Η απεργία πείνας του Πάνου Ρούτσι φέρνει σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και συνολικά τον τρόπο διαχείρισης της υπόθεσης του συστημικού εγκλήματος των Τεμπών. Ο αγώνας του Π. Ρούτσι επαναφέρει στο επίκεντρο τη συγκάλυψη του εγκλήματος, ενώ αναγκάζει την κυβέρνηση και τη Δικαιοσύνη ‒που καταφεύγουν σε νομοτεχνικά τρικ‒ να επιλέγουν μια στάση ανάλγητη, εκτός τόπου και χρόνου, η οποία μόνο οργή προκαλεί στην κοινωνία. Πάνω απ’ όλα, ο αγώνας του Π. Ρούτσι βρίσκεται σε επικοινωνία με την κοινωνία, συγκινεί, εμπνέει και γεννά πάνδημη αλληλεγγύη. Έτσι βαθαίνει το ρήγμα των Τεμπών, με μια κίνηση που κουβαλά βαθύ ηθικό και αξιακό φορτίο και βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τη δυσωδία που αποπνέει το πολιτικό σύστημα. Σε αυτό ακριβώς το φορτίο επιτίθενται εδώ και μέρες διαδικτυακά τρολ, φιλοκυβερνητικοί δημοσιολόγοι και ΜΜΕ. Επιχειρούν να βρουν κρυμμένες σκοπιμότητες, ύποπτες στάσεις, καπηλεία του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη, με σκοπό να αμαυρώσουν και να μειώσουν την αξία και το ήθος του Π. Ρούτσι και του αγώνα των Τεμπών, να δείξουν πως τίποτα αγνό και ηθικό δεν υπάρχει.
Όταν οι επιθέσεις είναι ανώνυμες η αισχρότητα και τα ψέματα δεν έχουν τέλος. Από την προηγούμενη εβδομάδα εμφανίστηκαν δημοσιεύσεις που ισχυρίζονταν ότι ο Π. Ρούτσι πάχυνε, ότι πίνει μουρουνέλαιο και άλλα τέτοια αίσχη, ενώ παράλληλα δημοσιεύθηκαν και πιο «μετρημένες» απόψεις, που παρομοίασαν το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη με τσαντίρι. Αυτές με τη σειρά τους υιοθέτησαν επώνυμα ο Θ. Πλεύρης και ο Α. Πορτοσάλτε, με τον δεύτερο να δηλώνει πως «αυτόν τον χώρο δεν πρέπει να τον αφήσουμε να γίνει τσαντιροκατάσταση», υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για έναν ιερό χώρο μνήμης που δεν ανήκει σε κανέναν πονεμένο, πικραμένο ή αλληλέγγυο. Τα ιερά και τα όσια, όμως, ανήκουν στην κοινωνία· και οι αξίες της κοινωνίας εκφράζονται στην πιο αγνή μορφή τους μέσα από τον αγώνα του Π. Ρούτσι. Μια κοινωνία που εδώ και χρόνια, σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο έχει φανερώσει πέρα από κάθε αμφιβολία τη γνώμη της για τα Τέμπη και τη συμπαράστασή της στους συγγενείς. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που στην πραγματικότητα ενοχλεί είναι ότι η απεργία πείνας έξω από τη Βουλή αποτελεί έναν συμβολισμό επικίνδυνο για το πολιτικό σύστημα. Φαίνεται, προκαλεί αντιδράσεις και, αν δεν μπορούν να τον σταματήσουν, θα ήθελαν τουλάχιστον να μην βρίσκεται το «τσαντίρι» του εκεί απ’ έξω.
Παράλληλα, εμφανίστηκαν άρθρα και δηλώσεις που κάνουν λόγο για νέα «ξυλολιάδα», για πολιτική τυμβωρυχία από όσους συμπαραστέκονται στον αγώνα του Π. Ρούτσι ή ακόμη και για «μια συνολική προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας που εκπορεύεται από κακόβουλες δυνάμεις και εγχώριους συνεργούς». Άλλοι χαρακτήρισαν τον Π. Ρούτσι «τραγικό ντεκόρ της τυμβωρυχίας» (πολιτικής και μη), ενώ –όπως στην περίπτωση του Δ. Καμπουράκη– υπαινίχθηκαν πως ο ίδιος παίζει κάποιο πολιτικό παιχνίδι, επειδή γύρω του γίνεται «πολιτικό τζέρτζελο». Εκείνο που έχει ενδιαφέρον σε αυτές τις «πιο συγκρατημένες» απόψεις είναι ότι, ενώ ξεκινούν με δηλώσεις σεβασμού προς τους συγγενείς, καταλήγουν να τους θεωρούν παραπλανημένους ή «χρήσιμους ηλίθιους» που λόγω πόνου έχουν το δικαίωμα να πουν και καμιά «κουταμάρα». Είναι καλοί όσο δεν μιλούν· οι ίδιοι αξίζουν σεβασμό, όχι όμως ο αγώνας τους για αλήθεια και δικαιοσύνη. Πρόκειται, δηλαδή, για στάση που δεν εκκινεί από σεβασμό, αλλά για επίθεση με σκοπό να οριοθετήσει τον αγώνα και τον λόγο τους, ώστε να μην δημιουργεί προβλήματα.
Η απεργία πείνας του Π. Ρούτσι ενοχλεί και τρομάζει το πολιτικό σύστημα, γιατί συνομιλεί με την κοινωνία. Η απεργία πείνας ενός πατέρα που παλεύει να μάθει την αλήθεια και να δικαιώσει το παιδί του, ως έσχατο μέσο έπειτα από χρόνια εμπαιγμού και συγκάλυψης, βρίσκεται σε πλήρη αντίστιξη με τη βρωμιά, την ανεπάρκεια και τον φιλοτομαρισμό του πολιτικού συστήματος.
Υ.Γ.: Χτες το απόγευμα, Παρασκευή 26/9, η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας διέταξε την εκταφή του γιου του Πάνου Ρούτσι προκειμένου να γίνει έλεγχος DNA για την ταυτοποίηση της σορού, αλλά όχι τη διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων για τα αίτια θανάτου. Απέναντι σε αυτό τον εμπαιγμό ο Π. Ρούτσι αποφάσισε να συνεχίσει την απεργία πείνας μέχρι να του δοθεί μια ολοκληρωμένη απάντηση για τα αίτια του θανάτου του γιου του.
