Συνέντευξη στην Τίνα Στρίκου
Ο Trevor Ο’ Clochartaigh, γερουσιαστής του ιρλανδικού Σιν Φέιν, μίλησε στον Δρόμο με αφορμή τις πρόσφατες κινητοποιήσεις στην Ιρλανδία. Ο Τρέβορ είναι παλιός γνώριμος του Δρόμου και ειλικρινής φίλος του ελληνικού λαού. Πέρυσι το καλοκαίρι είχε έρθει στο φεστιβάλ Resistance στην Αθήνα, όπου εκπροσώπησε τον ηγέτη του Σιν Φέιν, Τζέρι Άνταμς, στην κεντρική πολιτική εκδήλωση του φεστιβάλ με συνομιλητές τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα και τον Πάμπλο Ιγκλέσιας, επικεφαλής των Podemos. Στη συνέντευξή του ο Ιρλανδός γερουσιαστής εξηγεί τη σπουδαιότητα του αγώνα για το νερό, αποκαλύπτει τα πραγματικά σχέδια της τρόικας και υπογραμμίζει ότι είναι δυνατή μια ριζική αλλαγή στην Ευρώπη. Τέλος, μας μιλά για το ρόλο που παίζει στις σχέσεις του Σιν Φέιν με χιλιάδες νέους που εξαναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν, για τους οποίους ελπίζει ότι σύντομα, χάρη σε μια νέα προοδευτική κυβέρνηση, θα μπορέσουν να επιστρέψουν και να προσφέρουν στην Ιρλανδία.
Πριν λίγες μέρες έγιναν στη χώρα σας μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στο νέο φόρο στο νερό που αποφάσισε η κεντροδεξιά κυβέρνηση… Φαίνεται ότι το «τέλος των μνημονίων» στην Ιρλανδία δεν έφερε τη σταθερότητα και ευημερία που υπόσχονταν. Ποιος είναι ο ρόλος του Σιν Φέιν σε αυτό το κίνημα;
Οι χρεώσεις στο νερό είναι η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» για τους Ιρλανδούς. Ο κόσμος εύκολα διέκρινε το ψέμα στη ρητορική της κυβέρνησης, ότι είναι ένας «φόρος διατήρησης», δηλαδή φόρος που επιβάλλεται προκειμένου να γίνεται ορθολογική χρήση του νερού. Γνωρίζει ότι είναι άλλος ένας φόρος που επιβάλλεται σε αυτούς που δεν μπορούν να πληρώσουν. Ότι είναι φοβερά άδικο, όπως και όλα όσα έγιναν την περίοδο της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα κερδισμένοι να έχουν βγει οι πλούσιοι.
Προφανώς στη φάση της υποτιθέμενης ανάκαμψης οι άνθρωποι προσδοκούσαν κάποια οφέλη και, όταν διαψεύστηκαν, βγήκαν στους δρόμους. Το Σιν Φέιν έχει παίξει κεντρικό ρόλο σ’ αυτό. Είμαστε ιδρυτικά μέλη της καμπάνιας Right2Water (Δικαίωμα στο Νερό), η οποία αποτέλεσε τον κεντρικό κορμό της κινητοποίησης. Είναι ένας συντονισμός πολιτικών κομμάτων της Αριστεράς και ορισμένων εργατικών συνδικάτων που συσπειρώθηκαν ενάντια στις νέες χρεώσεις στην παροχή νερού.
Ο φόρος στο νερό είναι μια απαίτηση της Ε.Ε.; Δηλαδή τα μνημόνια και η τρόικα παραμένουν στην Ιρλανδία ακόμα και μετά το επίσημο τέλος του μνημονίου;
Η δέσμευση για χρεώσεις στο νερό υπογράφτηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση στο μνημόνιο με την τρόικα. Παρά τη δημοσιονομική βελτίωση, η τωρινή κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να ανατρέψει αυτή τη δέσμευση. Η τρόικα μπορεί να αποχώρησε, αλλά οι πολιτικές της μένουν – μολονότι στην κυβέρνηση συμμετέχει ένα ας το πούμε σοσιαλιστικό κόμμα με έναν υπουργό ο οποίος επιβλέπει αυτές ακριβώς τις ρυθμίσεις.
