της Ζωής Κωσταντοπούλου
Όταν η χώρα τελεί υπό επιτήρηση, ο πολίτης έχει πρώτη συνταγματική επιταγή να αντισταθεί, να αμφισβητήσει την επιτήρηση και να διεκδικήσει αποκατάσταση και αξιοπρέπεια.
Όταν η κοινωνία χάνει τη συνοχή της, κατακερματίζεται και ταπεινώνεται, οι πολίτες, οι συλλογικότητες, έχουν καθήκον κοινωνικό και δημοκρατικό να αντισταθούν στον εξανδραποδισμό τους, να αμφισβητήσουν τη βαρβαρότητα, να διεκδικήσουν κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.
Όταν τα δημόσια αγαθά και η δημόσια περιουσία λεηλατούνται, όταν οι θεσμικές λειτουργίες, που έχουν ως αποστολή την διαφύλαξη και την προστασία τους, διαβρώνονται και υπονομεύονται, τότε οι πολίτες έχουν ιστορικό καθήκον έναντι όσων αγωνίστηκαν για την απόκτηση και την υπεράσπισή τους αλλά και έναντι των επόμενων γενεών να τα υπερασπιστούν.
Ένα μήνα από τις Ευρωεκλογές και την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, που μας επιτρέπει να χαμογελάμε, να αισιοδοξούμε και να λέμε «πρώτη φορά Αριστερά», ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά, έχουμε καθήκον να τεθούμε στην πρώτη γραμμή της αντίστασης, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, να αποτελέσουμε ανάχωμα σε πολιτικές και στρατηγικές που ισοπεδώνουν την κοινωνία, εξουθενώνουν τους λαούς, καταρρακώνουν τη δημοκρατία.
Θα αναφερθώ σε έξι πεδία αντίστασης, στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά καλούνται να διαδραματίσουν ιστορικό ρόλο και να ανταποκριθούν στο ιστορικό καθήκον ανατροπής:
Πρώτο πεδίο, η αδικία, δεύτερο πεδίο η ανισότητα, τρίτο πεδίο η ατιμωρησία και η έλλειψη λογοδοσίας ως πολιτικού προσωπικού που μας έχει οδηγήσει στη χρεοκοπία, τέταρτο πεδίο η συρρίκνωση του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας, πέμπτο πεδίο το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, έκτο πεδίο η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας που ισοδυναμούν με εκχώρηση της λαϊκής κυριαρχίας στην Τρόικα ως εξωθεσμικό μόρφωμα παρα-διεθνούς επιτήρησης.
1. Πρώτο πεδίο αντίστασης, η αδικία: Η αδικία συνιστά μη ανεκτή, αφόρητη κατάσταση σε μια δημοκρατία. Κι όμως, η αδικία κυριαρχεί στο σήμερα, μέσα από τα κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά, οικογενειακά, προσωπικά αδιέξοδα που επιβάλλονται σε ολοένα και περισσότερες κοινωνικές κατηγορίες και ανθρώπους, που απειλείται η επιβίωση, η αξιοπρέπεια, η ύπαρξή τους. Αισθάνομαι πραγματικά τιμή που βρίσκεται δίπλα μου η Δήμητρα Μανώλη, που μαζί με τις συναδέλφους της καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, δίνει επί μήνες μάθημα αγωνιστικότητας, μαχητικότητας και αντίστασης. Υφίσταται την αδικία και δεν δέχεται να την αποδεχθεί ως νέα κατάσταση ζωής. Καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες, εκπαιδευτικοί, εργαζόμενοι της ΕΡΤ θυματοποιούνται από την κυβερνητική αδικία, που διαποτίζει την κυβερνητική δράση και τις κυβερνητικές πολιτικές ως ιδεολογία. Ακολουθείται στρατηγική εμπέδωσης της αδικίας ως νέας κατάστασης που πρέπει να συμφιλιωθεί μαζί της η κοινωνία. Και είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι οι άνθρωποι που θυματοποιούνται και βάλλονται στον πυρήνα των δικαιωμάτων τους, δεν δέχονται να υποταγούν, μάχονται και αντιστέκονται με όλες τους τις δυνάμεις. Η αντίστασή τους, αντίστασή μας. Αντίσταση ζωτική για όλα τα θύματα της στρατηγικής αδικίας στην κοινωνία: Για το 1,5 σχεδόν εκατομμύριο ανέργους, για το 1/3 του πληθυσμού που ζει κάτω από το όριο της φτώχιας σε μια ευρωπαϊκή χώρα, μέλος της Ε.Ε., για τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία (κρούει τον κώδωνα του κινδύνου η Unicef και ο ΟΗΕ, με εκθέσεις που καταγράφουν εκτόξευση της παιδικής φτώχειας στην Ελλάδα) για τους εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας που ζουν χωρίς ρεύμα, στην Ελλάδα του σήμερα, για μήνες ή και χρόνια, για τους υπερχρεωμένους πολίτες που βασιζόμενοι στις απατηλές διαβεβαιώσεις της πολιτείας και των κυβερνήσεων δανείστηκαν και σήμερα καταδιώκονται από εισπρακτικές εταιρίες και τράπεζες-τυράννους, για τους μετανάστες, τους πρόσφυγες, που η κυβερνητική πολιτική επιδιώκει να τους εξοβελίσει σε ένα πεδίο αόρατο, σε μαύρες τρύπες της νομιμότητας, όπου δεν υπάρχουν ούτε προσφυγές, ούτε δικαστήρια, ούτε νόμιμο δικαίωμα στην άμυνα, στην υπεράσπιση.
