Δείκτες της τραγικής κατάστασης που βιώνει η εργατική τάξη στη χώρας μας, αλλά και η οικονομία στο σύνολό της περιέχονται στην ετήσια έκθεση για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση που παρουσίασε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Οι επιστήμονες του ΙΝΕ ΓΣΕΕ καταγράφουν:
Μείωση του πραγματικού μέσου μισθού κατά 21% έναντι του 2009, ως αποτέλεσμα της αύξησης του ποσοστού ανεργίας στην περίοδο 2010 -2013 και της διοικητικής μείωσης των μισθών.
Αύξηση της απόκλισης των αποδοχών σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση των 15. Από το έτσι κι αλλιώς χαμηλό 81% του 2009, την περίοδο 2010-2014 η πορεία σύγκλισης αντιστράφηκε και ο δείκτης μειώθηκε στο 65%.
Μείωση των απασχολούμενων κατά 20% (930.000 άτομα) ως επακόλουθο της μείωσης του προϊόντος και της αύξησης της ανεργίας στο 27,8% (1.342.299 άτομα, στο α΄ τρίμηνο 2014), με πρόβλεψη για ανεργία 22-23% το 2020 (1.150.000 άτομα).
Μείωση της εγχώριας ζήτησης έναντι των 37 κυριοτέρων ανταγωνιστριών χωρών κατά 32,4%, επίπεδα χαμηλότερα των αντιστοίχων του 1990. Σωρευτική μείωση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος κατά την εξαετία 2008-2013 κατά 23,5% και κατά την επταετία 2008-2014 σε 23,2%. Το ΑΕΠ ανά κάτοικο κατά το 2014 παραμένει στα επίπεδα του 2000.
Σημαντικές είναι οι επισημάνσεις που κάνει η έκθεση για την αποτελεσματικότητα της βίαιης προσαρμογής που επιβλήθηκε στους εργαζόμενους της χώρας μας. Δυο στοιχεία αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής.
Η πτώση του κόστους εργασίας δεν ωφέλησε την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Ενώ το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος μειώθηκε στη διάρκεια της περιόδου 2009-2013 κατά 20%, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας από την 54η θέση μεταξύ 60 χωρών όπου βρισκόταν το 2013, κατρακύλησε στην 57η το 2014. Αντίστοιχα η μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας στην περίοδο 2009-2013 μετατράπηκε μόνο κατά το 1/5 σε μείωση των εγχώριων τιμών, δηλαδή σε αύξηση της ανταγωνιστικότητας τιμής, ενώ κατά τα 4/5 τροφοδοτεί την αύξηση της κερδοφορίας.
