Το Δρομοκαΐτειο στέλνει στο εδώλιο την αλληλεγγύη και τη δημιουργία
Αναβλήθηκε για τις 9/11/2015 η δίκη για την «κατάληψη δημοσίου κτίσματος», του νεοκλασικού της Τσαμαδού 15, στα Εξάρχεια, με κατηγορούμενους τον Νίκο Γιαννόπουλο, τον Λευτέρη Βουρεκά και τον Γιώργο Μανιάτη. Η κατάληψη άρχισε τον Νοέμβριο του 2009 με πρωτοβουλία του Στεκιού Μεταναστών -που στεγάζεται στο διπλανό κτίριο- και άλλων συλλογικοτήτων της περιοχής. Το Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής τους σέρνει στα δικαστήρια επειδή… παρέλαβαν ένα κτίριο εγκαταλελειμμένο, γεμάτο σκουπίδια και σύριγγες και το μετέτρεψαν σε «κυψέλη» αλληλεγγύης, συντροφικότητας και δημιουργίας, με πλήθος δραστηριότητες, δωρεάν μαθήματα Ελληνικών σε ενήλικους μετανάστες, συλλογική κουζίνα, παιδικό στέκι κ.ά.
Από την πλευρά των καταληψιών έγιναν αρκετές προσπάθειες ώστε να τα βρουν με το Δρομοκαΐτειο. Αντιπροσωπεία συναντήθηκε πολλές φορές με τη Διοίκηση του νοσοκομείου, της πρότεινε καταβολή ενοικίου αλλά και δημιουργία κυλικείου για αποασυλοποιούμενους ψυχικά πάσχοντες, με τη σύμφωνη γνώμη των γιατρών. Η Διοίκηση, όπως αναφέρει το Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, «απάντησε με εξώσεις και μηνύσεις, επιλέγοντας την εγκατάλειψη και την παρακμή αντί της κοινωφελούς δραστηριότητας και της αλληλεγγύης και την επίδειξη δύναμης αντί του διαλόγου».
Βασικά επιχειρήματα στη δικαστική διαμάχη και ισχυρές υπερασπιστικές θέσεις των καταληψιών είναι ότι «απέναντι στο ζόφο των μνημονίων, της αποξένωσης και του ρατσισμού αντιπαρατίθεται έμπρακτα η ελπίδα του αγώνα, της συλλογικότητας και της αυτοοργάνωσης» και ότι «οι καταλήψεις άδειων κτιρίων δεν είναι ούτε αθώες ούτε ένοχες, είναι δίκαιες».