Αίφνης, η Χ. Κλίντον, εν μέσω της μεγαλύτερης διπλωματικής κρίσης της θητείας της λόγω της κοινωνικής αναταραχής στον αραβικό κόσμο, επισκέπτεται την Αϊτή: την πιο φτωχή χώρα του δυτικού ημισφαιρίου, που τη ρήμαξε ένας τεραστίου μεγέθους σεισμός πριν από ένα χρόνο και, στη συνέχεια, τα τεράστιας αρπακτικότητας θηρία, που λέγονται «διεθνείς δωρητές».
Υπάρχει και εκεί μια κρίση. Όχι γιατί υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι και πεινασμένοι. Αυτό δεν είναι κρίση, είναι επιχειρηματική ευκαιρία και πρέπει να διαφυλαχθεί. Και να που αυτοί οι Αϊτινοί ζητούν νέες, ελεύθερες και ανόθευτες εκλογές, μετά την παρωδία του πρώτου γύρου προεδρικών εκλογών της 28ης Νοεμβρίου. Ζητούν επίσης να επιστρέψει στη χώρα ο μόνος εκλεγμένος πρόεδρος στην Αϊτή, ο Ζαν-Μπατίστ Αριστίντ, τον οποίο ανέτρεψαν οι Αμερικανοί με πραξικόπημα το 2004 και ζει εξόριστος στη Νότια Αφρική. Θέλουν να πάρει μέρος στις εκλογές το κόμμα του, Φαμί Λαβαλάς, που το απέκλεισαν με το έτσι θέλω.
Οι εκλογές, φωνάζουν τα αμερικανικά ΜΜΕ, θα ενισχύσουν το φατριασμό και τώρα χρειάζεται «σύμπνοια» για την ανοικοδόμηση. Δηλαδή, η σύμπνοια είναι εξασφαλισμένη, όταν σε μια χώρα που βρίσκεται ουσιαστικά υπό αμερικανική κατοχή γίνονται εκλογές βίας και νοθείας, χάνονται 150.000 ψηφοδέλτια, διαγράφονται ψηφοφόροι από τους εκλογικούς καταλόγους και, συν τοις άλλοις, το 60% δεν προσέρχεται στις κάλπες. Και όχι μόνο. Στέλνουν και μια επιτροπή του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών -τα 6 από τα 7 μέλη της οποίας είναι Αμερικανοί, Καναδοί και Γάλλοι-, η οποία ελέγχει απλώς το 8% των ψηφοδελτίων, και αποφαίνεται ότι οι εκλογές ήταν έγκυρες και ορίζει ως επικρατήσαντες για το δεύτερο γύρο της 20ής Μαρτίου τους ευνοούμενους των ΗΠΑ δεξιούς υποψηφίους, αποκλείοντας τον κυβερνητικό. Πράγμα που έκανε ακόμη και το φίλο τους, νυν πρόεδρο Πρεβάλ, να καταγγείλει την επιτροπή ακόμη και ο ΟΑΚ δεν τόλμησε να υιοθετήσει την έκθεσή της.
Όλοι γνωρίζουν πόσο υποκριτική είναι η προσήλωση των Αμερικανών στη δημοκρατία και στις πολιτικές ελευθερίες. Αλλά τι διακυβεύεται στη φτωχή και κατεστραμμένη Αϊτή; Κι όμως, αν επιστρέψει ο Αριστίντ -στον οποίο η κυβέρνηση έδωσε διπλωματικό διαβατήριο, αφού οι πιέσεις του κόσμου ήταν μεγάλες, ιδίως μετά την επιστροφή του πρώην δικτάτορα Μπέιμπι Ντοκ τον Ιανουάριο- θα σαρώσει στις κάλπες. Το παιχνίδι αρκετών δισεκατομμύρίων, που έχει στηθεί στις πλάτες των αστέγων μετά το σεισμό -αυτό μυρίστηκε και ο Μπέιμπι Ντοκ, εξάλλου- είναι αμφίβολο αν θα προχωρήσει. Πολλοί φίλοι των ΗΠΑ, ντόπιοι και ξένοι, θα δυσαρεστηθούν. Και το παράδειγμα των ανυπότακτων και ανυπάκουων στις εντολές των ΗΠΑ πληθυσμών εξαπλώνεται, και αυτό δεν είναι καθόλου καλό προμήνυμα για τους αφέντες του κόσμου.