Η κυβέρνηση όφειλε να πάρει πίσω αυτή την απόφαση. Το Σιν Φέιν παρουσίασε έναν εναλλακτικό προϋπολογισμό, καταδεικνύοντας εναλλακτικές πηγές εξοικονόμησης πόρων, αλλά η κυβέρνηση προτίμησε να τον αγνοήσει. Έχουμε υποσχεθεί να ακυρώσουμε το φόρο στο νερό αν μπούμε στην κυβέρνηση. Επιπλέον, ο λαός γνωρίζει ότι η πραγματική ατζέντα της τρόικας, επιβάλλοντας φόρο στο νερό, ήταν να το μετατρέψει σε εμπόρευμα που μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί στο μέλλον. Αλλά πιστεύουμε ότι οι Ιρλανδοί θα αντιταχθούν και ότι η καμπάνια Δικαίωμα στο Νερό θα συνεχιστεί, μέχρι να πέσει αυτή η κυβέρνηση.
Η προσπάθεια της Γερμανίας να επιβάλει την ηγεμονία της έρχεται αντιμέτωπη με μια πολυποίκιλη αντίδραση: Από τα προοδευτικά κόμματα που προβάλλουν εναλλακτικές ώς τους λαϊκιστές ευρωσκεπτικιστές και την άκρα δεξιά. Υπάρχει πραγματική δυνατότητα για ρήγματα στις πολιτικές της Ε.Ε. που παραβιάζουν την κυριαρχία χωρών; Μπορεί η πραγματική απάντηση να έρθει από το Νότο, στον οποίο κατά μία πολιτική έννοια περιλαμβάνεται και η Ιρλανδία;
Καταρχήν, είμαστε περήφανοι να στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους μας από το Νότο της Ευρώπης, ενωμένοι στις προσπάθειες να αλλάξουμε τον πυρήνα της πολιτικής της Ε.Ε. και τις γερμανοκίνητες νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές. Η πιθανότητα εκλογών στην Ελλάδα και η ανάδειξη των Podemos στην Ισπανία καταδεικνύουν ότι η ριζική αλλαγή είναι δυνατή, και μάλιστα στο όχι μακρινό μέλλον. Θα είναι ένα τεράστιο επίτευγμα, νομίζω, όταν ένα από αυτά τα κόμματα επιτύχει, καθώς θα ενθαρρύνει και τους υπόλοιπους από εμάς να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις εδώ στην Ιρλανδία το Σιν Φέιν αναδεικνύεται ως το σημαντικότερο κόμμα, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιθανό να βρεθούμε επικεφαλής της επόμενης κυβέρνησης. Αν συμβεί αυτό, θα δουλέψουμε όλοι μαζί για να αμφισβητήσουμε το στάτους κβο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η ανατροπή αυτού του συστήματος μπορεί να συμβεί πιο γρήγορα απ’ όσο φανταζόμαστε!
«Μέλημά μας να γυρίσουν οι νέοι μας και να προσφέρουν στον τόπο τους»
Πρόσφατα συμμετείχατε σε δραστηριότητες για τα δικαιώματα των Ιρλανδών στο εξωτερικό. Ποιος είναι ο στόχος αυτών των δράσεων;
Θεωρώ ξεκάθαρο πλέον ότι μια από τις πολιτικές της τρόικας είναι να σπρώξει πολλούς νέους, κυρίως ανώτερης εκπαίδευσης, στο εξωτερικό. Γι’ αυτό το λόγο έγιναν οι περικοπές στην κοινωνική τους ασφάλιση, στους μισθούς τους και στις εκπαιδευτικές τους παροχές. Οπότε τώρα έχουμε μια πολυάριθμη και πολυποίκιλη διασπορά. Έχουμε Ιρλανδούς σε όλο τον κόσμο – ορισμένοι έφυγαν πριν μία ή δύο γενιές. Τώρα όμως έχουμε περισσότερους από τη νέα γενιά Ιρλανδών που υποχρεώνονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, αλλά επιθυμούν να επιστρέψουν στη χώρα μας και να προσφέρουν εδώ μόλις βελτιωθούν οι συνθήκες. Το μέλημά μου είναι να επικοινωνώ μαζί τους για να δω τι χρειάζονται από μια νέα, προοδευτική ιρλανδική κυβέρνηση.
Προτεραιότητές μας για το ζήτημα των Ιρλανδών στο εξωτερικό είναι το δικαίωμα ψήφου στην εκλογική διαδικασία και η εκπροσώπησή τους στους πολιτικούς θεσμούς. Αλλά χρειάζονται και πρακτική υποστήριξη, από οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική σκοπιά. Θέλουμε η διασπορά μας να γνωρίζει ότι έχει μεγάλη αξία για εμάς, παρότι εξαναγκάστηκε να φύγει από την Ιρλανδία για να επιβιώσει. Η βασική δουλειά μας είναι η αντιπολίτευση στην παρούσα κυβερνητική πολιτική και σε αυτό τον τομέα, με συγκεκριμένες αντιπροτάσεις που θα φέρουν τα παιδιά μας πίσω στην Ιρλανδία.
