Μπήκα σε μεγάλους μπελάδες.
Περίπου 15 χρόνια είχε να μπει μπογιατζής στο σπίτι.
Ψάξιμο στο ψάξιμο, κατέληξα στον Αντωνάκη, καλός τεχνίτης και νοικοκύρης στη δουλειά.
Αποφάσισα να κάνω τον παραγιό, ο φουκαράς, ο αμάθητος…
Πιασμένος πανταχόθεν, να κουτουλώ από κούραση, πού μυαλό και κουράγιο ακόμα και για τα ασήμαντα «5’ διάλειμμα».
Σκόπευα να απευθυνθώ στους «θεσμούς» του Δρόμου και να ζητήσω να απαλλαγώ, τούτη τη φορά, από την υποχρέωση να καταβάλω τη μεγάλη μου πνευματική συνεισφορά στην ενημέρωση του λαού, χωρίς όμως να μου καταλογισθεί και «πιστωτικό γεγονός».
Και ενώ ήμουν έτοιμος να απαιτήσω μια έντιμη «διευκόλυνση», ως άλλος Μάρδας, βρήκα τη λύση.
Ο Αντώνης…
Εκεί που έκανε ένα διάλειμμα, «πέντε λεπτά για ένα τσιγάρο, να τραβήξει και το πρώτο χέρι», η εργατική τάξη μέσω του Αντώνη μού έλυσε το πρόβλημα.
Σκέφτηκα να του πάρω μια συνέντευξη.
Μια συνέντευξη που «δε θα συζητηθεί Αντώνη», άρα χαλαρά.
Άρχισα μ΄ ένα ερώτημα-καταπέλτη:
– Πώς βλέπεις την κατάσταση Αντώνη;
– Κυρ-Σωκράτη τα πράγματα είναι δύσκολα. Εγώ που είμαι μπογιατζής και όλοι μας στην πιάτσα, ξέραμε πως θα μας πάνε καροτσάκι και δεν καταλαβαίνω πως κάποιοι μορφωμένοι στο ΣΥΡΙΖΑ, υπουργοί και τέτοια, κάνουν πως δεν το περίμεναν.
– Ναι, μα αυτοί είναι «εταίροι» μας και πρέπει να μας βοηθούν στα δύσκολα.
– Και ο Μήτσος ήταν φίλος μου, θα με πάντρευε μάλιστα, όμως επειδή του χρωστώ λόγω στενότητας έξι νοίκια, μου έκανε έξωση. Έχει το συμφέρον και η κονόμα, φίλους και εταίρους; Γίνεται εταίρος ο καρχαρίας και η μαρίδα; Τους ακούω καμιά φορά να μιλάν για την Ευρώπη και τους «Ευρωπαίους εταίρους» και λέω τι διάβολο δεν καταλαβαίνουν; Μόνο σε μένα έτυχε ο Μήτσος;
– Αντώνη εσύ γιατί ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ;
-Εγώ κυρ-Σωκράτη ψήφιζα ό,τι ο πατέρας μου. Έτσι ήταν… Όμως κάποια στιγμή, δεν μπορούσα άλλο με τούτους. Δυο πράγματα έκαναν τον Τσίπρα κυβέρνηση. Η βρόμα, η σαπίλα και η λαμογιά τους τόσα χρόνια και η ελπίδα που είχαμε ανάγκη.
-Τώρα τι λες, θα γίνει τελικά «συμφωνία»;
-Έλα κυρ- Σωκράτη… Η συμφωνία από την αρχή ήταν σίγουρο πως θα την είχαμε. Εγώ δεν ανησυχώ αν θα υπογραφεί. Το τι θα μας φέρει, με φοβίζει. Και φόρους περιμένω και να πάνε παραπέρα οι υποσχέσεις του Τσίπρα περιμένω και τη σύνταξη της μάνας μου δεν την βλέπω καλά. Όμως εκείνο που δεν θέλω, είναι όλα τούτα να μας λένε πως τα κάνουν γιατί φταίνε «οι προηγούμενοι». Εγώ δε ψήφισα καλύτερους «προηγούμενους». Ψήφισα αριστερούς για να γίνει καλό το σήμερα και καλύτερο το αύριο. Θέλω να μου πούνε την αλήθεια. Τόσα θέλουμε, για ’κει τα θέλουμε, αυτά θα κάνουμε αν ζοριστούμε. Θα προσπαθήσουμε τα πιο πολλά να τα πάρουμε απ’ τους πλούσιους. Σας θέλουμε μαζί μας για να μην κωλώσουμε. Είστε; Αυτό δεν είναι Αριστερά;
-Τι λες, θα τη ρίξουν την κυβέρνηση;
– Άμα ο κόσμος πιστέψει πως τον θέλετε δίπλα σας, αν τα βάλετε με τους πλούσιους, αν καταφέρετε να νικήσετε τους δημοσιογράφους και τα λαμόγια και άμα δεν πάτε να βολέψετε για 20 χρόνια το «λαό του ΣΥΡΙΖΑ», τότε τίποτα μη φοβάστε. Άμα καταφέρετε να κάνετε και κάτι για το λαό; Καλά…
– Εσύ τι περιμένεις από την κυβέρνηση;
– Να μη με κοροϊδέψει όπως οι άλλοι. Α, και άμα θέλουν να βάψουν τη Βουλή, εδώ είμαι. Ένα κοκκινάκι, θα της πήγαινε. Κυρ- Σωκράτη πάω τώρα, γιατί στέγνωσε το ταβάνι.
Να είσαι καλά Αντώνη. Με βοήθησες…
