Συνέντευξη στον Λευτέρη Αρβανίτη
Το πώς είναι ένας δήμος που λειτουργεί για να υπηρετεί τον λαό περιγράφει στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Δρόμο ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Τριαντάφυλλος Μηταφίδης. Για να αποδείξει έτσι με τα πιο απλά λόγια ότι και αυτά τα ζητήματα είναι κοινή λογική. Διότι τι άλλο πέρα από κοινή λογική είναι να κηρύσσεις τον πόλεμο στην ανθρωπιστική κρίση και να θέτεις όλες τις δυνάμεις του Δήμου Θεσσαλονίκης στην υπηρεσία του δοκιμαζόμενου λαού της; Ο ίδιος μάλιστα δεν διστάζει να πει ότι για όλα τα μεγάλα ζητήματα της πόλης «θα βγούμε στους δρόμους και θα επιβάλουμε τους νόμους της δημοκρατίας» μαζί με όλο τον λαό. Και στην ερώτηση «κι αν αυτό έχει ποινικές κυρώσεις;» απαντά: «Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια». Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο δηλαδή από ό,τι θα περίμενε κανείς από έναν άνθρωπο για τον οποίο ο καθημερινός αγώνας απέναντι στο άδικο, είναι στάση ζωής.
Η ανάδειξη της υποψηφιότητάς σας καθυστέρησε πολύ, ενώ ήταν διάχυτη η εντύπωση στην πόλη ότι αποτελούσατε το «φαβορί» της δημοτικής παράταξης και του πολιτικού χώρου στον οποίο ανήκετε.
Σε ό,τι με αφορά, ήδη στις αρχές Νοεμβρίου του 2013, μαζί με φίλους/ες και συναγωνιστές/τριες συζητήσαμε δημόσια τον απολογισμό της παράταξής μας και ανοίξαμε τις διαδικασίες για τη μάχη των δημοτικών εκλογών. Οι πιεστικές απαιτήσεις των κεντρικών πολιτικών προβλημάτων της χώρας καθυστέρησαν τις διαδικασίες στις Ο.Μ. του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζει τη δημοτική μας παράταξη, τη Θεσσαλονίκη – Ανοιχτή Πόλη. Πάντως, η ανοιχτή, μαζική Γενική Συνέλευση στο Δημαρχείο, στις 26/2, ανεξάρτητα από το αν με επέλεξε ομόφωνα, αποτέλεσε υπόδειγμα τήρησης των δημοκρατικών διαδικασιών. Σημειώστε ότι είναι και η διαφορά μας από τις υποψηφιότητες των κομμάτων της συγκυβέρνησης.
Κάντε μας μια πρώτη εκτίμηση για τους βασικούς σας αντιπάλους, τον κ. Καλαφάτη και τον κ. Μπουτάρη. Οι μετρήσεις τούς φέρνουν να υπερέχουν.
Κατ’ αρχήν να σημειώσω ότι κι οι δυο τους το παίζουν «ανεξάρτητοι», αμέτοχοι των όσων εγκλημάτων διαπράττουν στη χώρα τα κόμματά τους. Ο μεν κ. Καλαφάτης, ακόμη και τώρα που μιλάμε, είναι αναπληρωτής υπουργός ΠΕΚΑ της κυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ και μάλιστα πρόσφατα δρομολόγησε νομοθετικά την περαιτέρω καταστροφή του θαλάσσιου μετώπου της πόλης, περιφρονώντας τον δήμο της πόλης που φιλοδοξεί να διοικήσει. Ο άλλος «ανεξάρτητος», ο κ. Μπουτάρης, έχει κατά κόρον διακηρύξει ότι είναι «πιο ΠΑΣΟΚ από το ΠΑΣΟΚ» κι έτσι πορεύεται, αμιλλώμενος στους πολιτικαντισμούς και τις υπεκφυγές τον κ. Βενιζέλο.
Αν υπερέχουν στις μετρήσεις ή όχι θα το δούμε στην πορεία του προεκλογικού αγώνα, όταν θα υποχρεωθούν να τοποθετηθούν στα επίμαχα προβλήματα της πόλης και της χώρας. Σας θυμίζω πάντως τα υψηλά ποσοστά που έδιναν κάποιες εταιρίες τον Απρίλη του 2012 σε κόμματα που σήμερα τείνουν στην εξαέρωση και το «υψηλό» 7% που παραχωρούσαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ένα μήνα πριν από τις εκλογές του Μάη του 2012.
