Με πρόσφατη απόφασή του ο περιβόητος γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, κ. Θεοχάρης, απείλησε με κατάσχεση της κινητής και ακίνητης περιουσίας των φορολογουμένων που δεν έχουν καταβάλλει το χαράτσι της ΔΕΗ (έμπνευσης Βενιζέλου).
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, 1,6 εκατομμύρια νοικοκυριά δεν το πλήρωσαν και τώρα απειλούνται ότι αν δεν το εξοφλήσουν μέχρι την 31/01/2014 θα κινδυνεύσουν τα όποια περιουσιακά στοιχεία διαθέτουν.
Την ίδια περίοδο ανακοινώθηκαν και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των φυσικών και νομικών προσώπων προς το Δημόσιο για τον μήνα Νοέμβριο που ανέρχονται πλέον σε 63,3 δισ. ευρώ. Αν στις ληξιπρόθεσμες οφειλές προστεθούν και τα μη εξυπηρετούμενα τραπεζικά δάνεια (το 2013 εκτιμάται ότι ανήλθαν σε 70 δισ. ευρώ), τότε το συνολικό ληξιπρόθεσμο χρέος νοικοκυριών και επιχειρήσεων ξεπερνά τα 130 δισ. ευρώ ή ποσοστό 72% περίπου του ΑΕΠ. Προκύπτει σαφώς ότι για ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων πολιτών το δίλημμα αν θα πληρώσουν το δημόσιο ή την τράπεζα δεν τίθεται.
Η εκτόξευση του μη εξυπηρετούμενου ιδιωτικού χρέους σε αυτό το ύψος είναι αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών και της εκπτώχευσης της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας και θα υπονομεύει κάθε προσπάθεια ανασυγκρότησης της οικονομίας.
Η εκτόξευση απειλών για κατασχέσεις της περιουσίας των οφειλετών δεν δημιουργεί εισοδήματα αλλά τροφοδοτεί την αγανάκτηση και την απόγνωση. Χρέος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η εξαγγελία συγκεκριμένων μέτρων ρύθμισης ή/ και διαγραφής αυτών των οφειλών. Προέχει η εξαγγελία για τον τρόπο αντιμετώπισης του χαρατσιού της ΔΕΗ, καθώς σωστά χαρακτηρίστηκε ως παράνομο, αντισυνταγματικό και κοινωνικά άδικο αλλά σήμερα όσοι και όσες δεν το πλήρωσαν απειλούνται με κατάσχεση της περιουσίας τους. Η στήλη καταθέτει την πρόταση να θεωρηθεί το χαράτσι ως άτοκο δάνειο προς το ελληνικό κράτος που θα αποπληρωθεί το αργότερο εντός πενταετίας από την καταβολή του. Με αυτόν τον τρόπο δεν αδικούνται όσοι και όσες το έχουν ήδη καταβάλλει και παύει η απειλή κατά όσων δεν το πλήρωσαν.
Ποιον συμφέρει ο αποπληθωρισμός;
Τα τελευταία στοιχεία για την εξέλιξη του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) του 2013 στη χώρα μας, που δημοσίευσαν η ΕΛΛΣΤΑΤ και η Eurostat, δείχνουν ότι ο αποπληθωρισμός είναι μια πραγματικότητα για την ελληνική οικονομία και απειλεί την οικονομία της Ευρωζώνης. Το 2013 (μέτρηση Δεκέμβριος 2012 – 2013) ο ΔΤΚ ήταν στην Ελλάδα -1,8%, σύμφωνα με τη Eurostat, ενώ οι αντίστοιχοι δείκτες για την Ε.Ε. ήταν 1% και την Ευρωζώνη 0,8%.
Οι συνέπειες του αποπληθωρισμού είναι αρνητικές για την ελληνική οικονομία καθώς:
1. Αυξάνεται το πραγματικό κόστος δανεισμού τόσο της χώρας όσο και των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων και επιδεινώνεται ο δείκτης χρέος / ΑΕΠ.
2. Επιδεινώνεται το ήδη βεβαρημένο κλίμα για την ανάληψη επενδυτικών πρωτοβουλιών.
3. Η μείωση των τιμών δεν αφορά στις κύριες καταναλωτικές δαπάνες των φτωχών νοικοκυριών.
Πράγματι, όπως προκύπτει από την έρευνα των οικογενειακών προϋπολογισμών για το 2012, που δημοσίευσε η ΕΛΛΣΤΑΤ, το 65% των δαπανών των φτωχών νοικοκυριών κατευθύνεται στην αγορά ειδών διατροφής και υπηρεσιών στέγασης και υγείας. Στους τομείς της στέγασης (λόγω ΔΕΗ) και της υγείας (λόγω αύξησης της συμμετοχής των ασφαλισμένων στη φαρμακευτική δαπάνη) καταγράφεται άνοδος του ΔΤΚ, ενώ στον τομέα της διατροφής η μείωση είναι μικρότερη από αυτήν του ΔΤΚ (-0,8%).
Η διαφοροποίηση του καταναλωτικού προτύπου των φτωχών νοικοκυριών, που είναι πλέον το 1/3 του πληθυσμού, επιβάλλει τη διαμόρφωση ενός ειδικού τιμαρίθμου που θα αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο διαμόρφωσης της πολιτικής τιμών από την κυβέρνηση της Αριστεράς.
Ερανιστής: Γιώργος Τοζίδης
