Τι πρέπει να εξαγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ για τους πλειστηριασμούς. Του Ηλία Τσαμουργκέλη*
Όταν με την ένταξή μας στην ΟΝΕ και την υιοθέτηση του ευρώ εμείς μιλούσαμε για αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές ώστε να έχουμε μια σοβαρή θέση στον ευρωπαϊκό καταμερισμό εργασίας, κάποιοι, όπως ο υπουργός κ. Στουρνάρας, στο παραπάνω ζήτημα απαντούσαν «και ποιος θα κάνει τις διαρθρωτικές αλλαγές;», αφήνοντας έτσι εν γνώσει τους λύκους και πρόβατα να βόσκουν αντάμα.
Δεν ήξερε άραγε, δεν φανταζόταν άραγε τι θα συνέβαινε ή μήπως γνώριζε και συνέβαλε ο ίδιος στη σύνταξη του σχεδίου που είχε εκπονηθεί από την ξένη ολιγαρχία σε συνεργασία με την ντόπια και προέβλεπε την εξαγορά των βιώσιμων παραγωγικών μονάδων της χώρας, όπως κι έγινε, το κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπως κι έγινε, την ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων του κοινωφελούς τομέα, όπως γίνεται, τη συντριβή του παραγωγικού ιστού της χώρας, όπως γίνεται, και τέλος την εκποίηση με όρους ληστρικούς των σπιτιών μέχρι και της πρώτης κατοικίας;
Στο ερώτημα πώς υπάρχουν 1,5 εκατ. άνεργοι, τι γίνανε εκείνοι που κέρδιζαν από την υπεραξία της εργασίας, πού χάθηκαν οι εκμεταλλευτές μας, η απάντηση έρχεται από τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό. Τα υπερκέρδη σε αυτή τη φάση προέρχονται από την εκποίηση κρατικής και ιδιωτικής περιουσίας και είναι πολύ περισσότερα από την υπεραξία της εργασίας κάποιου εργαζόμενου. Βρισκόμαστε λοιπόν ακριβώς στην εποχή της πολιτικοοικονομικής κατοχής και του μεγάλου πλιάτσικου από τη μια, και από την άλλη στη συντριβή του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων μια και η ανθρώπινη ζωή και η εργατική δύναμη έχει αμελητέα αξία πλέον.
Στα 24.400 ανέρχονται τα τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια, σύμφωνα με στοιχεία του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων που διαβιβάστηκαν στη Βουλή, οπότε δεν μπορούν να υπαχθούν σε ευνοϊκές ρυθμίσεις οι κάτοχοί τους. Μεταφράζοντας το παραπάνω, χρησιμοποιώντας κανονικές λέξεις σημαίνει ότι τα δάνειά τους πουλήθηκαν σε ξένους και ντόπιους πλιατσικολόγους και είναι θέμα χρόνου να ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί των σπιτιών τους. Και αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι ο πρώτος πλειστηριασμός να είναι άγονος όπως και ο δεύτερος, ενώ η «μεταβίβαση» γίνεται με τον τρίτο και τελευταίο πλειστηριασμό όπου η τιμή του ακινήτου ορίζεται από τον αγοραστή σε χαμηλότατη τιμή. Όπως αναφέρεται στο έγγραφο του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, στις ρυθμίσεις (επιμήκυνση, μερική καταβολή, αναστολή κ.λπ.) «δεν είναι δυνατό να συμπεριληφθούν τα ως άνω τιτλοποιημένα δάνεια, εφόσον έχουν μεταβιβαστεί οι σχετικές απαιτήσεις. Είναι δηλαδή τόσο νόμιμο και τόσο απλό όλο αυτό το κόλπο.
Επίσης, από την πρόσφατη έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ προκύπτει ότι:
– Σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας βρίσκεται μεγάλο μέρος των ελληνικών νοικοκυριών, αφού έχουν τουλάχιστον έναν άνεργο, παρουσιάζουν σημαντικές υποχρεώσεις στις τράπεζες και θεωρούν ότι δεν θα τα βγάλουν πέρα, ενώ 1 στα 3 φοβάται ότι θα χάσει το σπίτι του λόγω των συσσωρευμένων υποχρεώσεων.
– Μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν καλύπτει φορολογικές και δανειακές υποχρεώσεις, αγοράζει αγαθά χαμηλότερης ποιότητας για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις και φοβάται ότι κάποια στιγμή θα κινδυνεύσει να χάσει το σπίτι του.