Μέσα σε ένα κλίμα ηλικιακής ανανέωσης όσων θα διεκδικήσουν τους δήμους για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι στην Αθήνα θεωρούν ότι είστε μεγάλος, όχι «νέος και άφθαρτος». Τι έχετε να πείτε σχετικά;
Φυσικά και δεν είμαι μικρός, αλλά τουλάχιστον αρκετά χρόνια μικρότερος από τον Γιάννη Μπουτάρη τον οποίο (κάποιοι που θεωρούν εμένα μεγάλο) έκριναν άκρως κατάλληλο για υποψήφιο δήμαρχο, προτείνοντας μάλιστα να υποστηριχτεί και από το κόμμα μας! Όσο για το «νέος και άφθαρτος», μήπως είναι ένας αυθαίρετος, απολίτικος συνδυασμός ηλικίας και ηθικής; Άφθαρτος μπορεί να είναι όποιος φτάνει στο γήρας αμέτοχος σε κρίματα. Ο νέος μπορεί να είναι ελπιδοφόρος, αλλά άφθαρτος πώς; Μάλλον είναι δύσκολο να κρίνεις εκ των προτέρων. Στην πολιτική η χειρομαντεία δημιουργεί εκτρώματα. Δεν θέλω να θυμίσω και κάποιους νεότερους που στήριξε η Αριστερά στην πόλη μας και έσπευσαν, προτού καν στεγνώσει η μελάνη του στυλό στο ψηφοδέλτιο, να προσχωρήσουν στο ΠΑΣΟΚ. Σημασία έχει το ποιος τρέχει, νέος ή ηλικιωμένος, για να επανασυνδέσει το ρεύμα ή για να καταθέσει στο δικαστήριο υπέρ των απολυμένων. Και αυτό το γνωρίζουν οι δημότες της Θεσσαλονίκης.
Μπορείτε, σας παρακαλώ, να μας περιγράψετε με 100 λέξεις το πρόγραμμά σας;
Θα προσπαθήσω! Αριστερά στον δήμο σημαίνει ότι ούτε ένα νοικοκυριό δεν θα μείνει χωρίς ρεύμα, νερό, τροφή. Ούτε μια κοινωφελής επιχείρηση της πόλης (π.χ. η ΕΥΑΘ, δηλαδή η ύδρευση και αποχέτευση) δεν θα περάσει στα χέρια ιδιωτών, ούτε φυσικά δημοτικές υπηρεσίες (όπως π.χ. η καθαριότητα). Ο πόλεμος θα είναι ενάντια στην ανθρωπιστική κρίση και υπέρ κάθε προσπάθειας αύξησης της απασχόλησης και στήριξης των πρωτοβουλιών-θεσμών κοινωνικής αλληλεγγύης. Ο δήμος δεν θα έχει κονδύλι δημόσιων σχέσεων και προβολής του δημάρχου, αλλά θα είναι το καταφύγιο των ανήμπορων. Όλα τα άλλα είναι για τα περιοδικά life style.
Αλήθεια, πώς ξεκινάτε τη μέρα σας και πώς την κλείνετε;
Ως εκπαιδευτικός, έμαθα να ξυπνώ πολύ νωρίς. Αρχίζω τη μέρα μου γύρω στις 6 το πρωί, ενημερώνομαι από το Διαδίκτυο για τα τρέχοντα και ξαναβλέπω το πρόγραμμά μου. Συνήθως υπάρχει, μια ή δυο φορές τη βδομάδα, μια κατάθεση σε δικαστήριο υπέρ θιγομένων από τα κυβερνητικά μέτρα, η προετοιμασία της συμμετοχής στο ένα ή δυο Δημοτικά Συμβούλια και στις επιτροπές Οικονομικών και Ποιότητας ζωής (αφού είμαι μόνον εγώ από την παράταξη) και η επίσκεψη σε εργασιακούς χώρους με προβλήματα. Βρίσκομαι συγκεκριμένες ώρες ή έκτακτα στο γραφείο της παράταξης στον Δήμο για να συναντηθώ με δημότες που έχουν κάποιο αίτημα ή πρόβλημα.
