Η προχθεσινή απόφαση της ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής για νέα αναβολή του Brexit αποτελεί το τελευταίο χαστούκι στον «ετερόκλητο όχλο» που τόλμησε να ταράξει τη μακαριότητα των παγκοσμιοποιητικών ελίτ και των πολιτικών υπαλλήλων τους όταν ψήφισε υπέρ της αποχώρησης της Βρετανίας από την Ε.Ε. Η απόφαση ικανοποίησε το σχετικό αίτημα της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι, η οποία στην πραγματικότητα εκπροσωπούσε όλο σχεδόν το βρετανικό πολιτικό φάσμα όταν πηγαινοερχόταν στις Βρυξέλλες εκλιπαρώντας τις να μην την ταπεινώσουν πολύ, αφού τους εγγυάται ότι δεν θα υπάρξει το «άναρχο Brexit» που όλοι έτρεμαν. Το αίτημά της έγινε πάντως δεκτό με ανακούφιση από το ιερατείο των Βρυξελλών και τις πάλαι ποτέ «μεγάλες δυνάμεις» της Ε.Ε., παρά τους εκ του ασφαλούς λεονταρισμούς ενός απαξιωμένου Μακρόν στον οποίο κανείς πια δεν δίνει μεγάλη σημασία.
Είχαν προηγηθεί αρκετές εβδομάδες αυτογελοιοποίησης του βρετανικού κοινοβουλίου, που απέρριπτε τα πάντα και δεν αποφάσιζε τίποτα. Φυσικά έβρισκε και έκανε: η συμπαιγνία της Μέι με τον Εργατικό ηγέτη Κόρμπιν άφησε στη… διακριτική ευχέρεια των (σε πλήρη αναντιστοιχία με τους πολίτες) βουλευτών την υλοποίηση ή όχι της σαφούς απόφασης του δημοψηφίσματος του 2016. Τελική δικλείδα ασφαλείας ήταν φυσικά αυτή καθαυτή η συμφωνία Μέι-Βρυξελλών για αποχώρηση στα λόγια και παραμονή στην πράξη (αφού η παραμονή στην τελωνειακή ένωση και στην ενιαία αγορά ακύρωνε την ουσία του Brexit). Τελικά, δεν χρειάστηκε, αφού τα πράγματα σπρώχτηκαν σε αλλεπάλληλες αναβολές – με την κρίσιμη απόφαση της βρετανικής βουλής να λαμβάνεται βάσει πρωτοβουλίας της Μέι και να τυγχάνει ενθουσιώδους «υπερκομματικής» στήριξης.
Βαθαίνει το χάσμα λαϊκών στρωμάτων – πολιτικού συστήματος
Η πρώτη και σημαντικότερη πολιτική επίπτωση της προχθεσινής τελευταίας «αναβολής», που πηγαίνει ως τις 31 Οκτωβρίου, είναι ότι οι Βρετανοί (που τυπικά θα έπρεπε να βρίσκονται ήδη εκτός Ε.Ε.) καλούνται τώρα να συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές. Το γεγονός αυτό θα επισημοποιήσει το πολιτικό και ψυχολογικό διαζύγιο ευρύτατων λαϊκών στρωμάτων από τα κοινοβουλευτικά κόμματα και ίσως μονιμοποιήσει την αποξένωσή τους από το πολιτικό σύστημα συνολικά. Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτών των διεργασιών είναι ακόμη άγνωστες, αλλά η στάση των περιφρονημένων πολιτών στις ευρωεκλογές οπωσδήποτε θα δώσει μια πρώτη γεύση των μελλοντικών εξελίξεων.
Η ευρωκρατία από την πλευρά της πανηγυρίζει δήθεν συγκρατημένα, με τον επικεφαλής της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ να δηλώνει ότι η απόφαση «του αρέσει», και τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ να λέει «πάλι καλά», προσθέτοντας όμως ότι θα ήθελε μια μεγαλύτερη αναβολή. Και οι δύο πάντως προειδοποίησαν την Μέι, όχι με μεγάλο τακτ, ότι δεν θα ανεχθούν να λέει η Βρετανία τη γνώμη της για τις επικείμενες ευρωπαϊκές αποφάσεις… εκτός κι αν συμφωνεί με την πλειοψηφία των Ευρωπαίων ηγετών! Κατόπιν αυτών είναι χαρακτηριστική για τους φόβους του βρετανικού κατεστημένου η πληροφορία ότι ήδη 10.000 αστυνομικοί έχουν εκπαιδευτεί για την αντιμετώπιση «αστικών ταραχών» και βρίσκονται σε κατάσταση ετοιμότητας…
Ε.Φ.
