Τη Δευτέρα 8/3 ο ΟΗΕ ανακοίνωσε (Έκθεση για το Πρόγραμμα Ανάπτυξης του ΟΗΕ) ότι στην Ασία, κυρίως στην Κίνα και την Ινδία, έχουν «χαθεί» 96 εκατομμύρια γυναίκες που πέθαναν εξαιτίας των διακρίσεων στον τομέα της υγείας και από αδιαφορία ή γιατί δεν τις άφησαν να γεννηθούν. Η δολοφονία θηλυκών νηπίων και η επιλογή έκτρωσης θηλυκών εμβρύων έχουν προκαλέσει σοβαρή ανισορροπία μεταξύ των φύλων στην Ασία. Και το πρόβλημα επιδεινώνεται, παρά την ταχεία οικονομική μεγέθυνση της περιοχής. Η παλιά νοοτροπία με την προτίμησή της στα αγόρια, έχει συνδυαστεί με τη μοντέρνα ιατρική τεχνολογία που κάνει πιο εύκολη την πρόγνωση του φύλου και τη διακοπή της κύησης, όταν το έμβρυο είναι θηλυκό.
Στην ανατολική Ασία υπάρχει η πιο υψηλή αναλογία γεννήσεων μεταξύ αγοριών και κοριτσιών: 119 αγόρια προς 100 κορίτσια. Ο παγκόσμιος μ.ό. είναι 107 αγόρια προς 100 κορίτσια.
«Οι γυναίκες δεν έχουν εγγυημένη την επιβίωσή τους», αναφέρει η εν λόγω έκθεση του ΟΗΕ.
Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί, όσον αφορά στην Κίνα και την Ινδία, τις δύο πιο δυναμικά αναπτυσσόμενες χώρες της περιοχής: έχουν χαθεί 85 εκατ. γυναίκες. Το στοιχείο αυτό προκύπτει από την πραγματική αναλογία των φύλων στον πληθυσμό, σε σύγκριση μ’ αυτήν που θα έπρεπε να υπάρχει, αν παρεχόταν ίση φροντίδα στα δύο φύλα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της γέννησης και της ανατροφής.
Η περιοχή αυτή βρίσκεται στα κατώτερα δυνατά επίπεδα, συχνά χαμηλότερα από την υποσαχάρια Αφρική, σε θέματα όπως η προστασία των γυναικών από τη βία, η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, την εκπαίδευση, την απασχόληση και την πολιτική συμμετοχή. Αν προστεθεί το λαθρεμπόριο του σεξ το οποίο τροφοδοτείται από την τρομερή φτώχεια (800 εκατομμύρια Ινδοί ζουν με 1-2 δολάρια την ημέρα) και τα θύματά του είναι κοριτσάκια και πολύ νεαρές κοπέλες, τεκμηριώνεται το εντυπωσιακό στοιχείο των 96 εκατ. χαμένων γυναικών. Η έκθεση η οποία δημοσιοποιήθηκε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας εστιάζει στη βελτίωση των δικαιωμάτων των γυναικών αλλά καμιά από τις συνθήκες μεταξύ των χωρών αυτών και των μεγάλων δυτικών δυνάμεων -των «υπερασπιστριών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»- δε θέτει τέτοια ζητήματα.
Αντίθετα η προώθηση της μείωσης του κόστους εργασίας που αποτελεί τον πυρήνα των διεθνών συμφωνιών ουσιαστικά υποβοηθά τη διαιώνιση της κατάστασης, αφού τα μεταξωτά χαλιά που πατούν οι κομψές γόβες και τα ακριβά σκαρπίνια της Νέας Υόρκης κατασκευάζονται από μικρά κοριτσίστικα χεράκια, από τις πουλημένες μικρές σκλάβες (και σκλάβους) στη βόρεια Ινδία. Ο ψυχρός λόγος των υπευθύνων του ΟΗΕ, η διπλωματία των ισχυρών που ποδοπατούν τις ανθρώπινες ζωές, δεν μπορεί να αποδώσει όλη αυτή την οδύνη ούτε να επιβάλλει μέτρα.
