Δήμητρα Μανώλη, υποψήφια ευρωβουλευτής
Μια καθαρίστρια από τον Βόλο πρωταγωνιστεί, εδώ και 8 μήνες, μαζί με πολλές ακόμα συναδέλφισσές της σε έναν ξεχωριστό αγώνα. Η συμμετοχή της στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ίσως ξάφνιασε πολλούς, αν και η ίδια το θεωρεί φυσικό για την Αριστερά. Συναντήσαμε τη Δήμητρα Μανώλη έξω από το υπουργείο Οικονομικών, στην καθιστική διαμαρτυρία που ξεκίνησαν από την προηγούμενη εβδομάδα οι απολυμένες καθαρίστριες του υπ. Οικονομικών διεκδικώντας την άμεση επαναπρόσληψή τους μετά την απόφαση του δικαστηρίου που τις δικαίωνε.
Βρεθήκατε στο δρόμο εδώ και οκτώ μήνες εκπλήσσοντας πολλούς με την αντοχή και την επιμονή σας. Πώς το καταφέρατε;
Στις 18 Σεπτέμβρη, 595 καθαρίστριες, ανάμεσά τους κι εγώ, κοιμηθήκαμε εργαζόμενες και ξυπνήσαμε άνεργες.
Ένα συναίσθημα που πολύ δύσκολα το ξεπερνάς. Άλλωστε, αυτός είναι κι ένας λόγος που πολλοί άνθρωποι είναι στα σπίτια τους, στους καναπέδες τους και τους κατηγορούμε για αυτό. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό το συναίσθημα σε κάνει να αισθάνεσαι άχρηστος, να μην μπορείς να προσφέρεις στην οικογένειά σου. Ευτυχώς για μας οι καρδιές των καθαριστριών ήταν σε εγρήγορση. Προσπαθήσαμε να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας, ξεκινήσαμε τις κινητοποιήσεις, περάσαμε πολύ δύσκολα, καθημερινά στο δρόμο επί οκτώ μήνες. Το τελευταίο δεκαπενθήμερο κορυφώθηκε ο αγώνας μας με τις σκηνές έξω από το υπουργείο, μέρα-νύχτα να διεκδικούμε το 2014 τα πιο αυτονόητα πράγματα: δουλειά και αξιοπρέπεια.
Θέλω να πω σε όλο τον κόσμο που μπορεί να διαβάσει αυτές τις γραμμές ότι πρέπει να πάψει να δέχεται μοιρολατρικά τη μοίρα του, πρέπει να βγει να παλέψει, να αγωνιστεί αν όχι για τον εαυτό του, για τα παιδιά μας. Το οφείλουμε αυτό στα παιδιά μας, οφείλουμε να τα μάθουμε να αγωνίζονται. Οφείλουμε να τα μάθουμε να διεκδικούν αυτό που τους αξίζει – να κάνουν όνειρα. Σήμερα τα παιδιά μας δεν κάνουν όνειρα και αυτό είναι το πιο θλιβερό από όλα.
Τι πιστεύετε ότι σηματοδοτεί η δική σας υποψηφιότητα στις Ευρωεκλογές;
Η δικιά μου υποψηφιότητα νομίζω ότι έγινε για όλον αυτό τον αγώνα των καθαριστριών, για όλους τους αγώνες, για όλους τους απολυμένους. Και για μένα ήταν μια μεγάλη τιμή. Δεν σας κρύβω ότι στην αρχή η απόφασή μου ήταν να μην δεχτώ. Μετά, όμως, είπα ότι δεν έχω αυτό το δικαίωμα.
Πρέπει, κάποια στιγμή, να ακουστεί και η φωνή η δικιά μας, των απλών ανθρώπων. Βρέθηκαν και άνθρωποι που είπαν ότι μια καθαρίστρια τι μπορεί να κάνει. Νομίζω ότι μια καθαρίστρια μπορεί να κάνει πολλά. Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να ενώσει τη φωνή της με τους άλλους που ξέρουν και τα γράμματα, αυτή μπορεί να δώσει τον παλμό, αυτό που χρειάζονται οι άνθρωποι, για να καταλάβουν εκεί πάνω ότι ο απλός κόσμος πρέπει να εκπροσωπείται.
Και για μένα αν η Αριστερά δεν το έκανε αυτό θα ερχόμουν αντιμέτωπη με όλα αυτά που πίστευα όλα αυτά τα χρόνια. Και αισθάνομαι περήφανη που δεν προδόθηκα. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι από όλες τις τάξεις πρέπει να είναι εκεί, στο πιο ψηλό σημείο, εκεί που παίρνονται οι αποφάσεις, γιατί μόνο τότε πιστεύω ότι έχει μέλλον αυτός ο τόπος.
