Ακροάσεις του δρόμου, από τον Γιώργο Φλωράκη
Ο Ιούνιος ήταν ένας ταραγμένος μήνας. Στην Πλατεία Ταξίμ η μισή Κωνσταντινούπολη απαιτεί την παραίτηση του Ερντογάν. Στη Βραζιλία οι νέοι άνθρωποι απαιτούν τη ζωή τους πίσω. Και στην Αθήνα, στις 11 Ιουνίου, ο Σίμος Κεδίκογλου ανακοινώνει το κλείσιμο της ΕΡΤ, μην περιμένοντας ούτε στο ελάχιστο αυτό που θα ακολουθούσε.
Το ίδιο βράδυ, η Άννα Στερεοπούλου γράφει το Free Voice, ένα κομμάτι που αφιερώνει στους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Ένα κομμάτι που ντύνει με τις εικόνες του ο Βραζιλιάνος visual artist Francis Etto. Μέσω του έργου «οι δύο καλλιτέχνες εκφράζουν την αλληλεγγύη τους σε κάθε εργαζόμενο με Όραμα και Όνειρα και όλους όσοι αγωνίζονται για τη διατήρηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και αντιστέκονται στην καταστολή, την έλλειψη δικαιοσύνης τη φίμωση και τη βία».
Interlude 1
(Ο άνεμος μεταφέρει τα κύματά μας – η φωνή μας παραμένει ελεύθερη)
Η Άννα Στερεοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο London College Of Music And Media και στο Trinity College του Λονδίνου πιάνο και σύνθεση. Γράφει μουσική που συνδυάζει τις ελληνικές θαλασσινές της ρίζες με τη σύγχρονη ευρωπαϊκή μουσική παράδοση, προσθέτοντας στοιχεία από τη δωρική και τη βυζαντινή της κληρονομιά, αλλά και πιο τζαζ χρώματα από όλο τον κόσμο. Η αισθητική της, συχνά, έχει αναφορές στη λόγια μουσική, αλλά έρχεται να συναντήσει το ambient, τη μινιμαλιστική μουσική, τις ηλεκτροακουστικές προσεγγίσεις και όλα τα σύγχρονα πειραματικά και μετα-πειραματικά ρεύματα. Έχει γράψει μουσική για το θέατρο, τον κινηματογράφο, τον χορό και θεωρεί ότι η μουσική ως τέχνη είναι χρήσιμο να συναντά όχι μόνο κάθε άλλη μορφή τέχνης αλλά και την επιστήμη.
Interlude 2
Η Άννα στο πιάνο του τρίτου ορόφου της κατειλημμένης ΕΡΤ, μεσημέρι κάποιου Σαββάτου. Με έναν τεράστιο θερινό ήλιο να μπαίνει από τα παράθυρα. Με ένα τραπεζάκι αντί για κάθισμα. Παίζει δύο συνθέσεις από τον …ονειρογράφο…v.5.spindle και νομίζεις ότι ξυπνάς από ένα όνειρο. Την ώρα ακριβώς που η νύχτα συναντάει τη μέρα. Φως. Αφύπνιση.
Η Άννα σε πρώτο πρόσωπο για το v.5.spindle
«Ο… ονειρογράφος… και η 5η του μορφή (“Spindle”) είναι μια έρευνα που έκανα τα τελευταία χρόνια (και που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη) βασισμένη πάνω σε διαφορετικούς τύπους Κυμάτων (ήχου, ηλεκτρομαγνητικά, εγκεφαλικά κύματα) και στις διάφορες φάσεις του Ύπνου. Μετά από το μακρύ ταξίδι, μέσα από το οποίο ανακάλυψα πολλές ενδιαφέρουσες επιστημονικές πληροφορίες σχετικά με τον ανθρώπινο εγκέφαλο, έφτασα στο σημείο όπου είχα την ανάγκη να εκφράσω αυτές τις γνώσεις μέσα από τη μουσική και τον ήχο. Είχα την ανάγκη να μοιραστώ τα όνειρά μου με τρόπο καλλιτεχνικό και ταυτόχρονα να εστιάσω στις θεραπευτικές τους ιδιότητες.
Τα “Spindles” (Άτρακτοι) αποτελούν ένα είδος έκρηξης της εγκεφαλικής δραστηριότητας, η οποία μπορεί να αντιπροσωπεύει περιόδους, κατά τις οποίες ο εγκέφαλος είναι ανεσταλμένος, διατηρώντας τον κοιμώμενο σε ήρεμη, μα διαυγή κατάσταση! Η μεταφορική έννοια της «Ατράκτου» (αέναη πορεία της Σπείρας), είναι και η βασική πηγή έμπνευσης του όλου έργου: Η αδιόρατη γέφυρα Συνειδητού και Υποσυνείδητου· η ώθηση που αντλούμε από τον ίδιο μας το Νου… από την ίδια μας την Ψυχή.
Ο… ονειρογράφος… είναι ένα ταξίδι που ξεκινά από τα alpha waves, ακολουθείται από μια επιβράδυνση των εγκεφαλικών κυμάτων (μέσω των Sleep Spindles) και τελικά φτάνει τα στάδια 2 και 3 των εγκεφαλικών κυμάτων της χαμηλής Theta περιοχής. Αυτή η διαδρομή συνοδεύεται (όσον αφορά τη Συχνότητα) με έναν παραλληλισμό του Φωτός (ηλεκτρομαγνητικά κύματα) και παρουσιάζεται μέσα από την πορεία ενός ύπνου. Έτσι, η συναισθητική ατμόσφαιρα, μέσα στην οποία ξετυλίγεται το event, είναι μια παρουσίαση του Ύπνου και των Ονείρων: προετοιμασία εγκοίμησης, εγκοίμηση, πέρασμα μέσα από τα στάδια του ύπνου/ όνειρα (NREM-REM-NREM-κ.ο.κ.), αφύπνιση.
Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μου διάβασα, επίσης, για τη θεραπευτική ιδιότητα του ύπνου και την Υπνοθεραπεία που ήταν γνωστή από τους αρχαίους κιόλας χρόνους στην Ελλάδα και λάμβανε χώρα κυρίως στα Ασκληπιεία, τα οποία βρίσκονταν μέσα στη φύση και κοντά σε τρεχούμενα νερά. Μια από τις μορφές θεραπείας ήταν μέσω των Ονείρων, όπου ο ασθενής αφού ξυπνούσε έπρεπε να πει το όνειρο που είχε δει, το οποίο και αποκάλυπτε την θεραπεία της νόσου του».
Postlude
(Υγροί ήχοι αντικατέστησαν τα δάκρυά μου… δάκρυα ενός χαμόγελου… δεν έχεις παρά να αφήσεις τα κύματα να ρέουν ελεύθερα… τώρα και πάντα)
Το …oneirograph…v.5.spindle κυκλοφόρησε ως ανεξάρτητη παραγωγή τον περασμένο Μάρτιο.
Καλή ακρόαση!
Για περισσότερες πληροφορίες: www.annastereopoulou.gr