Είναι καθήκον της Αριστεράς να συγκροτήσει μέτωπο αντίστασης και ανατροπής της αδικίας και των πολιτικών επιλογών που τη δημιουργούν, τη διαιωνίζουν, την εμπεδώνουν, την τροφοδοτούν.
Επίσης, θεμελιώδες καθήκον της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της αντίστασης κατά της αδικίας είναι η μάχη κατά της πρακτικής και πολιτικής παρεμπόδισης της πρόσβασης των πολιτών στη Δικαιοσύνη για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Παρεμπόδισης που υλοποιείται ακόμη και με ευθείες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη.
2. Δεύτερο πεδίο αντίστασης, η ανισότητα, με κυρίαρχη εκδήλωση τη φορολογική ανισότητα και την πλήρη καταστρατήγηση της συνταγματικής Αρχής της αναλογικής συνεισφοράς στα δημόσια βάρη. Ανισότητα που τείνει να εγκαθιδρυθεί ως θεσμική, μέσα από τη μνημονιακή πολιτική ισοπέδωσης και ανηλεούς φοροεπιδρομής κατά των πολλών και σκανδαλώδους διακριτικής μεταχείρισης των ολίγων. Είναι καθήκον μας να επουλώσουμε το χάσμα ανάμεσα στα πλατιά λαϊκά στρώματα, τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που βομβαρδίζεται με φόρους και χαράτσια και περιθωριοποιείται, και στους λίγους και εκλεκτούς, γνωστούς-αγνώστους της μνημονιακής διακυβέρνησης, που επί χρόνια θάλπονται και υποθάλπονται, διευκολύνονται και απαλλάσσονται της συνταγματικά κατοχυρωμένης φορολογικής υποχρέωσής τους και εξευμενίζονται με τροπολογίες επί τροπολογιών, ώστε να μην συνεισφέρουν από πού τους περισσεύουν, την ώρα που η κοινωνία πεινά και πένεται. Τέτοιες προκλητικές τροπολογίες ήρθαν ξανά και ξανά στη Βουλή:
-Ενόσω διεξαγόταν η προκαταρκτική διερεύνηση για τη λίστα Λαγκάρντ, δύο φορές επιχειρήθηκε οι καταθέτες της λίστας Λαγκάρντ να εξαιρεθούν από τη φορολογική τους υποχρέωση ή να διευκολυνθούν.
-Το μοναδικό εναπομείναν κλειστό επάγγελμα στη χώρα, οι καναλάρχες της ιδιωτικής τηλεόρασης, με τροπολογίες απαλλάχθηκαν, προσωρινά ή οριστικά από οφειλόμενους φόρους για την χρήση του δημοσίου αγαθού των συχνοτήτων και για τα έσοδά τους από τις διαφημίσεις.
-Προχθές ήρθε πάλι τροπολογία που διευκολύνει τους υποχρέους πόθεν έσχες.
-Με τροπολογία ακριβώς πριν κλείσει η Βουλή, χαρίστηκαν σε επιχειρήσεις συμφερόντων του κ. Ταβουλάρη, συνοδοιπόρου του κ. Σαμαρά από την εποχή της Πολιτικής Άνοιξης, περίπου 7,5 εκατομμύρια ευρώ, από ασφαλιστικές εισφορές.
3. Τρίτο πεδίο αντίστασης, η ατιμωρησία για σοβαρότατα αδικήματα, η έλλειψη λογοδοσίας, που εξασφαλίζει ένα επίορκο πολιτικό προσωπικό που έχει καταστρέψει τη χώρα και την κοινωνία και έχει καταποντίσει την οικονομία. Καθήκον της Αριστεράς, η εξυγίανση του δημοσίου βίου. Δεν είναι «πολιτική ζωή» η αξιόποινη και ιδιοτελής δράση εις βάρος του Δημοσίου και του λαού. Δεν είναι «ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής» το αίτημα για λογοδοσία και διαφάνεια, για κατάργηση του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών, με συγκεκριμένους ωφελημένους που και σήμερα κυβερνούν τη χώρα.