Το φαινόμενο παίρνει διαστάσεις, και η μικρή Αϊτή ίσως προσθέσει δυσανάλογη για το μέγεθός της βαρύτητα στην κίνηση των λαών που ζητούν να απαλλαγούν από τυραννίες, όπως γίνεται τώρα σχεδόν σε όλο τον αραβικό κόσμο.
Οι εκλογές, φωνάζουν τα αμερικανικά ΜΜΕ, θα ενισχύσουν το φατριασμό και τώρα χρειάζεται «σύμπνοια» για την ανοικοδόμηση. Δηλαδή, η σύμπνοια είναι εξασφαλισμένη, όταν σε μια χώρα που βρίσκεται ουσιαστικά υπό αμερικανική κατοχή γίνονται εκλογές βίας και νοθείας, χάνονται 150.000 ψηφοδέλτια, διαγράφονται ψηφοφόροι από τους εκλογικούς καταλόγους και, συν τοις άλλοις, το 60% δεν προσέρχεται στις κάλπες. Και όχι μόνο. Στέλνουν και μια επιτροπή του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών -τα 6 από τα 7 μέλη της οποίας είναι Αμερικανοί, Καναδοί και Γάλλοι-, η οποία ελέγχει απλώς το 8% των ψηφοδελτίων, και αποφαίνεται ότι οι εκλογές ήταν έγκυρες και ορίζει ως επικρατήσαντες για το δεύτερο γύρο της 20ής Μαρτίου τους ευνοούμενους των ΗΠΑ δεξιούς υποψηφίους, αποκλείοντας τον κυβερνητικό. Πράγμα που έκανε ακόμη και το φίλο τους, νυν πρόεδρο Πρεβάλ, να καταγγείλει την επιτροπή ακόμη και ο ΟΑΚ δεν τόλμησε να υιοθετήσει την έκθεσή της.
Όλοι γνωρίζουν πόσο υποκριτική είναι η προσήλωση των Αμερικανών στη δημοκρατία και στις πολιτικές ελευθερίες. Αλλά τι διακυβεύεται στη φτωχή και κατεστραμμένη Αϊτή; Κι όμως, αν επιστρέψει ο Αριστίντ -στον οποίο η κυβέρνηση έδωσε διπλωματικό διαβατήριο, αφού οι πιέσεις του κόσμου ήταν μεγάλες, ιδίως μετά την επιστροφή του πρώην δικτάτορα Μπέιμπι Ντοκ τον Ιανουάριο- θα σαρώσει στις κάλπες. Το παιχνίδι αρκετών δισεκατομμύρίων, που έχει στηθεί στις πλάτες των αστέγων μετά το σεισμό -αυτό μυρίστηκε και ο Μπέιμπι Ντοκ, εξάλλου- είναι αμφίβολο αν θα προχωρήσει. Πολλοί φίλοι των ΗΠΑ, ντόπιοι και ξένοι, θα δυσαρεστηθούν. Και το παράδειγμα των ανυπότακτων και ανυπάκουων στις εντολές των ΗΠΑ πληθυσμών εξαπλώνεται, και αυτό δεν είναι καθόλου καλό προμήνυμα για τους αφέντες του κόσμου.
Το φαινόμενο παίρνει διαστάσεις, και η μικρή Αϊτή ίσως προσθέσει δυσανάλογη για το μέγεθός της βαρύτητα στην κίνηση των λαών που ζητούν να απαλλαγούν από τυραννίες, όπως γίνεται τώρα σχεδόν σε όλο τον αραβικό κόσμο.
Αρ.Α.
Σχόλια
