Πού μπορεί να φτάσει η κατάντια πολιτικών και «πνευματικών» ανθρώπων;
Τη μέρα που η χώρα βυθιζόταν στη θλίψη μετά την αυτοκτονία του 77χρονου, στην Πλατεία Συντάγματος, οι λεγόμενοι «πνευματικοί άνθρωποι» του τόπου διάλεξαν να χαριεντίζονται με την εξουσία. Έτρεξαν σαν τα πιστά σκυλάκια στο κάλεσμα του Ευάγγελου. Αν, μάλιστα, το ψάξετε λίγο θα βρείτε και τα κίνητρα του καθενός…
Όπως έγραψε το Βήμα, στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων οι: Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, Μάνος Ελευθερίου, Δ. Παντερμαλής, Π. Μάρκαρης, Γ. Νταλάρας, Ι. Κοντός, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα, Γ. Μανιώτης, Θ. Πελαγίδης, Θ. Καστανιώτης, Π. Τανιμανίδης, Ι. Παρμακέλης, Αχ. Δρούγκας, Γ. Μιχαηλίδης, Τατιάνα Λύγαρη, Χρ. Νικολόπουλος, Κοραλία Καράντη με Γ. Λιάνη, Ι. Τούντας, Μάτσας, Μανουέλα Παυλιδου, Αγάπη Βαρδινογιαννη, Άννα Φόνσου, Ι. Μετζικώφ, Ελένη Κούρκουλα κ.ά.
Μερικά ονόματα τα διαβάζω με θλίψη. Άλλα με αηδία, γνωρίζοντας τη στενή (και) οικονομική διαπλοκή τους με την εξουσία. Άλλα πάλι μου προκαλούν το γέλιο: Η Αγάπη Βαρδινογιάννη είναι εκπρόσωπος του πνευματικού κόσμου σύμφωνα με Το Βήμα; Κοίτα τι μαθαίνει κανείς διαβάζοντας έγκυρες εφημερίδες!
Πού, όμως, μπορεί να φτάσει η κατάντια πολιτικών και «πνευματικών» ανθρώπων;
Ο 77χρονος αυτόχειρας άφησε ένα ξεκάθαρα πολιτικό μήνυμα. Κατηγόρησε ευθέως και χωρίς περιστροφές τους «Τσολάκογλου» (όπως ο ίδιος τους χαρακτήρισε) της σημερινής κυβέρνησης, για το αδιέξοδο που βρέθηκε. Κάλεσε τους νέους να πάρουν ακόμη και τα όπλα εναντίον τους!
Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει πόσο θράσος μπορεί να έχει κάποιος σαν τον Παπαδήμο, τον Βενιζέλο ή το Σαμαρά για να βγει να μιλάει και να εκφράζει τη θλίψη του;
Η ηλιθιότητα και η αναλγησία του Μπεγλίτη με τις κατάπτυστες δηλώσεις του, είναι πταίσμα μπροστά στο θράσος αυτών που κατηγόρησε -επαναλαμβάνω- ο ίδιος ο αυτόχειρας. Αυτούς που θεώρησε υπεύθυνους, αυτούς που έδειξε με το δάχτυλό του την ύστατη ώρα ως ενόχους …
Όσο για τον τρόπο που παρουσίασαν τα ΜΜΕ το θέμα, ό,τι και να πούμε είναι λίγο.
Απίστευτοι είναι και οι δήθεν «ψύχραιμοι» σχολιαστές που ρίχνοντας ευθύνες στο σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, κάνουν σαν να μην έχουν διαβάσει το σημείωμα του 77χρονου.
Η αυτοκτονία αυτή μου θύμισε τον φοιτητή Γιαν Πάλατς που στις 16 Ιανουαρίου του 1969 περιλούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε στην κεντρική Πλατεία της Πράγας, διαμαρτυρόμενος για τη σοβιετική εισβολή στη χώρα του…
Και εκείνες οι «Αρχές του τόπου» προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός. Χωρίς ποτέ να το καταφέρουν. Η Ιστορία έβγαλε τη δική της ετυμηγορία…
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, στις 19 Σεπτεμβρίου του 1970, ο Κώστας Γεωργάκης, 22χρονος φοιτητής από την Κέρκυρα, αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να καταγγείλει το δικτατορικό καθεστώς.
