Συνέντευξη στον Γιώργο Κατερίνη
Πρόταση για σύσταση εξεταστικής επιτροπής σχετικά με τους χειρισμούς που έχουν γίνει εδώ και χρόνια στο θέμα της κατασκευής υποβρυχίων από τα Ελληνικά Ναυπηγεία, κατέθεσε τη Δευτέρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης χαρακτηρίζει το θέμα διαρκές οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο που ξεκίνησε με τις αποφάσεις του ΚΥΣΕΑ το 1998, πήρε συγκεκριμένη μορφή με τις συμβάσεις του 2000 και 2002 επί υπουργίας Τσοχατζόπουλου και κατέληξε στην καταστροφική, όπως χαρακτηρίζεται, εκτελεστική συμφωνία του 2010. Για να συσταθεί Εξεταστική Επιτροπή, θα πρέπει η πρόταση να υπερψηφιστεί από τουλάχιστον 151 βουλευτές. Για το θέμα μιλήσαμε με τον Βασίλη Χατζηλάμπρου, βουλευτή Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής.
Tι σηματοδοτεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για εξεταστική επιτροπή, σχετικά με το θέμα των υποβρυχίων;
Δεν μπορεί το ελληνικό δημόσιο εδώ και 13 χρόνια να έχει πληρώσει τα υποβρύχια, να είναι σχεδόν έτοιμα μέσα στα ναυπηγεία, το Πολεμικό Ναυτικό να τα έχει ανάγκη και να μην μπορεί να τα πάρει, οι εργαζόμενοι να εμφανίζονται σαν να είναι σε κατάρτιση για να πάρουν ορισμένα χρήματα. Να βουλιάζει η χαλυβουργία στην Ελλάδα, να βουλιάζουν τα ναυπηγεία και να μην υπάρχει κανείς υπεύθυνος για τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί. Δεν μπορεί απέναντι σε όλα αυτά να στέκεται η Βουλή άβουλη και μοιραία. Θα έπρεπε κανονικά ήδη όλοι να ζητούν να διερευνηθεί η υπόθεση. Ακόμα και μόνο για το ότι έχουν δοθεί χωρίς αποτέλεσμα 2,5 δισεκατομμύρια, όλη η αξία δηλαδή των υποβρυχίων, ενώ συγχρόνως χρειάζονται δύσκολες νομοθετικά παρεμβάσεις ακόμα και για να συντηρηθούν οι συσσωρευτές, ώστε να μην καταστραφούν και τα στοιχεία που έχουν πάνω τα υποβρύχια.
Δεν μπορεί να έχουν εμπλακεί σε διάφορα σκάνδαλα, να έχουν ελεγχθεί, να έχουν τιμωρηθεί στο εξωτερικό διάφοροι υπεύθυνοι, όπως της Ferostaal, όπως της HDW που συνεχίζει και βρίσκεται μέσα στα ναυπηγεία και να εμφανίζεται ο Λιβανέζος Σάφα, ως ιδιοκτήτης των ναυπηγείων με μια εταιρία μετοχικού κεφαλαίου 25.000 ευρώ! Έχουμε λοιπόν σωρεία γεγονότων που ξεκινούν από το 2000 με τις υποθέσεις Τσοχατζόπουλου, φτάνουμε να έχει μπλοκάρει όλο το καθεστώς το 2010 και τότε γίνεται μια σύμβαση, η οποία υποτίθεται ότι θα έλυνε την κατάσταση στα ναυπηγεία, και όπου εμπλέκονται διάφοροι με βασικό το ρόλο του κ. Βενιζέλου.
Υπάρχει μια επιθετική στάση από τη μεριά του Ευ. Βενιζέλου, εμφανίζεται να λέει ότι δεν υπάρχουν στοιχεία, να ζητάει να τελειώνει η υπόθεση. Πώς κρίνετε τη στάση του;
Έβγαλε το ΠΑΣΟΚ μια ανακοίνωση δεκασέλιδη, όντως επιθετικότατη, γιατί πρέπει ο Bενιζέλος να ξεμπλέξει. Οι δηλώσεις των στελεχών της Ν.Δ., από το 2010 ως το 2012, δεν είναι εύκολο να παρθούν πίσω. Εκείνος βγαίνει επιθετικά, με κύριο επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν στοιχεία. Μα όταν ζητάς εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή, από μια άποψη ζητάς ακριβώς να δοθούν στοιχεία, δεν θα τα έχεις εκ των προτέρων όλα τα στοιχεία. Εκτός και αν έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και αν δεν είχε καθόλου στοιχεία, να μην κάνει καμιά κοινοβουλευτική διαδικασία και να συνεχίζεται το σημερινό καθεστώς. Οι συμβάσεις έχουν από κάτω υπογραφές, έχουν βασικούς διαπραγματευτές, βασικούς υπουργούς, που έχουν ευθύνες. Υποστηρίζει ο κ. Βενιζέλος ότι εκείνος απλά διαχειρίστηκε μια δύσκολη κατάσταση, καταλήγοντας σε μια σύμβαση. Αυτή όμως δεν έχει καμιά ρήτρα προς το Δημόσιο παρά μόνο πανωπροίκια διαρκώς για τον Σάφα.