Αποφασιστικότητα
Στο πλαίσιο, λοιπόν, της συζήτησης που έγινε την Τρίτη 21/01/2014 στην Α’ Νομαρχιακή του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα τους πλειστηριασμούς και τις κινηματικές δράσεις μας, διατυπώθηκαν τελικά τρεις προτάσεις άσκησης κεντρικής πολιτικής, σύμφωνα με τις οποίες ο προσανατολισμός των κινητοποιήσεων και των μαζικών δράσεών μας θα αποκτήσει νέο και ουσιαστικό χαρακτήρα. Άλλωστε, ως αξιωματική αντιπολίτευση, έχουμε την ευθύνη, το χρέος και τη δυνατότητα να εμπλουτίζουμε το πρόγραμμά μας για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, ενημερώνοντας για τις συνέπειες που θα έχουν όσοι συμμετάσχουν στην καταλήστευση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας του ελληνικού λαού, εξυπηρετούμενοι από την πολιτική της συγκυβέρνησης.
Οφείλουμε να καταθέσουμε άμεσα και να δείξουμε αποφασιστικότητα στην αντιμετώπιση του εγκλήματος που συντελείται σε βάρος της κοινωνίας, το οποίο είναι ένα μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου εκποίησης της χώρας και απώλειας της εθνικής ανεξαρτησίας της.
Η επίσημη διατύπωσή τους από τον πρόεδρο, σ. Τσίπρα, από το βήμα της Βουλής, ως δεσμεύσεις απέναντι στον ελληνικό λαό θα βάλουν τέλος στο πλιάτσικο που γίνεται σήμερα και σχεδιάζεται να γενικευτεί για τις πρώτες κατοικίες των Ελλήνων από τις τράπεζες, τα ξένα funds που αγοράζουν τα κόκκινα δάνεια των οφειλετών από τις τράπεζες σε ποσοστά 20% περίπου της αρχικής αξίας των ακινήτων, όταν την ίδια στιγμή οι τράπεζες αξιώνουν το σύνολο των οφειλών από τους δανειολήπτες. Επιπλέον, θα βάλει τέλος στο ρόλο του ελληνικού κράτους ως Real Estate S.A το οποίο εκπλειστηριάζει ήδη κατοικίες λόγω χρεών, αφού προηγουμένως, παραβιάζοντας το Σύνταγμα, έχει επιβάλει την αρνησιδικία με τους απαγορευτικούς όρους και περιορισμούς που θέτει στους πολίτες που προτίθενται να προσφύγουν στην Δικαιοσύνη.
Επικαλούμενοι λοιπόν το άρθρο 21 του Συντάγματος, Παρ 4, καθώς επίσης το Δίκαιο που ίσχυσε με αναδρομική ισχύ μετά την κατοχή, σύμφωνα με το οποίο αποκαταστάθηκαν όσοι επλήγησαν από τον μαυραγοριτισμό, προτείνουμε:
Δέσμευση 1η
Όσοι αγοράζουν πρώτες κατοικίες στον 1ο ή τον 2ο ή τον 3ο και τελευταίο πλειστηριασμό, όπου η αξία του ακινήτου καθορίζεται πλέον από τον αγοραστή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει νόμο με τον οποίο θα υποχρεώνεται ο αγοραστής να καταβάλει στον αρχικό κάτοχο του ακινήτου το υπόλοιπο ποσό με βάση την αντικειμενική τιμή του ακινήτου. Η αντικειμενική αξία θα είναι εκείνη που ίσχυε κατά το έτος που έγινε η κατάσχεση του ακινήτου.
Στην περίπτωση κατά την οποία η πρώτη κατοικία έχει κατασχεθεί από την τράπεζα και δεν έχει βγει σε πλειστηριασμό, τότε η τράπεζα υποχρεούται να καταβάλει στον αρχικό δικαιούχο την οικονομική διαφορά μεταξύ αντικειμενικής αξίας του ακινήτου και της τιμής κατάσχεσης.
Δέσμευση 2η
Δάνεια τα οποία έχουν μεταβιβαστεί από τις ελληνικές τράπεζες σε ξένους ή ντόπιους «επενδυτικούς ομίλους», θα καταβάλλεται η διαφορά της τιμής μεταξύ αντικειμενικής αξίας και της τιμής κατάσχεσης από την ελληνική (εκχωρούσα) τράπεζα στον αρχικό δικαιούχο της πρώτης κατοικίας.
Δέσμευση 3η
Θεωρείται άγονη η πράξη κατάσχεσης και πλειστηριασμού της πρώτης κατοικίας από το Ελληνικό Δημόσιο, σε περίπτωση κατά την οποία ο δικαιούχος δεν μπόρεσε, για αντικειμενικούς λόγους, να προσφύγει στην ελληνική Δικαιοσύνη και οι αποφάσεις έχουν τελεσιδικήσει χωρίς να εξεταστούν οι υποθέσεις επί της ουσίας σε πρώτο και δεύτερο βαθμό.
Αυτές οι δεσμεύσεις αποτελούν τη μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη για να μπει ένα τέλος στα σχέδιά τους σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας.