Έγραψε ο Τάκης Σινόπουλος στο ποίημά του Ο καιόμενος:
«…Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε».
Αφιερώνω τους στίχους στους «πνευματικούς» ανθρώπους του Βενιζέλου…
Όπως έγραψε το Βήμα, στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων οι: Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, Μάνος Ελευθερίου, Δ. Παντερμαλής, Π. Μάρκαρης, Γ. Νταλάρας, Ι. Κοντός, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα, Γ. Μανιώτης, Θ. Πελαγίδης, Θ. Καστανιώτης, Π. Τανιμανίδης, Ι. Παρμακέλης, Αχ. Δρούγκας, Γ. Μιχαηλίδης, Τατιάνα Λύγαρη, Χρ. Νικολόπουλος, Κοραλία Καράντη με Γ. Λιάνη, Ι. Τούντας, Μάτσας, Μανουέλα Παυλιδου, Αγάπη Βαρδινογιαννη, Άννα Φόνσου, Ι. Μετζικώφ, Ελένη Κούρκουλα κ.ά.
Μερικά ονόματα τα διαβάζω με θλίψη. Άλλα με αηδία, γνωρίζοντας τη στενή (και) οικονομική διαπλοκή τους με την εξουσία. Άλλα πάλι μου προκαλούν το γέλιο: Η Αγάπη Βαρδινογιάννη είναι εκπρόσωπος του πνευματικού κόσμου σύμφωνα με Το Βήμα; Κοίτα τι μαθαίνει κανείς διαβάζοντας έγκυρες εφημερίδες!
Πού, όμως, μπορεί να φτάσει η κατάντια πολιτικών και «πνευματικών» ανθρώπων;
Ο 77χρονος αυτόχειρας άφησε ένα ξεκάθαρα πολιτικό μήνυμα. Κατηγόρησε ευθέως και χωρίς περιστροφές τους «Τσολάκογλου» (όπως ο ίδιος τους χαρακτήρισε) της σημερινής κυβέρνησης, για το αδιέξοδο που βρέθηκε. Κάλεσε τους νέους να πάρουν ακόμη και τα όπλα εναντίον τους!
Μπορεί κάποιος να μας εξηγήσει πόσο θράσος μπορεί να έχει κάποιος σαν τον Παπαδήμο, τον Βενιζέλο ή το Σαμαρά για να βγει να μιλάει και να εκφράζει τη θλίψη του;
Η ηλιθιότητα και η αναλγησία του Μπεγλίτη με τις κατάπτυστες δηλώσεις του, είναι πταίσμα μπροστά στο θράσος αυτών που κατηγόρησε -επαναλαμβάνω- ο ίδιος ο αυτόχειρας. Αυτούς που θεώρησε υπεύθυνους, αυτούς που έδειξε με το δάχτυλό του την ύστατη ώρα ως ενόχους …
Όσο για τον τρόπο που παρουσίασαν τα ΜΜΕ το θέμα, ό,τι και να πούμε είναι λίγο.
Απίστευτοι είναι και οι δήθεν «ψύχραιμοι» σχολιαστές που ρίχνοντας ευθύνες στο σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, κάνουν σαν να μην έχουν διαβάσει το σημείωμα του 77χρονου.
Η αυτοκτονία αυτή μου θύμισε τον φοιτητή Γιαν Πάλατς που στις 16 Ιανουαρίου του 1969 περιλούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε στην κεντρική Πλατεία της Πράγας, διαμαρτυρόμενος για τη σοβιετική εισβολή στη χώρα του…
Και εκείνες οι «Αρχές του τόπου» προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το γεγονός. Χωρίς ποτέ να το καταφέρουν. Η Ιστορία έβγαλε τη δική της ετυμηγορία…
Περίπου ένα χρόνο αργότερα, στις 19 Σεπτεμβρίου του 1970, ο Κώστας Γεωργάκης, 22χρονος φοιτητής από την Κέρκυρα, αυτοπυρπολήθηκε στη Γένοβα, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να καταγγείλει το δικτατορικό καθεστώς.
Έγραψε ο Τάκης Σινόπουλος στο ποίημά του Ο καιόμενος:
«…Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε».
Αφιερώνω τους στίχους στους «πνευματικούς» ανθρώπους του Βενιζέλου…
Κώστας Στοφόρος
Σχόλια
