Όμως η νέα αυτή διοίκηση δεν απέσπασε την έγκριση της απαιτούμενης πλειοψηφίας της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, που σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο του ΤΑΙΠΕΔ είναι τα 2/3. Η ρύθμιση αυτή είχε θεσμοθετηθεί όταν ο δικομματισμός ήταν ακόμη κοινοβουλευτικά πανίσχυρος. Όμως, στις παρούσες συνθήκες με το ΣΥΡΙΖΑ στο 27%, η νέα Διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ πήρε μόνο 9 από τις 15 ψήφους της Επιτροπής, πλειοψηφία μικρότερη των 2/3, κι έτσι ουσιαστικά δεν ήταν νόμιμη. Άμεση συνέπεια, να είναι παράνομες όλες οι αποφάσεις της. Αστραπιαία αντέδρασε η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και με την προαναφερθείσα ΠΝΠ μετέτρεψε την απαιτούμενη πλειοψηφία σε 50%.
Έτσι η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ αποκτά την τυπική νομιμοποίηση να ξεπουλήσει το δημόσιο πλούτο της χώρας. Γιατί η αναφορά σε «ιδιωτική περιουσία» του Ελληνικού Δημοσίου, είναι μία νομική ακροβασία. Στην πραγματικότητα, όλα «βγαίνουν στο σφυρί» αντί πινακίου φακής. Στο ΤΑΙΠΕΔ έχουν μεταφερθεί και μεταφέρονται όλα τα ανήκοντα στο Δημόσιο: τμήμα (προς το παρόν) της ελληνικής γης, μετοχές οργανισμών που ανήκουν στο Δημόσιο, υποδομές, αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι, ενέργεια, νερό – οι τηλεπικοινωνίες και ο ΟΤΕ έχουν ήδη ξεπουληθεί.
Πέρα από κάθε έλεγχο
Η ΠΝΠ της 6ης Σεπτεμβρίου 2012 περιέχει επίσης μια ακόμη αρνητική ρύθμιση. Με βάση προηγούμενο νόμο του 2008, προβλεπόταν ότι σε στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις η απόκτηση από άλλο μέτοχο, εκτός του Ελληνικού Δημοσίου, δικαιωμάτων ψήφου άνω του 20% του συνολικού μετοχικού κεφαλαίου, απαιτούσε μια σειρά γνωμοδοτήσεις και κυβερνητικές εγκρίσεις. Αν και αυτή η πρόβλεψη ήταν περισσότερο το φύλλο συκής για τη νομιμοποίηση των διαδικασιών των ιδιωτικοποιήσεων και ούτως ή άλλως δεν προμήνυε ανυπέρβλητα εμπόδια στην υλοποίησή τους, έρχεται η τρικομματική συγκυβέρνηση και με την προαναφερθείσα ΠΝΠ την καταργεί. Προφανώς για να μπορούν να «τρέξουν» οι ιδιωτικοποιήσεις, πέρα από κάθε διαδικασία διαφάνειας και ελέγχου.
Έτσι με απλή απόφαση ενός υπουργού οποιοδήποτε ποσοστό ενός δημόσιου φορέα μπορεί να εκποιηθεί.
Σημειώνουμε ότι το Δημόσιο έχει υπό την κατοχή του το 51% της ΔΕΗ, το 33% του εξαιρετικά κερδοφόρου ΟΠΑΠ, το 51% της ΕΥΔΑΠ, το 76% της ΕΥΑΘ. Εάν αυτή η ΠΝΠ κυρωθεί από τη Βουλή, όλα αυτά θα μπορούν εν μία νυκτί να ξεπουληθούν είτε με απευθείας πώληση είτε με 99χρονη μίσθωση. Αλλά όχι μόνον αυτά. Η ρύθμιση αφορά μια σειρά από λιμάνια, δηλαδή τους Οργανισμούς Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας. Κι αυτό έχει μια ξεχωριστή σημασία καθώς τα λιμάνια αυτά αποτελούν όχι «ιδιωτική» αλλά δημόσια περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για το ξεπούλημα των πάντων, όλης της Ελλάδας.
– Δεν υπάρχει τίποτα που να είναι πιο μακριά από την πραγματικότητα απ’ το ότι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θα υπηρετήσει την ανάπτυξη
– Πρόκειται για επιχειρήσεις με τεράστιας αξίας πραγματικά στοιχεία ενεργητικού σε εργοστάσια, υποδομές και δίκτυα, που για να δημιουργηθούν ξοδεύτηκαν δεκάδες δισ. ευρώ του ελληνικού λαού και τα οποία οι ιδιώτες «επενδυτές» περιμένουν να τα εκμεταλλευτούν έτοιμα, χωρίς να ξοδέψουν ούτε καν για τη συντήρησή τους
– Σε συνδυασμό με την πολιτική για τις τράπεζες, επιχειρείται ταυτόχρονα ν’ ακρωτηριαστεί η ικανότητα μιας αυριανής κυβέρνησης, ν’ ανακόψει τη σημερινή πορεία καταστροφής της χώρας και να σχεδιάσει μια ευρεία παρέμβαση παραγωγικής ανασυγκρότησης φιλικής στο περιβάλλον και στον εργαζόμενο άνθρωπο. Αυτή η πολιτική δεν καταστρέφει δηλαδή μόνο την κοινωνία σήμερα, αλλά υπονομεύει και τις μελλοντικές προοπτικές του λαού και της χώρας μας
– Η πλήρης και απόλυτη αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από τη συμμετοχή του στις στρατηγικής σημασίας κοινωφελείς επιχειρήσεις, εξαντλεί και καταργεί πλήρως τη συνταγματική αρχή του κρατικού παρεμβατισμού κατά το άρθρο 106
– Προβλέπεται ακόμα και η παραχώρηση για αποκλειστική χρήση αιγιαλού για 99 χρόνια, χωρίς δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών
