της Ματίνας Παπαχριστούδη
Δεν είναι η πρώτη φορά που στη διάρκεια του καλοκαιριού ψηφίζονται από τη Βουλή νόμοι για τα ΜΜΕ. Τα τελευταία 25 χρόνια δε, αυτό ακριβώς συμβαίνει. Οι εκδότες και οι ιδιοκτήτες Μedia πασάρουν στα στελέχη της κυβέρνησης, το Μαξίμου και τους υπουργούς τις απαιτήσεις τους, πολλές φορές απευθείας σε μορφή τροπολογίας. Και η κάθε κυβέρνηση έκανε το κουμάντο της, σβήνοντας και γράφοντας, διαπραγματευόμενη την εξουσία διαμεσολάβησης με τα Μedia και τους ανθρώπους τους.
Τον περασμένο Αύγουστο όχι μόνο επιβεβαιώθηκε αυτή η αρχή, αλλά έφθασε σε νέο επίπεδο. Οι δυο τροπολογίες που εντάχθηκαν στο νόμο για το Ογκολογικό Νοσοκομείο Άγιοι Ανάργυροι, η μια για τις διευκολύνσεις στους καναλάρχες, η δεύτερη για τον απευθείας διορισμό μελών του Εποπτικού Συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ από την κυβέρνηση, δεν ήταν προϊόν διαπραγμάτευσης. Οι εκδότες ζητούσαν να αρθούν τα θεσμικά εμπόδια συγχωνεύσεων, κι έγινε. Οι καναλάρχες ζητούσαν να μεταφέρουν προσωπικό από εταιρία σε εταιρία τους κι έγινε. Το Μαξίμου ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο της Διοίκησης της ΝΕΡΙΤ κι έγινε.
Ένα μήνα μετά, το τοπίο των Μedia είναι θεσμικά έτοιμο να δεχθεί τις αλλαγές που προωθούν οι ιδιοκτήτες τους. Με τον μεταξύ τους πόλεμο, φυσικά, ανοιχτό και με πολλά επεισόδια συγκρούσεων. Ας επιχειρήσουμε να περιγράψουμε το media-κό τοπίο.
Οι διαπλεκόμενοι μιντιάρχες Μπόμπολας (πατέρας), Βαρδινογιάννης και Ψυχάρης δείχνουν να έχουν επέλθει σε μίνιμουμ συμφωνία. Τόσο για την πιθανή συγχώνευση των συγκροτημάτων του Έθνους και ΔΟΛ, όσο και για την επόμενη μέρα στο Mega. Μόνο με κοινή τους συμφωνία, εξάλλου, θα μπορέσουν οι φίλοι τους στις τράπεζες να προχωρήσουν το απαραίτητο «κούρεμα» των δανειακών υποχρεώσεών τους και να τους στηρίξουν εκ νέου με δάνεια εκατομμυρίων ευρώ. Σε περίπτωση μη συγχώνευσης εξαιτίας διαφωνιών για το ποια στελέχη από ποιο εκδοτικό συγκρότημα θα έχουν τον έλεγχο στη ροή της πληροφόρησης και το μάνατζμεντ, οι τράπεζες μάλλον είναι σαφείς. Θα ζητήσουν από τον πλουσιότερο (δηλαδή τον Μπόμπολα) να εξαγοράσει τον ΔΟΛ.
Στο χώρο των ΜΜΕ δυνάμωσαν και έχουν απαιτήσεις νέοι παίχτες. Ο Νίκος Χατζηνικολάου με το δικό του συγκρότημα εφημερίδας και ραδιοφωνικού σταθμού και ο Γιάννης Κουρτάκης ο οποίος εκφράζοντας τα συμφέροντα Μαρινάκη και έχοντας τη στήριξή του, θέλει να εμφανίζεται πλέον ως δυνατός πόλος επιρροής στο πολιτικό σύστημα. Σε ρόλο μεγαλοχορηγού ΜΜΕ εμφανίζεται και ο Δημήτρης Μελισσανίδης του οποίου τα συμφέροντα συγκρούονται πλέον με άλλους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες. Η είδηση πως το επόμενο διάστημα θα εκδοθούν δυο οικονομικές εφημερίδες, αποδεικνύει αυτό που χρόνια λέγαμε. Μέσα θα υπάρχουν πάντα. Δημοσιογράφοι, όμως, όχι. Γιατί η παρεχόμενη ενημέρωση και πληροφόρηση ελέγχεται πλέον πλήρως, κυρίως οικονομικά, χωρίς καμία χαραμάδα «ουδετερότητας» που θα λειτουργούσε ως άλλοθι των Μέσων και των ιδιοκτητών τους.
Για τη ΝΕΡΙΤ δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλά. Το Μαξίμου απέκτησε κι αποκτά αυτό που από την αρχή ήθελε. Ένα τηλεοπτικό κανάλι, φερέφωνό του. Με ανθρώπους που θα εκτελούν χωρίς κιχ τις εντολές της κυβέρνησης.
