«Σε αυτούς τους καιρούς, το να μιλά κανείς είναι αυτοκτονία, το να μη μιλά όμως είναι δολοφονία…». Με αυτή τη «σκοτεινή» φράση είχε υποδεχθεί ο ζωγράφος Γιάννης Κουνέλης μια τιμητική διάκριση που του προσέφερε η Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, το 2009. Ήταν τότε οι απαρχές της κρίσης. Την εξέλιξη και τις συνέπειες της οδυνηρής πορείας που ακολούθησε τις βιώνουμε με πένθιμη ένταση τα τελευταία πέντε χρόνια. Πρέπει να μιλήσουμε λοιπόν, έστω κι αν το ένστικτο μάς προειδοποιεί ότι μιλώντας μπορεί να διακινδυνεύεται η ζωή μας.
Είναι ανάγκη, να ακουστούν ανήσυχες φωνές, χωρίς υπεκφυγές, μισόλογα και μεταφορικές διατυπώσεις. Ζούμε σε καιρούς όπου η (μέχρι χθες) εξαίρεση μετατρέπεται σε κανόνα! Που σημαίνει ότι η ανθρώπινη ζωή εκβιάζεται να συνταχθεί, αν όχι να ταυτιστεί, με τους μανιακούς όρους μιας απάνθρωπης οικονομίας η αλλιώς να αφανιστεί. Αυτή είναι η νέα συνθήκη, η νέα κανονικότητα… Επιστροφή δεν θα υπάρξει εάν δεν αντισταθούμε έγκαιρα.
Αυτή υπήρξε και η οπτική της ανάγκης που οδήγησε στο εγχείρημα των «παρεκκλίσεων», μιας νέας στήλης που θα εγκαινιαστεί από το ερχόμενο Σάββατο στις πολιτιστικές σελίδες του Δρόμου της Αριστεράς. Προσκεκλημένοι είναι ο Κώστας Λιβιεράτος, η Μαρία Μάρκου, ο Κωνσταντίνος Πουλής, o Γιάννης Ραχιώτης και ο Φώτης Τερζάκης. Κριτήρια για την πρόσκλησή τους είναι η έντιμη, αδέσμευτη, ανεξάρτητη φωνή τους, η εκτός ναρκισσιστικής δημοσιότητας πνευματική και κοινωνική τους δράση.
Τους καλωσορίζουμε προκαταβολικά και -εννοείται- τους ευχαριστούμε για την συνδρομή η οποία μπορεί να λειτουργήσει πολύτιμα.
Σταμάτης Μαυροειδής
