Ρωμιός: Τι είναι η 3η Σεπτεμβρίου; Ρωμιάκι: Σιγά! Οδός είναι, την οδό 3ης Σεπτεμβρίου δεν ξέρουμε; Ρωμιός: Γιατί τη λένε έτσι; Ρωμιάκι: Είναι τίποτε σαν εθνική εορτή; Ρωμιός: Όχι σαν! Είναι εθνική εορτή! Και οι πρώτες κυβερνήσεις τη γιορτάσανε. Ύστερα την έφαγε το σκοτάδι. Της έμεινε βέβαια η οδός.
(…στην απέναντι μεριά έχει αρχίσει να μαζεύεται ο λαός που με επικεφαλής τον τραγουδιστή τους λένε): Φίλοι κι αδέρφια/ μανάδες, γέροι και παιδιά/ στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε/ ποιοι περπατούν στα σκοτεινά/ και σεργιανούνε στα στενά/ τρεις του Σεπτέμβρη/ μανάδες, γέροι και παιδιά…
(Οι τέσσερις πρέσβεις φτάνουν βιαστικοί στη σκηνή ανάμεσα στο παλάτι και στη λαϊκή σύναξη, τραγούδι όλοι μαζί): Είμαστε τέσσερις δυνάμεις/ με καθήκοντα υψηλά/ η Ευρώπη να μην πάθει/ από των μικρών τα λάθη.
Άγγλος: Να έχουν σύνταγμα ή να μην έχουν;… Αυστριακός: Τι θα το κάνουν άμα το έχουν;… Γάλλος: Είναι ανώριμοι για να το έχουν! Ρώσος: Για το καλό τους ας μην το έχουν. (τραγούδι) Άγγλος: Κοσμοκρατορία. Γάλλος: Κεφαλαιοκρατία. Ρώσος: Τσαροκρατία. Αυστριακός: Ιερή Συμμαχία.
(πανό από το λαό: «Οργή λαού φωνή Θεού» – και τραγούδι): Γη παιδεμένη/ με σίδερο και με φωτιά/ για κοίτα ποιον σου φέρανε,/ καημένη,/ να σε αφεντεύει από ψηλά,/ τα κρίματά σου είναι πολλά/ γη που το σίδερο/ παιδέψαν κι η φωτιά./ Καίει το φυτίλι/ ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά/ κάνουν βουλή συνταχτική και γράφουν/ το θέλημά τους στα χαρτιά/ κι η κοσμοθάλασσα πλατιά/ κάνουν βουλή/ ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά.
(Οι πρέσβεις κάπως ανήσυχοι συγκεντρώνονται και ξαναρχίζουν).
Άγγλος: Κι αν επιμένουν να το έχουν; Γάλλος: Διότι ως φαίνεται θα το έχουν! Ρώσος: Εκεί που φτάσανε θα το έχουν! Αυστριακός: Πώς θα δεχτούμε να το έχουν; Γάλλος: Εάν το έχουν χωρίς να το έχουν; Ρώσος: Τι εννοείτε έχουν – δεν έχουν! Αυστριακός: Εάν νομίζουν ότι το έχουν και εις την ουσίαν δεν το έχουν; Άγγλος: Εάν πιστέψουν ότι το έχουν είναι εύκολο να μην το έχουν. Γάλλος: Αυτοί θα χαίρουν που το έχουν, εμείς θα ξέρουμε πως δεν το έχουν. Ρώσος: Έτσι θα έχουν χωρίς να έχουν και δε θα έχουν ενώ θα έχουν. Αυστριακός: Αποφασίζομε να έχουν; Άγγλος: Αν εμποδίσουμε να έχουν, υπάρχει κίνδυνος να έχουν…
(οι πρέσβεις στρέφουν προς το Λαό που τώρα προχωρεί προς το παλάτι τραγουδώντας κι ανεμίζοντας τα πανό): Ήταν στρατιώτες/ καπεταναίοι και λαϊκοί/ όρκο σταυρώσαν/ πάνω στα σπαθιά τους/ η λευτεριά να μη χαθεί/ κι αμοίραστη σαν τη βροχή/ να πέφτει και να μη χαθεί/ να μη χαθεί!
(Από το θεατρικό Το μεγάλο μας τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, που φλόγιζε τις ψυχές του λαού λίγους μήνες πριν από την εξέγερση του Νοέμβρη).
Θητεία Τυμβωρύχου, «εκτελεί» η σειρά του ’69
