- «Για να περπατήσει ο Λάζαρος, δεν αρκεί να βγάλεις την ταφόπλακα» (Βρήκα τη φράση σε άρθρο για τις αλλαγές που προωθούνται στην Παιδεία, αλλά την αντιγράφω. Νομίζω ότι έχει γενικότερη σημασία)
- Έκλεισαν προχθές 5 χρόνια από τις 23 Απριλίου του 2010, όταν ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου ανήγγειλε… πανηγυρικά από το Καστελόριζο την καταστροφή και πλήρη υποδούλωση της χώρας. Της «επετείου» είχε προηγηθεί η συνάντηση σε πολύ καλό κλίμα με τον σημερινό πρωθυπουργό. Κάποιο πρόβλημα υπάρχει στην ερμηνεία αυτής της βασανισμένης «λαϊκής εντολής».
- Μια… ωραία εκδήλωση διοργανώνεται τη Δευτέρα σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας. Ιδού το θέμα της: «Η διαμόρφωση του πλαισίου συνεργασίας ανάμεσα σε κόμματα που συγκυβερνούν. Η εμπειρία της Γερμανίας και της Ελλάδας. Οι προκλήσεις για το μέλλον». Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν το γερμανικό ίδρυμα FES (Friedrich Ebert Stiftung) και το ελληνικό Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, του οποίου πρόεδρος είναι η Άννα Διαμαντοπούλου, που θα συντονίσει και την εκδήλωση. Ομιλητές ο αντιπρόεδρος του γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Axel Schaefer και οι Ν. Φίλης (ΣΥΡΙΖΑ), Α. Παπαμιμίκος (Ν.Δ.), Σπ. Λυκούδης (Ποτάμι), Γ. Μανιάτης (ΠΑΣΟΚ)…
- Όλοι γύρω από ένα τραπέζι, λοιπόν, για να συζητήσουν τις εμπειρίες ευρύτερων συνεργασιών και συγκυβερνήσεων. Κυρίως σε κεντροαριστερή κατεύθυνση, αλλά και με το «οικουμενικό» άρωμα που δίνει η συμμετοχή της Ν.Δ. Να υποθέσουμε ότι η εκδήλωση γίνεται για καθαρά ακαδημαϊκούς λόγους και καμιά σχέση δεν έχει με δρομολογούμενες εξελίξεις.
- Η απουσία των ΑΝ.ΕΛ. από την εκδήλωση, μάλλον τυχαία κι αυτή, άσχετη με τις φωνές για αλλαγή κυβερνητικής σύνθεσης που ακούγονται από διάφορα κέντρα (και από τον σοσιαλδημοκράτη Σουλτς). Εννοείται, βέβαια, ότι το πρόβλημα με την εκδήλωση δεν είναι στις απουσίες, αλλά στις παρουσίες… Πολύ θα ήθελα να πάω και να ακούσω την τοποθέτηση του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μου πέφτει λίγο βαρύ το όλο «πακέτο»…
- Απορία: Οι σύντροφοι που έλεγαν ότι οι δημοσκοπήσεις αποδεικνύουν ότι είναι λάθος κάθε κριτική για την κυβερνητική πολιτική, πώς κρίνουν τα τελευταία στοιχεία; Αν δεν κάνω λάθος, οι μετρήσεις σημειώνουν, μετά τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη, πτώση της εμπιστοσύνης που έδειχνε αρχικά ο κόσμος και της ικανοποίησης που υπήρχε για τη διαπραγματευτική τακτική. Σε τελευταία έρευνα πανεπιστημίου, έχει μειωθεί σε 45% το 72% που έκρινε σωστή τη στρατηγική της κυβέρνησης. Ας ερμηνεύουμε όλα τα στοιχεία, όχι μόνο όσα ταιριάζουν με την άποψή μας.
- Δεν χρειάζονται όμως οι δημοσκοπήσεις, νομίζω. Βλέπει κανείς καθημερινά ότι ο αρχικός ενθουσιασμός υποχωρεί και δίνει τη θέση του στον σκεπτικισμό για το πού πάνε τα πράγματα. Ακούμε συχνά ότι με τη Συμφωνία «κερδίσαμε χρόνο». Στην πραγματικότητα, θα χρειαζόταν να κερδηθεί χρόνος για να αυξηθούν η εμπιστοσύνη και η ενεργοποίηση του κόσμου, όχι για να μειώνονται. Αυτό είναι κατασπατάληση του χρόνου.
- Θυμάμαι πόσο κουραστική, αλλά και υποκριτική, ήταν η επιμονή της ΔΗΜ.ΑΡ. τους πρώτους μήνες της συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ ότι κόκκινη γραμμή είναι «οι μισθοί και οι συντάξεις». Τελικά, βέβαια, την έφαγε η μαρμάγκα και αυτή την κόκκινη γραμμή. Σήμερα, ακούμε περίπου το ίδιο. Άλλη θα έπρεπε να είναι η κόκκινη γραμμή κι έχει να κάνει με το σύγχρονο δανειακό καθεστώς.
- Διάβασα ότι κυβερνητικές πηγές έλεγαν ότι αφού διανύσαμε τόση απόσταση και αποδεχτήκαμε το 70% του μνημονίου, τώρα πρέπει να συναντηθούμε κάπου στη μέση με τους δανειστές… Δηλαδή κάπου στο 85%. Μου θύμισε έναν παλιό συνάδελφο από το Περιστέρι. Είχε γνωρίσει μια κοπέλα από τη Γλυφάδα και της είπε να δώσουν ραντεβού στις Τρεις Γέφυρες στον Κηφισό για να μοιράσουν την απόσταση. Έντιμος συμβιβασμός. Ή αλλιώς «Συμφωνία-Γέφυρα»…
Αηδόνης
Για επικοινωνία:
[email protected]
www.facebook.com/ahdonhs.dromou
Σχόλια