Όπως είπατε πριν, διάφορα στελέχη της Ν.Δ. έχουν τοποθετηθεί παλαιότερα για το θέμα και είναι δύσκολο να καλυφθούν όλα. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται η υπόθεση;
Κατά τη συζήτηση της πρότασης μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Αβραμόπουλος δεν μίλησε καθόλου για το ζήτημα, ενώ ήταν ένα από τα επίκαιρα θέματα. Δεν θεώρησε δηλαδή ότι η κυβέρνηση έχει καμιά ευθύνη γι’ αυτό. Κοιτάξτε, είναι κοινός τόπος μέσα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ότι δεν ξεμπερδεύει κανείς εύκολα με τη σύμβαση του 2010. Αν η σύμβαση του 2010 ήταν εντάξει, θα ήμασταν σήμερα σε μια πορεία απόκτησης των υποβρυχίων. Δεν είμαστε όμως σε αυτήν την πορεία. Η σύμβαση του 2010 δεν εξασφάλιζε το δημόσιο συμφέρον και τις αμυντικές ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού. Αν υπήρχαν αυτά τα υποβρύχια στην ελεύθερη αγορά, με τα λεφτά που έχουμε ξοδέψει, θα μπορούσαμε να τα είχαμε αγοράσει έτοιμα! Κάποτε, για παράδειγμα, έγινε μια πρόταση από έναν σύμβουλο του Υπουργείου, να πωληθούν τα δύο υποβρύχια και με το ένα δισ. περίπου έσοδα να πληρώνονταν το πρόστιμο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε στο τέλος να έχουμε πάρει τρία υποβρύχια, στην τιμή των πέντε… Σε καμιά περίπτωση δεν καθρεπτίζεται λοιπόν το συμφέρον του Δημοσίου στις συμβάσεις αυτές. Δείχνουν να αφήνουν ακάλυπτο το Δημόσιο, να φροντίζουν με ρήτρες τους κατασκευαστές και να μην υπάρχει ούτε μια ρήτρα υπέρ του Δημοσίου, ούτε εγγυητικές επιστολές. Εδώ κάθε μικρός εργολάβος φτιάχνει ένα μικρό έργο και του ζητάνε να καταθέσει μια σειρά εγγυητικές επιστολές και στην περίπτωση των ναυπηγείων μιλάμε για 2,5 δισεκατομμύρια χωρίς εγγυητικές επιστολές για μια εταιρία με μετοχικό κεφάλαιο 25.000 ευρώ; Καταλαβαίνει κανείς ότι οι επιλογές αυτές είναι λίγο περίεργες…
Υπάρχει μια γενικότερη δυσπιστία των πολιτών απέναντι στη σκοπιμότητα και τα αποτελέσματα τέτοιου τύπου κοινοβουλευτικών διαδικασιών, έχουμε δει άλλωστε και την τύχη άλλων εξεταστικών επιτροπών. Ταυτόχρονα υπάρχει παλλαϊκή απαίτηση για δικαιοσύνη, να αποκαλυφθούν οι διάφορες υποθέσεις, να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Πώς το σχολιάζετε;
Μπορεί να μην ικανοποιείται πάντα το κοινό αίσθημα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό το θέμα. Ας δούμε την τελευταία επιτροπή, αυτή για τον Γ. Παπακωνσταντίνου. Η επιτροπή δεν συστήθηκε για το ζήτημα της φοροδιαφυγής αλλά για το αν παραποιήθηκε η λίστα Λαγκάρντ. Όμως, μπόρεσε όλος ο κόσμος να δει ότι ενώ ο κ. Βενιζέλος ανακάλυψε μετά από ένα χρόνο ότι έχει στο συρτάρι του τη λίστα Λαγκάρντ, ταυτόχρονα είχε κόψει του κόσμου τους μισθούς και τις συντάξεις… Και όμως είχαν στα συρτάρια μια λίστα με ορισμένα εκατομμύρια και δισεκατομμύρια ευρώ που δεν ήθελαν να τα ελέγξουν. Πέρα από τα ονόματα που μπορεί να παραποιήθηκαν. Δεν περιμένει κανείς, λοιπόν, τα πάντα από επιτροπές που λειτουργούν υπό το βάρος συγκεκριμένων πολιτικών σκοπιμοτήτων και συσχετισμών. Κακοπαθαίνει η αλήθεια πολλές φορές εκεί. Αλλά οι παρεμβάσεις που γίνονται και οι κλήσεις σε μαρτυρίες, φωτίζουν και βοηθούν να αποκαλυφθούν ορισμένα θέματα. Αυτά πρέπει να αναδεικνύονται με πολλούς τρόπους μέσα στην κοινωνία.
