«Αν η έκτρωση είναι η έσχατη μορφή αντισύλληψης, τότε η βρεφοκτονία είναι η έσχατη μορφή έκτρωσης» διαβάζουμε σε αφίσα που υπογράφουν κάποιες/οι εξαιρετικά οργισμένες/οι, θέλοντας να υπερασπιστούν τις νεαρές μητέρες που απασχόλησαν τη δημοσιότητα λόγω του ότι σκότωσαν τα νεογέννητα βρέφη τους.
Να καγχάσει κανείς; Να γελάσει με την λογική «ο αστυφύλακας είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο αστυφύλακας είναι μπουζούκι»; Όχι. Δεν μπορεί παρά να θυμώσει και να οργιστεί με το πόσο βαθιά έχει διεισδύσει στη «ριζοσπαστική σκέψη» η κυρίαρχη ατομιστική, καταστροφική και εγκληματική κυρίαρχη ιδεολογία. Οι γυναίκες σε αυτήν την αντίληψη είναι εγγενώς θύματα ως πιο αδύναμες και γιαυτό κατά τους ριζοσπάστες έχουν το δικαίωμα να μετακυλίουν στους πιο αδύναμους, τα βρέφη, την οργή και το μίσος. Οι γυναίκες –και όλοι οι άνθρωποι– δεν έχουν κατά αυτήν την αντίληψη ευθύνη για τις πράξεις τους, για όλα φταίει η φαλλοκρατία και το καταπιεστικό σύστημα. Μα τότε, κατά την αντίληψη αυτή, ούτε και οι βιαστές δεν θα πρέπει να έχουν ευθύνη. Το φαλλοκρατικό σύστημα τους φτιάχνει!
Πόση κοινωνική καθυστέρηση, πόση υποταγή στα κελεύσματα της κυρίαρχης φαλλοκρατίας και του σεξισμού μπορεί να χωρέσει σε αυτές τις δήθεν «ριζοσπαστικές απόψεις»! Τόση όση μπορεί να θεωρεί ένα απροστάτευτο βρέφος «παράπλευρη απώλεια»!
Γ.Γ.