Ας δούμε το πιο πρόσφατο, προκλητικό παράδειγμα: Στις 4 Ιουνίου 2014, αιφνιδιαστικά έκλεισαν τη Βουλή για να εξασφαλίσουν παραγραφή για πολύ σοβαρά αδικήματα και συμπεριφορές εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Ίσως ο κυρίαρχος (μεταξύ και πολλών άλλων) λόγος για το εσπευσμένο κλείσιμο της Βουλής ήταν η προστασία του κ. Βενιζέλου και του κ. Παπακωνσταντίνου για την υπόθεση των υποβρυχίων. Αποδείχθηκε ότι υπήρχε ειδικός δόλος εξυπηρέτησης του κ. Βενιζέλου, την ώρα που η Εισαγγελία Διαφθοράς είχε από τις 18 Μαρτίου 2014 ζητήσει να διαβιβασθεί στη Βουλή η δικογραφία για τα υποβρύχια και να ελεγχθεί. Δυστυχώς, ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Παντελής, κράτησε τη δικογραφία αυτή 1,5 μήνα στο γραφείο του (μέχρι 30 Απριλίου 2014) όπως είχε πράξει με τη δικογραφία του Μνημονίου (2,5 μήνες) και τη δικογραφία της λίστας Λαγκάρντ (1 μήνας). Και ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Αθανασίου κράτησε τη δικογραφία άλλον ένα μήνα στο συρτάρι του χωρίς να τη διαβιβάζει στη Βουλή (μέχρι 30 Μαΐου 2014). Όταν πια έφθασε στη Βουλή η δικογραφία, που έκανε 2,5 μήνες για να διανύσει διαδρομή λίγων χιλιομέτρων (Αλεξάνδρας-Κατεχάκη- Βασιλίσσης Σοφίας), έκλεισαν τη Βουλή, για να μην υποβληθεί αίτημα σύστασης Προκαταρκτικής επιτροπής.
4. Τέταρτο πεδίο αντίστασης, η συρρίκνωση του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που φθάνει να υπάρχει μόνον «στα χαρτιά». 24 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που δεν δικαιολογούνται από καμία έκτακτη ανάγκη. Νόμοι των οκτακοσίων σελίδων σε ένα άρθρο με εκβιασμό του Κοινοβουλίου. Ρεκόρ επιστρατεύσεων απεργών, με τους εργαζομένους στις σταθερές συγκοινωνίες να βρίσκονται επί 1,5 χρόνο σε επιστράτευση. Εγκαθίδρυση του δικαίου της υποψίας, του δικαίου του εσωτερικού εχθρού, αποψίλωση των πολιτών από θεμελιώδεις ελευθερίες και υπερασπιστικά δικαιώματα, με τρομοκράτηση της κοινωνίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο προωθούμενος νόμος για δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας.
5. Πέμπτο πεδίο αντίστασης, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μέσω του ΤΑΙΠΕΔ – και όχι μόνο. Με φωτογραφικές διαγωνιστικές διαδικασίες που πάντοτε καταλήγουν να έχουν έναν μόνον ενδιαφερόμενο, διαμοιράζονται σε ημετέρους και διανέμονται τα ιμάτια αυτής της πατρίδας. Ξεπουλιούνται και χαρίζονται τα πιο πολύτιμα δημόσια αγαθά και περιουσιακά στοιχεία, ανυπολόγιστης στρατηγικής, οικονομικής, εθνικής, ενεργειακής, περιβαλλοντικής και αρχαιολογικής αξίας και σημασίας. Λιμάνια, παραλίες, δίκτυα, υλικά και άυλα δημόσια αγαθά, οργανισμοί και επιχειρήσεις θυσιάζονται στο βωμό της υποτιθέμενης αποπληρωμής ενός χρέους, το οποίο μονίμως διογκώνεται και το οποίο αποτελεί καθήκον μας να διεκδικήσουμε να διαγραφεί, κρατώντας ταυτόχρονα την εθνική και δημόσια περιουσία του λαού μας.
6. Έκτο πεδίο αντίστασης, η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, η μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους, η μετατροπή του λαού μας σε υποτελή. Η υπαγωγή του κράτους σε καθεστώς ετεροδικίας με παραίτηση από κυριαρχικά δικαιώματα, με κοινοβουλευτικά κόλπα που παραβιάζουν την ίδια την αρχή της διάκρισης των εξουσιών και την κοινοβουλευτική λειτουργία.
Η αντίσταση για την Αριστερά είναι στάση ζωής και ιδεολογία, απέναντι στην προπαγάνδα του μονόδρομου, στον υποκριτικό καθωσπρεπισμό και στα ισορροπιστικά προσκλητήρια της προσαρμογής, της συμμόρφωσης και της υποταγής. Η αντίσταση είναι καθήκον που η εκπλήρωσή του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ανατροπή.
(Το παραπάνω άρθρο βασίστηκε στην ομιλία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην εκδήλωση με θέμα Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά, η κοινωνία, η χώρα που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Resistance Festival 2014)
