Κάθε περίπτωση παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάθε κατάχρηση εξουσίας, κάθε αντιδημοκρατικό μέτρο, κάθε πολεμικός τυχοδιωκτισμός, βρίσκεται στο στόχαστρο της Έιμι Γκούντμαν. Μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε οι φωνές των θυμάτων της αδικίας και οι φωνές των ακτιβιστών να φτάνουν, σε ένα πολύ μεγάλο κοινό, μέσα από το καθημερινό ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα Democracy Now!, το οποίο αναμεταδίδεται από 800 τοπικούς σταθμούς σε όλη την Αμερική!
Παράλληλα, η Γκούντμαν κάνει εκατοντάδες διαλέξεις και συγγράφει βιβλία που αποκαλύπτουν αλήθειες που αγνοούνται, θάβονται ή παραποιούνται από τα ΜΜΕ που ελέγχουν τις πληροφορίες σε αγαστή σχέση με τα μονοπώλια, τις κυβερνήσεις και το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα. «Αφήνουν για μας το καλύτερο υλικό», λέει χαμογελώντας.
Η Έιμι Γκούντμαν, 53 ετών, είναι απόφοιτος του Χάρβαρντ. Ανέπτυξε μεγάλη δράση μέσα κι έξω από τις ΗΠΑ. Το 1991, όταν κάλυπτε το κίνημα ανεξαρτησίας του Ανατολικού Τιμόρ, ξυλοκοπήθηκε άγρια, μαζί με τον Allan Nairn, από τους Ινδονήσιους στρατιώτες επειδή κατέγραφαν τη δολοφονία των διαδηλωτών από το στρατό κατοχής του νησιού, γνωστή ως «Η σφαγή του Ντίλι». Το 1998, στη Νιγηρία, με τον Jeremy Scahill, έκαναν ένα ντοκιμαντέρ που κέρδισε το Βραβείο Τζορτζ Πολκ, για το ρόλο της πετρελαϊκής εταιρίας Chevron στη δολοφονία ακτιβιστών από το στρατό. Πρόπερσι συνελήφθη μαζί με συνεργάτες της, καταγράφοντας τους διαδηλωτές υπέρ της ειρήνης, έξω από το Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων.
Πέρσι οι φύλακες, στα σύνορα, την ανέκριναν επί 90 λεπτά προκειμένου να της επιτρέψουν την είσοδο στον Καναδά -μόνο για 48 ώρες- για την παρουσίαση του νέου βιβλίου της. Ζητούσαν τις σημειώσεις της, έλεγξαν τους σκληρούς δίσκους των υπολογιστών των μελών του συνεργείου της και ρωτούσαν να μάθουν ποια θέματα είχε σκοπό να θίξει, καταχωρώντας τις απαντήσεις στον ηλεκτρονικό της φάκελο. Επέμεναν ιδιαίτερα στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βανκούβερ, που είχαν ξεσηκώσει κύμα διαμαρτυρίας για το κόστος, τις καταστροφές στο περιβάλλον, τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών και την καταπάτηση των δικαιωμάτων των ιθαγενών. Η δημοσιογραφική ελευθερία, για την οποία κόπτονται οι Δυτικοί όταν παραβιάζεται σε μη συμμαχικές χώρες, στον δημοκρατικό Καναδά ισχύει υπό όρους, κατά περίπτωση. Ειδικά για δημοσιογράφους που δεν είναι ενσωματωμένοι στο σύστημα, ακόμα κι αν είναι διακεκριμένοι Αμερικανοί, η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι κατοχυρωμένη.
