Για την προκλητική παρέμβαση της AJC
Η εμπλοκή της American Jewish Committee (AJC) στην επιλογή του κ. Καρυπίδη ως υποψήφιου περιφερειάρχη στη Δυτ. Μακεδονία επανέφερε στο προσκήνιο τον ρόλο του ανεξέλεγκτου παντεπόπτη και κριτή ιδεών, οργανισμών και ανθρώπων που διεκδικεί για τον εαυτό του ο συγκεκριμένος οργανισμός.
Όμως, η συγκεκριμένη Επιτροπή βαρύνεται με:
1. Τη με κάθε τρόπο στήριξη της ανέγερσης εβραϊκών οικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη κατά παράβαση των αποφάσεων του ΟΗΕ.
2. Τη συνεχή άσκηση πιέσεων προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ για τον βομβαρδισμό του Ιράν με πρόσχημα την αποτροπή απόκτησης πυρηνικών όπλων έτσι ώστε το κράτος του Ισραήλ να μην απολέσει το αποκλειστικό προνόμιο κατοχής ανάλογων όπλων. Είχε, άλλωστε, προηγηθεί η ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ στον πόλεμο του Ιράκ.
3. Την εκστρατεία μέσω του Τύπου και των ΜΜΕ για το χαρακτηρισμό ως αντισημιτών όλων όσοι ασκούν κριτική στην καταπιεστική (το λιγότερο…) πολιτική του κράτους του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους. Μεταξύ αυτών σημαίνοντα στελέχη της προοδευτικής εβραϊκής(!) διανόησης όπως οι Noam Chomsky, Gore Vidal, Edgar Morin κ.ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και η Hanna Arendt κατηγορήθηκε για μίσος προς τον εαυτό της (μια κατηγορία που έκτοτε θα αποδίδεται σε όλους τους Εβραίους που ασκούν κριτική στην ισραηλινή πολιτική).
4. Ο ίδιος ο D. Harris, εκτελεστικός διευθυντής από το 1990 της AJC, εξαπέλυσε το 2011 δριμεία επίθεση κατά των Αμερικανών ακτιβιστών που συμμετείχαν στην προσπάθεια να σπάσει το εμπάργκο στη Γάζα. Στο άρθρο του (που προς τιμήν της αρνήθηκε να δημοσιεύσει η αμερικανική εφημερίδα Huffington Post) επιτίθεται ιδιαίτερα στην Αφρο-αμερικανίδα ακτιβίστρια των πολιτικών δικαιωμάτων που «τόλμησε» να συνδέσει τον συγκεκριμένο αγώνα με τον αγώνα των μαύρων για ανθρώπινα δικαιώματα στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60.
Προσυπογράφοντας όσα έγραψε ο Στάθης, που έχει βρεθεί επίσης στο στόχαστρο της AJC για ένα σκίτσο του(!), στην ιστοσελίδα enikos.gr: «Ας παραιτηθούν οι Ισραηλινοί από τον ένοπλο ρατσισμό τους κατά των Παλαιστινίων και πολλοί από αυτούς που σήμερα συκοφαντούνται ως αντισημίτες, θα τους επικροτήσουν.
»Αλλά, αν είναι μια φορά απαράδεκτο το θράσος της κάθε AJC, είναι δύο φορές ανησυχητικό το ευήκοον ους που τείνουν σε τέτοιες παρεμβάσεις δυνάμεις, και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, και μέσα σε άλλα κόμματα, που δείχνουν να αντιλαμβάνονται βασικούς μηχανισμούς του ιμπεριαλισμού ως ακίνδυνες ΜΚΟ – “ακίνδυνες” που λέει ο λόγος, για τις περισσότερες απ’ αυτές…»
Γιώργος Τοζίδης
