Το πρωτοφανές φαίνεται ότι ζητάει από τους θυρωρούς του ο Πύργος Απόλλων (ο γνωστός Πύργος στη Λουίζης Ριανκούρ στους Αμπελόκηπους). Οι ιδιοκτήτες και το Διαχειριστικό Συμβούλιο του Πύργου αποφάσισαν να ζητήσουν από τους θυρωρούς που απασχολούν, να υπογράψουν ατομική σύμβαση εργασίας. Μέχρι εδώ, όλα είναι κοινοτοπίες. Ποια επιχείρηση «που σέβεται τον εαυτό της» δεν έχει σκεφτεί ή δεν έχει ήδη επιβάλει στους υπαλλήλους της ατομική σύμβαση εργασίας;
Στην περίπτωση του Πύργου όμως, καταργείται και η αποζημίωση απόλυσης: η ατομική σύμβαση (τα έγγραφα στη διάθεσή μας) προβλέπει ότι ο εργαζόμενος θα μπορεί να απολύεται οποτεδήποτε, χωρίς αποζημίωση. Αρκεί ο εργοδότης να κρίνει ότι για οποιονδήποτε λόγο ο εργαζόμενος δεν είναι επαρκής. Αυτό ορίζεται ρητώς στο κείμενο της ατομικής σύμβασης που ο Πύργος επέβαλε στους θυρωρούς. Προφανώς, δεν ήταν αρκετό το γεγονός ότι οι εργοδότες έχουν διευκολυνθεί από τους μνημονιακούς νόμους προκειμένου να μειώσουν τα ποσά των αποζημιώσεων. Όχι, εκείνο που ζητούν είναι να καταργήσουν τελείως το ποσόν που αποσκοπεί, θεωρητικά πάντα, να βοηθήσει τον απολυμένο στη σκληρή περίοδο της ανεργίας.
Στο συνοδευτικό σημείωμα της ατομικής σύμβασης, ξεκαθαρίζεται επίσης ότι όποιος δεν δέχεται να υπογράψει τη νέα ατομική σύμβαση εργασίας, απολύεται «σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται από την ισχύουσα εργασιακή νομοθεσία». Οι επιλογές λοιπόν που αφήνονται για τους εργαζόμενους είναι δύο, καθότι η… ελευθερία επιλογής είναι ένα από τα συστατικά στοιχεία της ζούγκλας που ονομάζεται αγορά(!): ή αρνούνται την ατομική σύμβαση (και απολύονται αμέσως), ή την αποδέχονται και την επόμενη εβδομάδα («οποτεδήποτε», όπως αναφέρει η ατομική σύμβαση) απολύονται χωρίς αποζημίωση.
Την πρώτη επιλογή πήραν τρεις θυρωροί του Πύργου, που απολύθηκαν και έχουν προσφύγει για το λόγο αυτό στην Επιθεώρηση Εργασίας. Η περίπτωση των δύο εξ αυτών θα εξεταστεί στην Επιθεώρηση την ερχόμενη εβδομάδα (17 Ιουλίου) και όπως λένε συνδικαλιστές του κλάδου των θυρωρών, το θέμα θα έχει συνέχεια, αφού οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να γίνει απόλυση χωρίς αποζημίωση, περιγράφονται θεσμικά. Από καμιά διάταξη δεν προκύπτει πως αν ύστερα από χρόνια δουλειάς κριθείς «ανεπαρκής» από τον εργοδότη, μπορεί να σε απολύει χωρίς αποζημίωση: «Οι ατομικές συμβάσεις δεν μπορούν να υπερβαίνουν το εργατικό δίκαιο» λένε.
Χ.Π.
