Του Πέτρου Δημητρόπουλου
Βούτηξα μέσα μου βαθιά
Ένας τεράστιος ωκεανός
Με ατελείωτο βάθος
Με σπηλιές
Με ναυάγια
Μα και πολύχρωμα ψάρια
Τι είναι άραγε ο βυθός;
Τι είναι άραγε ο βυθός της ψυχής;
Τι είναι όλα αυτά που κρύβονται κάτω απ’ την επιφάνεια;
Τι είναι αυτά που ανακαλύπτουμε όταν βουτάμε;
Αυτά που ανακαλύπτουμε
Είναι ευρήματα των επιλογών μας
Είναι ευρήματα των θέλω
Ευρήματα των πρέπει
Είναι ευρήματα των φόβων
Είναι τα ναυάγια μας
Πόσο εύκολο είναι να κάνεις αυτό το μακροβούτι;
Πόση ανάσα έχεις;
Πόση για να αποφύγεις τον πνιγμό;
Το εύκολο είναι να κολυμπάς στα ρηχά
Να κολυμπάς στον αφρό
Να αποφεύγεις να δεις το βυθό
Το δύσκολο είναι να βουτάς βαθιά
Να βουτάς με ανοιχτά τα μάτια
Χωρίς αναπνευστήρα
Χωρίς μπουκάλες οξυγόνου
Χωρίς ασφάλεια
Χωρίς φόβο και ψευδαισθήσεις
Εκεί αναμετράσαι με τον εαυτό σου
Εκεί μετράς τις αντοχές
Εκεί μετράς τα όριά σου
Εκεί ξεπερνάς τους φόβους σου
Η απόφαση να βουτήξεις είναι δική σου
Ή γεμίζεις τα πνευμόνια με αέρα και βουτάς
Χωρίς φόβο να ανακαλύψεις τα ναυάγια
Βούτα
Και ανακάλυψε
Άλλαξε
Διόρθωσε
Ανάτρεψε
Συγκρούσου με τον φόβο, με το σκοτάδι
Διαφορετικά, βούτα με φόβο
Με ανασφάλεια
Με πίσω μπρος
Με πανικό
Με πιθανότερη κατάληξη τον πνιγμό, από την καθυστέρηση
Δεν θα σε φτάσει το οξυγόνο
Η βαθιά βουτιά
Έχει δυσκολία
Μα έχει μαγεία
Ανακάλυψη
Ανατροπή
Εμπειρία
Ο φόβος
Έχει σίγουρο πνιγμό
Έχει σίγουρη ήττα
Βούτα και απόλαυσε, πόνεσε, ξύσε τον πάτο
Σφίξε τα δόντια και αντιμετώπισε με θάρρος την αλήθεια
Βούτα δες τα όμορφα
Δες τα ναυάγια
Είναι η περιουσία του καθενός
