Ο Χαβιέρ Ζανέτι, εμβληματικός αρχηγός της Ίντερ, τερμάτισε φέτος την καριέρα του. Πολιτικοποιημένος, υποστηρικτής των Ζαπατίστας, είχε πείσει την ομάδα του να στηρίξει οικονομικά και υλικοτεχνικά τις αυτόνομες ιθαγενικές κοινότητες. Τόνιζε τότε, στην επιστολή του: «Πιστεύουμε σε έναν καλύτερο κόσμο, μη παγκοσμιοποιημένο, εμπλουτισμένο με τις πολιτιστικές διαφορές και τα έθιμα όλων των ανθρώπων. Είναι ο λόγος που θέλουμε να σας υποστηρίξουμε σε αυτόν τον αγώνα να διατηρήσετε τις ρίζες σας και να πολεμήσετε για τα ιδανικά σας».
Ο υποδιοικητής Μάρκος απάντησε με πρόσκληση σε αγώνα Ζαπατίστας-Ίντερ, όπου κι ο Εντουάρντο Γκαλεάνο (γραπτά του για το ποδόσφαιρο είχαν παρατεθεί στη στήλη το περασμένο Σάββατο) θα είχε έναν ιδιαίτερο ρόλο. Τα λόγια του Μάρκος, είναι απολαυστικά – βάλσαμο στο ζόφο, αφού πια, ακόμα κι η μπάλα δύσκολα προσφέρει ίχνος παρηγοριάς:
«Εκτός από το ότι είμαι ο εκπρόσωπος Tύπου των Ζαπατίστας, τοποθετήθηκα μετά από ομόφωνη απόφαση πρώτος προπονητής και επικεφαλής των Διαγαλαξιακών Σχέσεων της ποδοσφαιρικής ομάδας των Ζαπατίστας (στην πραγματικότητα κανείς άλλος δεν ήθελε τη δουλειά). Αν συμφωνείτε, για τους αγώνες στο Μεξικό οι Ζαπατίστας να απευθυνθούν στον Ντιέγο Αρμάντο Μαραντόνα και να του ζητήσουν να είναι διαιτητής, στους Χαβιέρ Ελ Βάσκο Αγκίρε και Χόρχε Βαλδάνο για να είναι βοηθοί και στον Σόκρατες να είναι 4ος. Ενδεχομένως να καλέσουμε και δύο διαγαλαξιακούς που ταξιδεύουν με oυρουγουανικό διαβατήριο: Εδουάρδο Γκαλεάνο και Μάριο Μπενεντέτι, να κάνουν φάση με φάση σχολιασμό για τη Διαγαλαξιακή Τηλεόραση του Συστήματος των Ζαπατίστας (η μόνη τηλεόραση που διαβάζεται). Η ομάδα μας θα είναι μεικτή (άντρες και γυναίκες), παίζουμε με τις αποκαλούμενες μπότες του ανθρακωρύχου (έχουν ατσάλι στα δάχτυλα, γι’ αυτό τρυπούν τις μπάλες). Σύμφωνα με τους κανόνες και τα έθιμά μας το παιχνίδι τελειώνει μόνο εάν δεν μείνει κανένας όρθιος. Με όλα αυτά (και μερικές άλλες εκπλήξεις) μπορούμε, ίσως, να επαναστατικοποιήσουμε το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Kαι τότε, ίσως, να μην είναι απλώς μπίζνες και να γίνει ξανά ένα ψυχαγωγικό παιχνίδι, φτιαγμένο, όπως είπατε και εσείς πολύ σωστά, από αληθινά αισθήματα. Ίσως… Ας είναι το πράσινο, άσπρο και κόκκινο που ντύνει την αξιοπρέπειά μας σύντομα να βρει τον εαυτό του και στις δύο χώρες. Σχεδιάζοντας συστήματα στο μαυροπίνακα, ο Ντουρίτο επιμένει αντί για το παραδοσιακό 4-2-4, να παρουσιάσουμε το 1-1-1-1-1-1-1-1-1-1, το οποίο, λέει, μπερδεύει τον αντίπαλο. ΥΓ. Προς: Μεξικανική Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, Ρεάλ, Μπάγερν, Οσασούνα, Άγιαξ, Λίβερπουλ και την ομάδα της Φερατερία Γκονσάλες: Συγγνώμη, αλλά έχω αποκλειστικό συμβόλαιο με την Εσεταλεένε». (Μάιος του 2005).
Πηγή: El Sombrero.gr
Θητεία Τυμβωρύχου «εκτελεί» η σειρά του ’69