Καθημερινά ακούμε και διαβάζουμε αναλύσεις, εκτιμήσεις, υποθέσεις, από έγκριτους οικονομολόγους, πολιτικούς επιστήμονες και σχολιαστές ότι τα μνημόνια και το πρόγραμμα λιτότητας που μας επιβάλλουν «δεν βγαίνουν». Της Τζίνας Πολίτη*
Η «αποτυχία» αποδίδεται σε δύο αίτια: Το ένα, είναι αντικειμενικό -η «αποτυχία» οφείλεται σε λανθασμένους υπολογισμούς που οδηγούν την οικονομία σε «φαύλο κύκλο», το άλλο είναι υποκειμενικό- η «αποτυχία» οφείλεται στη φαυλότητα των Ελλήνων.
Έτσι, το ερώτημα ποιος παίρνει «φλουρί κωσταντινάτο» και ποιος «βαρέλι δίχως πάτο», δίνει αφορμή για ατελείωτες πολιτικές αντιμαχίες στα τηλεοπτικά παράθυρα και πάνελ, τις οποίες παρακολουθεί νυχθημερόν το μέσο ανθρωπάκι, τελώντας σε πλήρη σύγχυση.
Ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις οικονομίας, πολιτικής επιστήμης, ενδελεχούς ανάλυσης των εφαρμοζόμενων πολιτικών στην Ελλάδα, την Ευρώπη και παγκοσμίως. Διαθέτω μόνο κοινό νου. Και ο κοινός νους μου με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, σε αντίθεση με όσα λένε οι ειδικοί, το Μνημόνιο τους βγαίνει μια χαρά! Γιατί όχι μόνο επιτυγχάνει όλους τους επί μέρους στόχους, αλλά και το βασικότερο στόχο του προγράμματος που είναι ακριβώς αυτός: να μένει το βαρέλι διαρκώς άπατο!
Ακούγεται τρελό; Ακούγεται. Αλλά δεν είναι. Γιατί, αξίωμα του χρηματοπιστωτικού φρενοκομείου και της ψύχωσης της δημοσιονομικής σταθερότητας είναι ότι όσο εξαθλιώνονται και εξοντώνονται οι πολλοί, τόσο θάλλουν οι ολίγοι. Έτσι, μόλις πάει λίγο να ισορροπήσει η κατάσταση, να μπει επιτέλους ένας κάποιος «πάτος» στο βαρέλι, επιβάλλεται να επιβληθούν άμεσα νέα μέτρα: το σχοινί του κουβά πρέπει να έχει τόσο μήκος ώστε να μην φτάνει ποτέ το επίπεδο του νερού στο πηγάδι. «Τρέμε κοσμάκη! Σκύψε το κεφάλι και μη μας κουνιέσαι γιατί αλλιώς θα πεις και το νερό νεράκι!»
Στο χείλος αυτού του αβυσσαλέου πηγαδιού βρίσκεται τώρα και η Κύπρος. Παρ’ ότι η δεξιόστροφη ψήφος του λαού ενθουσίασε τα κονκλάβια, το εκλεκτό τους τέκνο, ο πρόεδρος Αναστασιάδης, άρχισε ήδη να δέχεται απειλές. Όπως μετέδωσαν στις 4 Μαρτίου το πρωί οι ειδήσεις, ο κομισάριος Μπαρόζο ή ο Όλι Ρεν -δεν θυμάμαι καλά- προειδοποίησε ότι η Κύπρος κινδυνεύει να βγει από την Ευρωζώνη!
Αν και το απεύχομαι, να μου το θυμηθείτε. Η Κύπρος θα είναι η πρώτη χώρα που θα φάει το σουτ! Και οι λόγοι αυτής της αποπομπής δεν χρειάζονται ούτε θεωρητικές αναλύσεις, ούτε βαθυστόχαστες «γεωτρήσεις», αφού είναι ξεκάθαροι και στον πιο κοινό νου. Μήπως όμως μετά το πείραμα της Κύπρου, έρθει και η δική μας σειρά; Δεν αποκλείεται. Η λεμονόκουπα είναι στυμμένη, η χώρα ήδη υποθηκευμένη απ’ άκρου εις άκρον. Πλέον, οι φιλάνθρωποι δανειστές μας δεν έχουν τίποτα να διακινδυνεύσουν.
Ίσως τότε και μόνο τότε το άδειο βαρέλι, η Ελλάς, να αποκτήσει πάτο. Ενώ οι κεφαλαιοκράτες του Βορρά θα εξακολουθούν να συσσωρεύουν τόνους φλουρί κωσταντινάτο.
* Η Τζίνα Πολίτη
είναι ομότιμη καθηγήτρια
Αγγλικής Φιλολογίας στο ΑΠΘ
