Εάν η Αθήνα σας γοήτευσε, βοηθήστε για να κάνουμε αυτή την ομορφιά περισσότερο γνωστή. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας στην Ελλάδα, αλλά εμείς το ονομάζουμε «επανάσταση του αυτονόητου». Και αν σε εσάς μοιάζει σαν μια σειρά από νόμους, ώστε η Ελλάδα να ξεπεράσει την κρίση, για εμάς είναι κάτι περισσότερο. Να επανορθώσουμε στην κοινωνία μας όλα όσα χάσαμε τα χρόνια που πέρασαν. Την αξιοκρατία, την αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα. Πείτε σε όλους ότι η Ελλάδα επέστρεψε και σας περιμένει…
Θα μπορούσαν τα λόγια αυτά να προκαλέσουν απλώς θυμηδία για το ύφος, τη σύνταξη και την «ευφράδειά» τους και αμέσως να ξεχαστούν. Όταν όμως εκφωνούνται από τον προκαθήμενο στο υπουργείο Πολιτισμού κ. Παύλο Γερουλάνο –τη μεγαλύτερη αστοχία ανθρώπινου υλικού που εμφανίστηκε μεταπολιτευτικά στην οδό Μπουμπουλίνας– τότε η θυμηδία μετατρέπεται σε οργή. Η φράση-μήνυμα, «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» –περί αυτού πρόκειται στην ουσία– με την οποία ο κ. Πωλ υποδέχτηκε στο Μουσείο της Ακρόπολης την ομάδα των σοσιαλιστών ευρωβουλευτών δεν είναι απλώς προσβλητική για τον ίδιο. Είναι δηλωτική μιας χυδαίας εμπορικής αντίληψης, η οποία μπορεί να ταιριάζει σε τουριστικό ντίλερ όχι όμως σε πολιτικό προϊστάμενο πολιτισμού.
Όταν μια χώρα είναι έτοιμη να πουληθεί, τότε η κατάντια και η μικρή της αξία είναι δεδομένες σ’ εκείνον που προσκαλείται να την αγοράσει. Τι νόημα λοιπόν έχουν οι λέξεις αξιοκρατία, αλληλεγγύη και συλλογικότητα, η «επανάσταση του αυτονοήτου» και τα άλλα φληναφήματα περί πατρίδας, παραδόσεως και τρισχιλιετούς συνέχειας του ελληνικού πολιτισμού, όταν η πραγματική κουλτούρα απουσιάζει απ’ το λόγο και τις πράξεις σου, όταν ταυτίζεται ο πολιτισμός με τον τουρισμό, όταν συνυπογράφονται Μνημόνια υποτέλειας και εκχώρησης του Δημόσιου πλούτου στους δανειστές της χώρας; Τι επιπλέον είναι ο πολιτισμός και η πολιτική για τον πολιτισμό από την υπεράσπιση και τον σεβασμό της δημόσιας περιουσίας, ποια η πνευματική αξία ενός τόπου, η αξία για να συνεννοούμαστε, όχι η χρηματική του τιμή;
Όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον κ. Γερουλάνο και την υβριδική παρέα στην κυβέρνηση του α(υτο)νόητου. Τα υπόλοιπα γράμματα, ενώ θα ήταν προϋπόθεση για να καταλάβει τη θέση που κατέχει, ουδέποτε τα διδάχτηκε, ούτε απασχόλησαν απ’ ό,τι φαίνεται τις …off-shore σπουδές του. Ας μη συγχύσουμε όμως περαιτέρω τον Πρίγκιπα, διότι εκτός από τα διάφορα deal που έχει στο ντοσιέ του –αρχής γενομένης από το Φάληρο έχει και πολιτικές σκοτούρες: Με βουλευτές του κόμματος που τον μέμφονται ως ανύπαρκτο, που δεν σηκώνει το τηλέφωνο και κοροϊδεύει τους ανθρώπους του Πολιτισμού και τον προειδοποιούν «ότι τα … κεράκια έλιωσαν» αλλά και σκοτούρες που σχετίζονται με τα τρεισήμισι εκατομμύρια που πρόσφερε ως bonus στο Μουσείο Μπενάκη για να οργανώσει την έκθεση «Ελλάδα του Βυζαντίου» στις ΗΠΑ. Το ότι η μαμά Γερουλάνου είναι πρόεδρος στο Μουσείο, είναι προφανές ουδόλως επηρέασε την απόφασή του υιού…
Όταν μια χώρα είναι έτοιμη να πουληθεί, τότε η κατάντια και η μικρή της αξία είναι δεδομένες σ’ εκείνον που προσκαλείται να την αγοράσει. Τι νόημα λοιπόν έχουν οι λέξεις αξιοκρατία, αλληλεγγύη και συλλογικότητα, η «επανάσταση του αυτονοήτου» και τα άλλα φληναφήματα περί πατρίδας, παραδόσεως και τρισχιλιετούς συνέχειας του ελληνικού πολιτισμού, όταν η πραγματική κουλτούρα απουσιάζει απ’ το λόγο και τις πράξεις σου, όταν ταυτίζεται ο πολιτισμός με τον τουρισμό, όταν συνυπογράφονται Μνημόνια υποτέλειας και εκχώρησης του Δημόσιου πλούτου στους δανειστές της χώρας; Τι επιπλέον είναι ο πολιτισμός και η πολιτική για τον πολιτισμό από την υπεράσπιση και τον σεβασμό της δημόσιας περιουσίας, ποια η πνευματική αξία ενός τόπου, η αξία για να συνεννοούμαστε, όχι η χρηματική του τιμή;
Όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα για τον κ. Γερουλάνο και την υβριδική παρέα στην κυβέρνηση του α(υτο)νόητου. Τα υπόλοιπα γράμματα, ενώ θα ήταν προϋπόθεση για να καταλάβει τη θέση που κατέχει, ουδέποτε τα διδάχτηκε, ούτε απασχόλησαν απ’ ό,τι φαίνεται τις …off-shore σπουδές του. Ας μη συγχύσουμε όμως περαιτέρω τον Πρίγκιπα, διότι εκτός από τα διάφορα deal που έχει στο ντοσιέ του –αρχής γενομένης από το Φάληρο έχει και πολιτικές σκοτούρες: Με βουλευτές του κόμματος που τον μέμφονται ως ανύπαρκτο, που δεν σηκώνει το τηλέφωνο και κοροϊδεύει τους ανθρώπους του Πολιτισμού και τον προειδοποιούν «ότι τα … κεράκια έλιωσαν» αλλά και σκοτούρες που σχετίζονται με τα τρεισήμισι εκατομμύρια που πρόσφερε ως bonus στο Μουσείο Μπενάκη για να οργανώσει την έκθεση «Ελλάδα του Βυζαντίου» στις ΗΠΑ. Το ότι η μαμά Γερουλάνου είναι πρόεδρος στο Μουσείο, είναι προφανές ουδόλως επηρέασε την απόφασή του υιού…
Στ. Μαυροειδής
Σχόλια
