Την βδομάδα που πέρασε είχαμε ένα νέο περιστατικό στο Αιγαίο που ξύπνησε μνήμες Ιμίων. Ένα μικρό εμπορικό καράβι με τουρκική σημαία κλήθηκε από την ελληνικό λιμενικό να δεχθεί έλεγχο του εμπορεύματος που μετέφερε. Ο τούρκος καπετάνιος δεν πειθάρχησε στην εντολή και η ελληνική πλευρά απάντησε με πραγματικά πυρά. Το πλοίο με μικρές ζημιές διέφυγε από την καταδίωξη και βρήκε καταφύγιο στα τουρκικά χωρικά ύδατα.
Είναι η πρώτη φορά από το ελληνικό λιμενικό χρησιμοποιεί πυρά για έναν έλεγχο ναυσιπλοΐας. Αν μάλιστα συνυπολογιστεί ότι το περιστατικό συνέβη την ίδια στιγμή που βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό στην Ελβετία θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει βάσιμα ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία. Τουλάχιστον η ελληνική πλευρά δεν είχε δείξει ανάλογη συμπεριφορά σε ακόμα πιο προκλητικές συμπεριφορές της Τουρκίας.
Η εύλογη απορία λύθηκε όταν ανακοινώθηκε ότι οι αμερικάνικες υπηρεσίες δίωξης ναρκωτικών είχαν δώσει την πληροφορία ότι το τουρκικό πλοίο μετέφερε ναρκωτικά. Ήταν, λέγεται, σεσημασμένο ως όχημα μεταφοράς ναρκωτικών ελεγχόμενων από την «σιίτικη τρομοκρατία» και τους Ιρανούς. Μια υπόθεση αντίστοιχη με εκείνη του Noor 1 που απασχόλησε πρόσφατα την Βουλή. Λέγεται μάλιστα ότι η πληροφορία δόθηκε και στην τουρκική κυβέρνηση, άρα υπήρχε γνώση της επικείμενης επίθεσης.
Αυτό εξηγεί, χωρίς αμφιβολίες, και την «αποφασιστικότητα» της ελληνικής πλευράς να ανοίξει, δηλαδή, πυρ σε μια κρίσιμη συγκυρία. Η τούρκικη πλευρά διέψευσε τις πληροφορίες, διαβεβαίωσε ότι το πλοίο δεν μετέφερε παράνομο εμπόριο και χαρακτήρισε «εγκληματική» την στάση πειρατείας της ελληνικής πλευράς στο «γκρίζο» Αιγαίο. Τουρκικά πολεμικά πλοία κατέπλευσαν στην περιοχή για να προστατέψουν το τούρκικο και να συνετίσουν την «παραβατικότητα» της Ελλάδας.
Ίσως το περιστατικό αυτό να έληξε εκεί αλλά τα μεθεόρτια παραμένουν ανησυχητικά. Η αναζήτηση μιας «ανώδυνης αφορμής» ως εναρκτήριου λακτίσματος ενός θερμού επεισοδίου παραμένει πάντα στην επικαιρότητα. Έτσι ακριβώς ξεκίνησαν και τα Ίμια που οδήγησαν στην αναγνώριση, από τη κυβέρνηση Σημίτη, στρατηγικών δικαιωμάτων της Τουρκίας στο Αιγαίο. Πολύ περισσότερο σήμερα που η Τουρκία έχει εξαγγείλει διπλά casus belli σε Ελλάδα και Κύπρο για την υπόθεση της ΑΟΖ, απειλεί να παρεμποδίσει τις προγραμματισμένες γεωτρήσεις στην Κύπρο στέλνοντας πολεμικά πλοία στην περιοχή και δεσμεύοντας την περιοχή για ασκήσεις και έχει μετατρέψει τον εναέριο χώρο του Αιγαίου σε πεδίο καθημερινών και όλο πιο επικίνδυνων αερομαχιών.
Η κατάρρευση των συνομιλιών της Γενεύης και η ρευστότητα των πολεμικών συγκρούσεών στη Συρία ανοίγει όλο και περισσότερο την όρεξη του Ερντογάν για ένα θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Η αδράνεια της ελληνικής κυβέρνησης, η κατάσταση αδυναμίας συνολικά της Ελλάδας μεταφράζεται ως σημαντική ευκαιρία. Και οι ΗΠΑ, επιθυμώντας να διευθετήσουν γενικότερες ανακατατάξεις, κάθε άλλο παρά αποτελούν παράγοντα που εξασφαλίζει το σημερινό καθεστώς.
Δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε εφησυχασμών ούτε ήσυχων συνειδήσεων.
Σ.Π
