του Κώστα Στοφόρου
Το καλοκαιράκι προχωρά, ακόμη και μέσω βροχής, ακριβώς στις 15 Ιουλίου, έτσι που να νομίζεις ότι η κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ πούλησαν ακόμη και το καλοκαίρι στον Λάτση και άλλους ιδιώτες. Άλλωστε, ταιριάζει με παραλίες, οικόπεδα-φιλέτα, ακίνητα, μικρές ΔΕΗ και νερό… Θα μου πεις, αντί να τρέχεις πέρα-δώθε και να αγωνίζεσαι κάθεσαι και διαβάζεις;
…Και δεν διαβάζω απλώς. Τσαλαβουτώ ως αναγνώστης για να προλάβω το χρόνο που με κυνηγάει. Μήπως και χάσω εκείνο το βιβλίο. Για βιβλία που δεν θα πρέπει να χάσετε θα μιλήσω. Κι ας έρχονται από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης. Κι ας μιλάνε για τα πιο διαφορετικά πράγματα.
Μπαρακούντα
Το Μπαρακούντα δεν είναι παρά το παρατσούκλι του Ντάνι Κέλι, ήρωα του νέου μυθιστόρηματος του Ελληνο-αυστραλού Χρήστου Τσιόλκα (Εκδόσεις Ωκεανίδα). Ο Ντάνι είναι ένα παιδί από εργατική-μικροαστική οικογένεια μεταναστών. Σκωτσέζος ο πατέρας, Ελληνίδα η μητέρα. Χάρη στο ταλέντο του στο κολύμπι παίρνει υποτροφία για ένα από τα πιο αριστοκρατικά σχολεία της Αυστραλίας. Η ταξική διαφορά θα τον απομονώσει από την αρχή και ο μόνος τρόπος να παραμείνει σε αυτό το χώρο που μισεί και λατρεύει παράφορα -μέσα και από το πρόσωπο ενός συμμαθητή του- είναι να είναι πάντα ο καλύτερος, ο ταχύτερος. Ξεκινάει δυνατά κι έτσι παίρνει και τον τίτλο Μπαρακούντα – ταχύτατο ψάρι με κοφτερά δόντια που καταβροχθίζει ακόμη και θηράματα μεγαλύτερα από αυτό. Παρά τη βοήθεια του προπονητή του θα έρθει η στιγμή που θα σπάσει.
Το όνειρο για συμμετοχή στην Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ θα γίνει θρύψαλα. Και το βράδυ της τελετής έναρξης η βία θα χτυπήσει κόκκινο. Ο Ντάνι θα καταλήξει στη φυλακή. Ο δρόμος θα είναι πολύ δύσκολος. Στα όρια της τάξης και της καταγωγής προστίθεται και η ομοφυλοφιλία. Οι δύσκολες και αντιφατικές σχέσεις με την οικογένεια. Ο Τσιόλκας γράφει ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα και παράλληλα μια οξυδερκέστατη ανατομία της κοινωνίας, του αθλητισμού, της οικογένειας…
Ποιοι πραγματικά ήταν οι Ινδιάνοι;
Από την Αυστραλία πηγαίνουμε στην αμερικανική ήπειρο με οδηγό ένα έργο-σταθμό για την παγκόσμια βιβλιογραφία: Πρόκειται για το έργο του Τσαρλς Μπρόουνελ για τις ινδιάνικες φυλές της Βορείου και Νοτίου Αμερικής, από τον καιρό του πρώτου αποικισμού του δυτικού ημισφαιρίου το 1492, μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Το έργο θα ολοκληρωθεί σε πέντε τόμους. Ο πρώτος ονομάζεται Από τον Μοντεζούμα στους πολέμους των Σέμινολ (Εκδόσεις Στοχαστής).
Με μια εξαιρετικά ψύχραιμη ματιά και με πλούσια έρευνα, γραμμένο το 1853 (και σε τελική έκδοση το 1864) όχι μόνο προσφέρει πλήθος πληροφοριών, αλλά διαλύει κάθε είδους στερεότυπα που μπορεί να έχει κανείς για τους Ινδιάνους. Θα μου πείτε, γιατί να διαβάσει κανείς κάτι τέτοιο σήμερα; Ίσως για να έρθει αντιμέτωπος με μύθους της παιδικής του ηλικίας. Ίσως για να μάθει πώς δημιουργήθηκε η σημερινή Αμερική. Ίσως για να διδαχθεί πώς με το «διαίρει και βασίλευε», με απατηλές υποσχέσεις και με πρόθυμους συνεργάτες μπορεί ένας κατακτητής να εξαφανίσει ένα ολόκληρο έθνος…
Οι επόμενοι τόμοι είναι:
Από την Ποκαχόντας μέχρι τον τελευταίο των Μοϊκανών
Από τα Έξι Έθνη μέχρι τους πολέμους του Μαύρου Γερακιού
Από τους αγώνες των Τσερόκι μέχρι τον ξεσηκωμό των Σιού
Από τη συντριβή των Ίνκας στους Αραουκάνους της Χιλής
Η συζυγική ευτυχία
Από την Αμερική στη Βόρεια Αφρική. Στην Καζαμπλάνκα. Στις αρχές του 21ου αιώνα. Αυτή τη φορά η διαμάχη δεν αφορά φυλές, αλλά φύλα – αν και η φυλετική/ ταξική καταγωγή παίζει καθοριστικό ρόλο και σε αυτή την ιστορία. Ο Ταχάρ Μπεν Ζελούν κάτω από τον απολύτως παραπλανητικό τίτλο Η συζυγική ευτυχία (Εκδόσεις Gema) γράφει για μια πραγματικά ολέθρια σχέση ενός ζευγαριού. Η αφήγηση ξεκινά σε πρώτο πρόσωπο με τον διάσημο ζωγράφο-πρωταγωνιστή να έχει υποστεί εγκεφαλικό και να αναθυμάται τα όσα έχει ζήσει με τη γυναίκα του, την οποία κατηγορεί λίγο-πολύ για τα… πάντα. Μια νεαρή γυναίκα, με μεγάλη διαφορά ηλικίας από το ζωγράφο, με καταγωγή από μια «βάρβαρη» φυλή του Νότου που πιστεύει σε γητειές και μαγείες στην αρχή τον γοητεύει και σταδιακά τον απο-γοητεύει. Όμως, αδυνατεί να κάνει το βήμα να τη χωρίσει. Και τώρα νιώθει το έλεός της.
Ως αναγνώστες είμαστε έτοιμοι να πάρουμε το μέρος του, όμως υπάρχει και συνέχεια. Η πλευρά της γυναίκας που παρουσιάζει στο τέλος ο συγγραφέας και ανατρέπει πολλές βεβαιότητες…
Ενδιαφέρον για να σκεφτούμε και τις δικές μας σχέσεις και να γνωρίσουμε μια άλλη κουλτούρα και τον τρόπο που τη βιώνουν άντρες και γυναίκες…
