- Αντιγράφω (και προσυπογράφω) σχόλιο φίλου στο Facebook: «Στη, μαζικότατη και με παλμό, μαθητική πορεία της Δευτέρας στη Θεσσαλονίκη, γνωστός συνδικαλιστής στους καθηγητές -καλός αγωνιστής κατά τα άλλα- προτείνει να περάσει μπροστά στην πορεία το πανό των ΕΛΜΕ, γιατί οι μαθητές δεν φωνάζουν «πολιτικά» συνθήματα… Και κάπου εκεί ο Λένιν αρχίζει να ξανασκέφτεται αν αυτά που έγραψε περί πρωτοπορίας και μαζών έπρεπε να τα είχε κρατήσει κρυφά απ’ τη σημερινή Αριστερά»…
- Οι μαθητές, πάντως, με τις καταλήψεις τους ήταν αυτήν την εβδομάδα ένα μικρό χαμόγελο. Ειδικά απέναντι στο κλίμα πολιτικού πολιτισμού και υπευθυνότητας που επιβάλλεται. Έχουμε ανάγκη από πολλές τέτοιες… παραφωνίες.
- Αυτό ότι θα συμφωνήσουμε για Πρόεδρο Δημοκρατίας κοινής συναίνεσης μετεκλογικά, σε ποιο ακριβώς σχεδιασμό εντάσσεται; Και, τέλος πάντων, συζητήθηκε κάπου στο κόμμα; Αν η φοβερή τακτική είναι να φανούμε υπεύθυνοι και θεσμικοί με κάθε τρόπο, γιατί έτσι -δήθεν- θα κερδίσουμε κάποιο εκλογικό κοινό, μάλλον δεν έχουμε καταλάβει την κατάσταση της κοινωνίας και την απαξίωση του πολιτικού συστήματος.
- Προκαλεί έκπληξη το κύριο άρθρο της Αυγής (6/11/2014) με τίτλο Μαθητευόμενοι μάγοι. Την τουρκική προκλητικότητα, σύμφωνα με το άρθρο, την τροφοδοτούν «προσχήματα» όπως οι τριμερείς συναντήσεις Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου. Η ένταση στην περιοχή φαίνεται σαν να είναι εφεύρημα της τυχοδιωκτικής ομάδας του πρωθυπουργού, σαν να μην υπάρχει καθεαυτό θέμα αλλά το δημιουργεί ο Σαμαράς για προεκλογικούς σκοπούς. Ακόμα και η κρίση στα Ίμια αποδίδεται στο «αλήστου μνήμης ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας-Κύπρου»! Δυστυχώς, τέτοιες αναλύσεις δεν οδηγούν παρά στην αποκοίμιση απέναντι σε όσα σοβαρά εξελίσσονται.
- Αυτή η θεωρία, πάντως, ότι τα εθνικά θέματα είναι το γήπεδο του αντιπάλου και η Αριστερά πρέπει να μιλάει μόνο για τους μισθούς, τη φορολογία και τη λιτότητα, εκτός από παράλογη είναι και εντελώς αντι-ιστορική. Στις καλύτερές της στιγμές ήταν η Αριστερά που είχε λόγο και κινητοποιούσε μάζες για αυτά.
- Ωραία και νοικοκυρεμένη η εκδήλωση του ΠΑΜΕ. Ανοιχτοί οι σταθμοί του μετρό, πουθενά αστυνομία φυσικά και καμιά παρενόχληση. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια. Η συγκέντρωση προετοιμάστηκε για πάνω από ένα μήνα, απερίσπαστα από τις πολιτικές εξελίξεις και σε πλήρη αδιαφορία για αυτές… Τον ενθουσιασμό κάποιων ΣΥΡΙΖΑίων δεν καταλαβαίνω αλλά δεν πειράζει.
- Πολύ ψηλά στη δημοσιότητα και στη χώρα μας αυτή τη βδομάδα οι Podemos. Διαβάζουμε σε τίτλους εφημερίδων ότι το ισπανικό κόμμα-κίνημα είναι ακόμα και πρώτο σε δημοσκοπήσεις. Δεν θα μείνουμε στην είδηση αλλά στο χαρακτηρισμό «κόμμα-κίνημα». Θυμίζουμε ότι προτάσεις για να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο κόμμα-κίνημα, πρωτότυπο σε μορφές οργάνωσης αλλά και πολιτικό λόγο ώστε να μη θυμίζει τίποτα από το φθαρμένο πολιτικό σύστημα, είχαν γίνει από το καλοκαίρι του 2012. Δυστυχώς, επιλέχθηκε η ουσιαστική «ΣΥΝασπισμοποίηση» του εγχειρήματος και η διατήρηση-ενίσχυση ό,τι πιο γραφειοκρατικού υπήρχε ως αντίληψη και τρόπος λειτουργίας.
- Οι Podemos, πάντως, μαθαίνουμε ότι έχουν ήδη πάνω από 200.000 μέλη, ενώ η πολιτική τους επιρροή έχει εκτοξευθεί. Στην Ελλάδα, από το 2012 ποια ακριβώς βήματα έχουμε κάνει στο επίπεδο της κομματικής ανάπτυξης και της σχέσης με τον κόσμο;
- Πάντως, πρώτοι δημοσκοπικά οι Podemos, πρώτο και το Sinn Fein στην Ιρλανδία, πρώτος και ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ. Για να παινέψουμε λίγο και το σπίτι μας, θυμίζουμε ότι εκπρόσωποι των τριών κομμάτων συμμετείχαν στην κεντρική εκδήλωση του Φεστιβάλ Resistance που διοργάνωσε ο Δρόμος το καλοκαίρι…
- Με την ευκαιρία να πω ότι η οργανωτική επιτροπή του …γουρλίδικου φεστιβάλ ανακοίνωσε από τώρα(!) ότι το Resistance 2015 θα γίνει στις 19, 20 και 21 Ιουνίου.
Σχόλια