Μπορεί να εκλεγείτε, μπορεί και να μην εκλεγείτε. Όμως συμμετείχατε σε μια προεκλογική διαδικασία. Πιστεύετε ότι η δική σας συμμετοχή αλλάζει τη θεώρηση του τι είναι, ή τι πρέπει να είναι πολιτική;
Βεβαίως το πιστεύω. Εγώ θα κρατήσω περισσότερο αυτό που έχω εισπράξει. Όταν κάποιος έρχεται και σε αγκαλιάζει, νομίζω ότι μπορείς να καταλάβεις πώς σε αγκαλιάζει. Εγώ, λοιπόν, είτε εκλεγώ είτε δεν εκλεγώ, είτε κερδηθεί αυτός ο αγώνας είτε δεν κερδηθεί, αισθάνομαι ότι έχω δικαιωθεί πέρα ως πέρα. Αισθάνομαι ότι έχω πάρει τόση αγάπη και τόση περηφάνια και τόση τιμή που θα κρατήσω αυτό μέσα μου.
Οι συναδέλφισσές σας πώς δέχτηκαν την υποψηφιότητά σας;
Οι περισσότερες από την πρώτη στιγμή ήταν μαζί μου. Κάποιες άλλες ήταν λίγο διστακτικές στην αρχή, από ό,τι κατάλαβα όμως μετέπειτα ήταν ο φόβος μην εγκαταλείψω τον αγώνα.
Όμως εγώ τους είπα ότι δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο, ότι για μένα ο αγώνας είναι αυτός εδώ και το εννοώ, ούτε οι συνεντεύξεις ούτε οι ομιλίες είναι περισσότερα από αυτό που έχει γίνει εδώ στο δρόμο.
Δεν θα ξεχάσω στον Βόλο που με πλησιάζανε οι άνθρωποι και μου έλεγαν να μην αλλάξω αυτό που λέω και τον τρόπο που το λέω, γιατί ο κόσμος αυτό θέλει.
Κι εγώ το πιστεύω κι έτσι θα συνεχίσω γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη και από μια άλλη φωνή διαφορετική, τη φωνή που εμείς οι απλοί άνθρωποι καταλαβαίνουμε και νομίζω ότι αυτό έχει δέσει.
Και το λέω γιατί αυτή τη στιγμή αυτό που πρέπει να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει δεν είναι ποιος θα εκλεγεί, αλλά να του δώσουμε μια ελπίδα. Και η ελπίδα για μένα, τη Δήμητρα Μανώλη, την καθαρίστρια, είναι να ψηφίσει και να σηκώσει πολύ ψηλά τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, να δώσει αυτή την ελπίδα για να γίνουν τα όνειρά μας πραγματικότητα.
Στριμωγμένη η κυβέρνηση από την απόφαση επαναπρόσληψης
Ανατροπή στα σχέδια της κυβέρνησης δημιουργεί η δικαστική απόφαση με την οποία κρίνονται παράνομες οι ομαδικές διαθεσιμότητες των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών. Η έκδοση της απόφασης, την τελευταία ημέρα της διαθεσιμότητάς τους, δημιούργησε αμηχανία στην κυβέρνηση και ελπίδα σε όλους τους αγωνιζόμενους κλάδους. Από την προηγούμενη Παρασκευή που εκδόθηκε η απόφαση δεκάδες καθαρίστριες προσέρχονται στις υπηρεσίες τους για εργασία, αν και η κυβέρνηση εμφανίζεται να κωλυσιεργεί στην έκδοση εγκυκλίου για την επαναπρόσληψή τους. Ήδη σε ορισμένες υπηρεσίες οι προϊστάμενοι τις δέχτηκαν για εργασία, ενώ αλγεινή εντύπωση έχει προκαλέσει ο γενικός γραμματέας Εσόδων που φέρεται να δήλωσε ότι οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών δεν θα επαναπροσληφθούν και ότι αυτό είναι πολιτική απόφαση… Το μεσημέρι της Πέμπτης ο Γ. Στουρνάρας αποφάσισε να προσφύγει στον Άρειο Πάγο κατά της πρωτόδικης απόφασης. Το σκεπτικό; Απειλείται ο πυρήνας του θεσμού της διαθεσιμότητας. Και σιγά μην το επέτρεπε αυτό ο υπουργός…