Ιστορίες απλών ανθρώπων…
Στο βιβλίο Αντίσταση στην τρέλα (στα μπεστ-σέλερ των Νew York Times), που συνέγραψε με τον αδελφό της, Ντέιβιντ, η Έιμι Γκούντμαν παραθέτει τις ιστορίες απλών ανθρώπων που ύψωσαν το ανάστημά τους στις αυθαιρεσίες της εξουσίας, στη διάβρωση των θεσμών, στο στρατιωτικό κατεστημένο, στις υπηρεσίες ασφαλείας, στην απαλλοτρίωση της γης τους και τα βασανιστήρια, διακινδυνεύοντας την τιμή τους, την επαγγελματική σταδιοδρομία, την ελευθερία, ακόμα και τη ζωή τους.
Μία ψυχολόγος που διορίζεται ως πολιτικά αδιάφορη σε μια ειδική επιτροπή της Ένωσης Αμερικανών Ψυχολόγων για να ερευνήσει καταγγελίες για συνεργασία ψυχολόγων με βασανιστές, αφυπνίζεται διαπιστώνοντας ότι η έρευνα είναι στημένη (έξι από τα εννέα μέλη της επιτροπής συνεργάζονταν με τη CIA και το στρατό) και φέρνει στο φώς στοιχεία για τη συμμετοχή ψυχολόγων στα βασανιστήρια των κρατουμένων στο Γκουαντάναμο και σε άλλα στρατόπεδα και μυστικές φυλακές. Ενώ η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση και η Αμερικανική Ιατρική Ένωση έχουν απαγορεύσει στα μέλη τους να συμμετέχουν σε ανακριτικές διαδικασίες, η διοίκηση της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης, με 148.000 μέλη, ισχυρίζεται ότι η παρουσία ψυχολόγων στις ανακρίσεις σώζει τους ανακρινόμενους από το θάνατο! Με το αζημίωτο, βεβαίως, αφού όλα τα στελέχη της αμείβονται πλουσιοπάροχα από το κράτος. Ο ρόλος των ψυχολόγων στην ανάκριση είναι πολύ σημαντικός από τότε που οι ανακριτές προτιμούν τεχνικές που βασανίζουν τα θύματα χωρίς να αφήνουν σωματικά ίχνη!
Ένας Aμερικανός πολίτης που κατατάσσεται στην Εθνοφρουρά, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη χώρα και να μπορέσει να σπουδάσει, βρίσκεται στο Ιράκ να σκοτώνει ανύποπτους ανθρώπους. Αποφασίζει να αρνηθεί την επαναπροώθησή του στο μέτωπο, δίνοντας μεγάλη ώθηση στο κίνημα άρνησης (το 2007, λιποτάκτησαν 4.698 στρατιώτες!), έστω κι αν αυτή η ηρωική στάση τον οδηγεί στο στρατοδικείο και τη φυλακή.
Τέσσερις διευθυντές βιβλιοθηκών αρνούνται να παραδώσουν στο FBI στοιχεία για πολίτες που δανείστηκαν βιβλία, φτάνοντας μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο και ξεσηκώνοντας τους βιβλιοθηκάριους της χώρας ενάντια στην εφαρμογή της «Πατριωτικής Πράξης» που, με πρόσχημα την επίθεση στους δίδυμους πύργους, καταλύει τα πολιτικά δικαιώματα που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα. O νόμος εξουσιοδοτεί το FBI να εισβάλλει σε βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία για να πάρει τα στοιχεία που αφορούν το είδος των βιβλίων που αγοράζουν ή διαβάζουν οι πολίτες, καθώς και τα sites που επισκέπτονται στο Διαδίκτυο. Γι’ αυτό, η Ένωση των Αμερικανικών Βιβλιοθηκών παρότρυνε τα μέλη της να χρησιμοποιούν πρόγραμμα διαγραφής των στοιχείων αυτών από τους υπολογιστές, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συναλλαγής. Με βάση τη διάταξη που δίνει το δικαίωμα στις υπηρεσίες ασφαλείας να ερευνούν τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, διαδικτυακή επικοινωνία, τραπεζικούς λογαριασμούς κ.λπ., χωρίς δικαστική συνδρομή και να επιβάλλουν το απόλυτο φίμωμα (gag order!) στους ελεγχόμενους (ούτε στο δικηγόρο τους δεν επιτρέπεται να αναφέρουν το γεγονός), εκδόθηκαν, μόνο στο διάστημα 2003-5, 143.000 τέτοια εξωδικαστικά εντάλματα! Επισήμως, από το υπουργείο Δικαιοσύνης, καταγράφτηκαν εκατοντάδες περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας, ενώ προέκυψαν στοιχεία ενοχής μόνο για ένα άτομο!
