της Λόλας Σκαλτσά
Λοιπόν, έχω πρόταση για να λύσουμε, επιτέλους, το οικονομικό μας πρόβλημα ως χώρα. Όχι, μην πάει ο νου σας στο κακό… Δεν προτείνω καινούργια φορολογία, το πράγμα είναι πολύ απλό. Κουμπαράς στη Βουλή! Βεβαίως! Είναι εύστοχoς εισοδηματικός τρόπος και με άμεσα οφέλη. Πώς λειτουργεί; Κάθε φορά που ένας από τους τυχάρπαστους αυτούς τύπους λέει και από μια ανοησία, θα βάζει και ένα ποσό στον κουμπαρά. Δεν χρειάζεται να είναι μεγάλο ποσό, γιατί η συχνότητα είναι αυτή που μετράει. Μπορεί, μάλιστα, να έχει και αναδρομική ισχύ με σίγουρα αποτελέσματα. Και εξηγώ:
Μ. Ταμήλος σε πρόσφατη δήλωση: «Κοινωνικό αγαθό είναι μόνο το νερό. Τίποτα άλλο. Μπορείς να ζήσεις και χωρίς ενέργεια. Μπορείς να πας σε ένα χωριό και να ζεις με τη λάμπα που ανάβαμε παλιά, δεν χρειάζεται το ρεύμα να το έχεις πάντα. Άρα, λοιπόν, το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό».
Μ. Ταμήλος, παλαιότερη δήλωση: «Από τα 17 δισ. που είναι η ισχύς, η ΔΕΗ παράγει μόνο 10 gigabyte» – τουτέστιν, πάρ’ το αβγό και κούρευτο. Να μην πάμε πιο πίσω, γιατί είναι κρίμα, κλέβουμε εκκλησία πια με τον τύπο.
Και προχωράμε στο επόμενο ισοδύναμο. Κυρίες και κύριοι, η κυρία Σ. Βούλτεψη. Σε πρόσφατη δήλωσή της είπε το εξής αμίμητο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι υπεύθυνος για οποιαδήποτε δολιοφθορά εις βάρος της οικονομίας». Καλό; Σας έχω και καλύτερο, από παλαιότερο επεισόδιο της σειράς, όταν η εν λόγω κυρία, με περισσή χαρά και περηφάνια έλεγε: «Η Ν.Δ. το 2011 δεν ήταν κυβέρνηση. Οι βουλευτές μπορούσαν να λένε ό,τι ήθελαν» (σχετικά με τη ΔΕΗ).
Και προχωράμε, παρακαλώ, στον επόμενο. Στον κύκλο των χαμένων ποιητών μπήκε και ο κ. Μανιάτης ο οποίος, πρόσφατα, σε συζήτηση σχετικά με τους υδρογονάνθρακες, κοιτώντας προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κούνησε προειδοποιητικά το δάχτυλο λέγοντας πως «όποιος διαφωνήσει με την κυβέρνηση είναι… αντιπατριώτης». Άκου, τώρα, τι του ήρθε κι αυτουνού να πει.
Όπως βλέπετε, δήλωση και… περάστε από το ταμείο, είναι αυτή η κυβέρνηση, γιατί, φυσικά, ο κατάλογος είναι μακρύς και ποικίλος. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς: Τον Άδωνι, τον Πάγκαλο, τον Κεδίκογλου, τον Βορίδη, τον Ντινόπουλο, τον Μιχελάκη, τον Γιακουμάτο, τον -λέγε με στρατηγό άνεμο- Πολύδωρα, την κ. Παπακώστα, βεβαίως-βεβαίως, πώς μπορώ να ξεχάσω την κ. Ασημακοπούλου, τον Λοβέρδο… Αλλά και οι αρχηγοί τους δεν στερούνται φαντασίας, μη σας πω μπορεί να κερδίζουν και στα σημεία κιόλας.
Μάλιστα, επειδή κάποιοι (εύκολο το κουίζ, για να τους βρείτε) έχουν και φυσική ροπή προς τη βλακεία θα μπορούσε να τους απονεμηθεί και χρυσή πλακέτα για την προσφορά τους – «Η πατρίς ευγνωμονούσα».