Αν βρεθεί κάποια «τρύπα» στο πρόγραμμα, σπεύδω να δω καμιά καλή ταινία ή θεατρική παράσταση και να βρεθώ με τους φίλους μου – συνήθως αυτό γίνεται μετά από διαδήλωση ή εκδήλωση.
Τι θα κάνατε στη θέση των σημερινών δημάρχων; Θα κηρύσσατε πόλεμο στην κυβέρνηση, όπως λέτε σε κάθε ομιλία σας;
Η αντίδραση των σημερινών δημάρχων ήταν προσχηματική. Θυμηθείτε τι έγινε με την απόλυση των σχολικών φυλάκων και των δημοτικών αστυνομικών. Έριξαν άσφαιρα πυρά και μετά σιωπή. Αποδέχτηκαν την όλη κατάσταση, χωρίς άλλες πρωτοβουλίες για την ανατροπή της.
Εμείς θα καλούσαμε συνελεύσεις στις δημοτικές κοινότητες, θα απαιτούσαμε τη στήριξη φορέων όπως Επιμελητήρια, Εργατικό Κέντρο, ΕΔΟΘ, σύλλογοι γονέων, πανεπιστήμια, κοινωνικές και πολιτιστικές οργανώσεις και, βεβαίως, τους βουλευτές της πόλης. Θα κατεβούμε στους δρόμους και θα επιβάλουμε τους νόμους της Δημοκρατίας, όχι της ολιγαρχίας. Με το λαό δίπλα μας, όχι πίσω μας.
Κι αν αυτό έχει ποινικές κυρώσεις;
Μαθημένα τα βουνά απ’ τα χιόνια. Να σας θυμίσω τον Τούρκο δήμαρχο του Δίκελι, Οσμάν Ογκιουβέν, που τον καταδίκασαν σε 12 χρόνια φυλάκιση γιατί έδινε δωρεάν το νερό στους φτωχούς κατοίκους του δήμου, αλλά αναγκάστηκαν τελικά να τον αθωώσουν, χάρη στην κινητοποίηση των συνδημοτών του.
Κανένας αγώνας, όποιο κι αν είναι το κόστος, δεν είναι χαμένος εκτός από αυτόν που δεν δίνεται. Όπως δηλαδή κάνουν οι γαλάζιοι και πράσινοι δήμαρχοι, υπάλληλοι στην ουσία της μνημονιακής κυβέρνησης.
«Η λήθη σκοτώνει τα θύματα για δεύτερη φορά»
Επί χούντας καταδικαστήκατε σε ισόβια. Τι σας έμεινε από τότε;
Πολλά. Έχω κάποια ανεξίτηλα σημάδια και ένα άσβεστο πάθος, όχι μίσος, ενάντια στους φασίστες. Γι’ αυτό αφήνω τις φιοριτούρες στους άλλους υποψήφιους και προσπαθώ να βοηθήσω στην απαλλαγή της χώρας μας από τη νεοχιτλερική πανούκλα. Την περασμένη Κυριακή, μιλώντας στην εκδήλωση μνήμης για το πρώτο τρένο που έφυγε από τη Θεσσαλονίκη για το Άουσβιτς με 2.800 Εβραίους στα σφραγισμένα βαγόνια του, θύμισα ότι η λήθη σκοτώνει τα θύματα για δεύτερη φορά. Μικροπολιτικές εκτιμήσεις, εκλεκτικές συγγένειες και υπακοή σε επιχειρηματικούς σχεδιασμούς, κάνουν πολλούς τάχα μου δημοκράτες να αυτοφιμώνονται. Στη Θεσσαλονίκη ένα πέπλο σιωπής έχει καλύψει όσα έγιναν στην Κατοχή όχι μόνο από τους Γερμανούς αλλά και από Έλληνες συνεργάτες τους. Σκεφτείτε ότι, ακόμη και σήμερα, υπάρχουν δρόμοι με ονόματα συνεργατών των ναζί και δημοκρατικά εκλεγμένα Δημοτικά Συμβούλια αρνούνται, επί δεκαετίες, να καταργήσουν ονοματοθεσίες που αποφασίστηκαν από τα διορισμένα από τη χούντα. Φανταστείτε ότι στον προθάλαμο της αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου ανάμεσα στις φωτογραφίες των εκλεγμένων δημάρχων είναι και των δύο που διόρισαν οι Γερμανοί!