Ένας πρώην Μαύρος Πάνθηρας αναγκάζεται, μετά την καταστροφή που προκαλεί ο τυφώνας Κατρίνα στη Νέα Ορλεάνη, να επαναδραστηριοποιηθεί για να σώσει τους φτωχούς κατοίκους της πόλης από την κατεδάφιση των σπιτιών τους, το κλείσιμο των δημόσιων σχολείων και τον εκτοπισμό τους. Δημιουργείται ένα κίνημα αλληλεγγύης από λευκούς και μαύρους απ’ όλη τη χώρα κι από το εξωτερικό-, που ιδρύουν τη «Βοήθεια Κοινής Βάσης» και με την οικονομική ενίσχυση των 40 χιλιάδων δολαρίων του σκηνοθέτη Μάικλ Μουρ στήνουν το κέντρο διανομής τροφίμων, νερού και εφοδίων στους άπορους που εξωθούνται να εγκαταλείψουν τη Νέα Ορλεάνη από τους εργολάβους που εισπράττουν το δημόσιο χρήμα για να αναδιαμορφώσουν την πόλη, κάνοντάς την πιο «λευκή».
Ένας Αμερικανός πολίτης ιρακινής καταγωγής, αρχιτέκτονας και ακτιβιστής, εμποδίζεται να επιβιβαστεί στο αεροπλάνο επειδή φοράει μπλούζα που γράφει «Δεν θα είμαστε σιωπηλοί». Οι άντρες της ασφάλειας του αεροδρομίου τον αναγκάζουν να φορέσει μία άλλη μπλούζα που γράφει «Νέα Υόρκη» και τον επιβιβάζουν μόνο του, σαν να είναι κρατούμενος. Αντιδρώντας, οι «Καλλιτέχνες ενάντια στον πόλεμο» μοιράζουν χιλιάδες παρόμοια «επικίνδυνα» μπλουζάκια και φορώντας τα «εισβάλλουν» στο αεροδρόμιο JFK για να σπάσουν το πογκρόμ εναντίον των πολιτών αραβικής καταγωγής που εφαρμόστηκε από το κράτος μετά την 11η Σεπτεμβρίου. 80.000 άτομα υποχρεώθηκαν να «δηλωθούν» στις αρχές, 8.000 ανακρίθηκαν από το FBI και 5.000 κρατήθηκαν σε απομόνωση, χωρίς να τους απαγγελθεί κατηγορία!
Πάντως, ο Raed Jarrar ήταν πολύ πιο τυχερός από τον Maher Arar, τον Καναδό υπήκοο συριακής καταγωγή που συνελήφθη στο ίδιο αεροδρόμιο και μυστικά στάλθηκε στη Συρία, όπου βασανίστηκε επί ένα χρόνο για λογαριασμό των Αμερικανών, προτού αποφυλακιστεί αφού δεν προέκυψε το παραμικρό στοιχείο που να τον ενοχοποιεί.
Ο Καναδάς που συναίνεσε στην απαγωγή του, υποχρεώθηκε να τον αποζημιώσει με 10 εκατομμύρια δολάρια. Αλλά κι αυτός ήταν πιο τυχερός από άλλους πολίτες αραβικής καταγωγής που εξαφανίστηκαν για πάντα, χωρίς να μάθει ποτέ κανείς τι ακριβώς τους συνέβη. Όλα αυτά, στη δημοκρατική Αμερική!
