του Ηλία Τσολακίδη
Με το νόμο για τις λαϊκές αγορές που ψηφίστηκε πρόσφατα, η κυβέρνηση εκτελεί εν ψυχρώ τους παραγωγούς με στόχο την εξυπηρέτηση των μεγάλων ιδιωτικών μονοπωλιακών συμφερόντων και των πολυεθνικών εμπορικών αλυσίδων.
Με τις ρυθμίσεις του υπαίθριου, στάσιμου και πλανόδιου εμπορίου που συμπεριλαμβάνονται στο νόμο, επιχειρείται όμως να δοθεί τέλος και στο κίνημα Χωρίς Μεσάζοντες, και μάλιστα ύπουλα, κρυφά και υπόγεια, χωρίς η πρόθεσή τους αυτή να ομολογείται ρητά. Εδώ και δυόμισι χρόνια, οι δράσεις Χωρίς Μεσάζοντες στηρίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά και τους καταναλωτές, την τοπική κοινωνία, την ελληνική παραγωγή και προπάντων αποτελούν μοναδικό παράδειγμα αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης των πολιτών. Ο νέος νόμος που ψηφίστηκε στις 15 Μαΐου 2014, βάζει φρένο στην εμπορική δραστηριότητα των παραγωγών, εμποδίζοντάς τους να πουλήσουν οι ίδιοι τα προϊόντα τους σε πόλεις πάνω από 3.000 κατοίκους. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλα τα άρθρα σχετικά με την άδεια πλανόδιου υπαίθριου εμπορίου, έχει παραλειφθεί επιμελώς η λέξη «παραγωγός». Όλοι οι παραγωγοί εξομοιώνονται με τους πωλητές, δηλαδή με εκείνους που μπορεί να μην παράγουν τίποτα.
Πέρα από τις νέες ρυθμίσεις, ο νόμος καταργεί όλους τους ισχύοντες νόμους για το πλανόδιο υπαίθριο εμπόριο των παραγωγών. Μεταξύ άλλων καταργείται το άρθρο 6 του Π.Δ. 254/2005 που προέβλεπε έκδοση άδειας άσκησης υπαίθριου εμπορίου αποκλειστικά σε παραγωγούς με ισχύ σε όλη την επικράτεια, για την πώληση γεωργικών, αμπελουργικών, κτηνοτροφικών, πτηνοτροφικών και μελισσοκομικών προϊόντων ιδίας παραγωγής.
Σε μια χώρα όπου όλοι συμφωνούν πως πρέπει να ενισχυθεί ο πρωτογενής τομέας παραγωγής, η κυβέρνηση απαγορεύει τη μαζική λιανική πώληση προϊόντων από τους ίδιους τους παραγωγούς σε μεγάλες πόλεις, δείχνοντάς τους το μονόδρομο προς τους χονδρεμπόρους και τις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες. Όμως, ο τρόπος που διενεργείται το χονδρεμπόριο στη χώρα μας (τιμές παραγωγού, τρόπος πληρωμής, χρόνος πιθανής πληρωμής) καθιστά απολύτως μη βιώσιμη μια μέση αγροτική εκμετάλλευση.
Αντί να ενισχυθούν ο θεσμός των λαϊκών αγορών με σπάσιμο των κυκλωμάτων των μεσαζόντων, η προμήθεια ποιοτικής τροφής σε συμφέρουσα τιμή για καταναλωτές και παραγωγούς μέσα από τα κινήματα «Χωρίς Μεσάζοντες» και τη συμβολαιακή γεωργία δίνοντας τη δυνατότητα, ιδιαίτερα στους φτωχοποιημένους της πόλης, να αγοράζουν φθηνότερα και στους παραγωγούς να εξασφαλίζουν καλύτερες τιμές για τα προϊόντα τους, με το νόμο αυτό επιβάλλεται ένα ασφυκτικό πλαίσιο κριτηρίων για απόκτηση άδειας που πετάει έξω από το επάγγελμα χιλιάδες μεροκαματιάρηδες μικρογεωργούς και απομονώνει τον παραγωγό από τον καταναλωτή.
Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής θα είναι η εγκατάλειψη της αγροτικής γης από το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγωγών της χώρας, αφού ο μικρός κλήρος που χαρακτηρίζει το συντριπτικό ποσοστό των αγροτικών εκμεταλλεύσεων τις καθιστά μη βιώσιμες.
Ο νέος νόμος, σε συνδυασμό με την ελεύθερη καλλιέργεια μεταλλαγμένων προϊόντων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εγκατάλειψη της αγροτικής γης από το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγωγών της χώρας.
