του Max Blumenthal*
Η ισραηλινή αστυνομία, στελέχη της υπηρεσίας πληροφοριών και ο Νετανιάχου γνώριζαν μέσα σε λίγες ώρες από την απαγωγή και τη δολοφονία των τριών εφήβων ότι τα παιδιά ήταν νεκρά. Επίσης, γνώριζαν ποιοι είναι οι κύριοι ύποπτοι σε λιγότερο από 24 ώρες.
Μέσα από ένα τοξικό μείγμα προπαγάνδας, υπεκφυγών και προκλήσεων, οι αρχές δημιούργησαν μια κατάσταση χειραγώγησης των Ισραηλινών πολιτών ώστε εκείνοι να υποστηρίξουν την ατζέντα τους μέχρι ο εφιάλτης της επίθεσης να γίνει αναπόφευκτος.
Η υπηρεσία πληροφοριών του Ισραήλ Shin Bet επέβαλε φίμωση στα εθνικά μέσα ενημέρωσης, λογοκρίνοντας τη δημοσίευση αναφορών ότι τα παιδιά είχαν σκοτωθεί και απαγορεύοντας την αποκάλυψη της ταυτότητας των φερόμενων ως δολοφόνων τους. Η Shin Bet απέκρυψε την αλήθεια ακόμη και από τους γονείς των απαχθέντων εφήβων αφήνοντάς τους να πιστεύουν ότι οι γιοι τους είναι ζωντανοί.
Ο Νετανιάχου, αντί να προχωρήσει στη σύλληψη των φερόμενων ως δραστών και να ζητήσει τις σορούς των εφήβων πίσω, οργάνωσε μια επιθετική διεθνή εκστρατεία δημοσίων σχέσεων, απαιτώντας τη συμπάθεια και την οργή από τους ηγέτες όλου του κόσμου, οι οποίοι είχαν επίσης την εντύπωση ότι οι αγνοούμενοι έφηβοι ήταν ακόμα ζωντανοί.
Στο μεταξύ, οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ άρχισαν τις επιθέσεις σε όλη την κατεχόμενη Δυτική Όχθη και βομβάρδισαν τη Λωρίδα της Γάζας σε μια εκστρατεία συλλογικής τιμωρίας την οποία «πούλησαν» στους Ισραηλινούς και στον υπόλοιπο κόσμο ως αποστολή «διάσωσης».
Η επίθεση στη Δυτική Όχθη συνέπεσε με την κατάρρευση του υπό την αιγίδα των Αμερικανών πλαισίου διαπραγματεύσεων (για την οποία οι ΗΠΑ κατηγόρησαν τον Νετανιάχου) και την επικύρωση από τη Χαμάς της συμφωνίας ενότητας με την ελεγχόμενη από τη Φατάχ Παλαιστινιακή Αρχή. Ο Νετανιάχου ήταν ακόμη χολωμένος για την αναγνώριση από τις ΗΠΑ της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, όταν έμαθε τα νέα της απαγωγής. Καθώς ποτέ δε χάνει ευκαιρία να υπονομεύει τους Παλαιστινίους, ο ίδιος και το περιβάλλον του αποφάσισαν να αντλήσουν από την απαγωγή τη μέγιστη προπαγανδιστική ωφέλεια.
Είναι σαφές ότι η ισραηλινή κυβέρνηση συμμετείχε σε μια επιχείρηση συγκάλυψης με σκοπό να δώσει στην ίδια τον πολιτικό χώρο για μια στρατιωτική εκστρατεία που δεν είχε καμία σχέση με τη διάσωση των απαχθέντων εφήβων.
Ενώ ο Νετανιάχου και οι κορυφαίοι βουλευτές του κατηγορούσαν το σύνολο των μελών της Χαμάς για την απαγωγή, η φίμωση από τη Shin Bet είχε ως αποτέλεσμα την απόκρυψη, έως τις 26 Ιουνίου, όλων των πληροφοριών για τις ταυτότητες των υπόπτων. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αυτό που γνώριζε ο ισραηλινός λαός ήταν ότι οι απαγωγείς θα μπορούσαν να είναι οπουδήποτε στη Δυτική Όχθη, σε κάθε σχολείο, σε κάθε καφετέρια ή σε κάθε κοτέτσι, οπουδήποτε θα μπορούσε να βρίσκεται ο οποιοσδήποτε συνδεόμενος με τη Χαμάς.
Έχοντας χειραγωγήσει έναν εξαιρετικά ευεπηρέαστο πληθυσμό μέσω της προσεκτικής διαχείρισης των πληροφοριών, ο στρατός είχε όλο το πολιτικό περιθώριο ελιγμών που χρειάζεται για να ξεσπάσει την καταστροφική του μανία μέσα στις πόλεις μακριά από τη σκηνή του εγκλήματος.
* Αναδημοσίευση του άρθρου από το Electronic Intifada
Μετάφραση: Νατάσσα Ακριβάκη
