Της Χριστίνας-Βαλεντίνας Θάνου
…Σήκω σώμα και κουνήσω τι στέκεσαι σαν γέρικο κάρο Κεφάλι άσε το σώμα να κουνηθεί… Τώρα είμαι εδώ αλλά δε θα έπρεπε να είμαι Πρέπει να πάω εκεί αλλά πρέπει να είμαι εδώ Και να πηγαίνω και να έρχομαι…
Όταν έστριψα αργοπορημένη στο στενό της Ρ. Παλαμήδου, βρέθηκα ανάμεσα στο πλήθος που ’χε «καταλάβει» την μικρή οδό. Το θέατρο είχε γεμίσει, όμως ο κόσμος συνέχιζε να συρρέει. Άλλοι κάθονταν στο πάτωμα, άλλοι στα σκαλιά, άλλοι στα κάγκελα, κι άλλοι περιφέρονταν επάνω στη σκηνή.
«Μα πού βρίσκεται η αρχή της ιστορίας;» γάβγισε η πρώτη σκύλα. Αφού είχαν ήδη εμφανιστεί και οι έξι χορεύοντας και τραγουδώντας, με συνοδεία πρωτότυπης μουσικής από άντρες μουσικούς.
Το Βαλς των Βρώμικων Δρόμων είναι μια ιδιάζουσα παραστάσιμη φόρμα, που ανήκει στο είδος πολιτικό καμπαρέ, και ένα μέσο για να μιλήσουν οι Αδέσποτες Σκύλες με γυναικεία μάτια και χιούμορ για την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα. Το Νο5, σε αντίθεση με το Νο3 και το Νο4, όπου ο λόγος τους ήταν πιο επιθετικός, για κάποιους σοκαριστικός, βλοσυρός ή αποδομητικός, αναδύει μια απογοήτευση για κάτι που θα έπρεπε να συμβεί και δεν συμβαίνει, ένα τέλος μιας ιστορίας δίχως αρχή, μια κριτική στον μεταμοντερνισμό και ενδεχομένως παθητικότητα. Σε μια δεύτερη ανάγνωση, η ομάδα δείχνει πιο ώριμη, σαν να έχει αφαιρέσει ό,τι δεν χρειάζεται πια. Μια Ιουλιέτα ενήλικη που, έχοντας τη γνώση της εμπειρίας, μπορεί να επικεντρωθεί στα πολύτιμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ακούγονται κείμενα των Μπέκετ, Πεσσόα, Γκαλεάνο, Μπρεχτ, Καμύ καθώς και της Ντίνας Καφτεράνη.
Η παράσταση, όπως και ολόκληρη η πορεία τους, είναι εμπνευσμένη από αυτούς που πίστεψαν ότι γίνεται και το έκαναν, χωρίς να περιμένουν να γίνει. Από εκείνους που χωρίς να το σκεφτούν βοήθησαν όπως μπορούσαν τον άλλο, τον ξένο, τον απέναντι. Από όλους εκείνους που έστω για μια στιγμή αμφισβήτησαν τα δεδομένα ακόμα και τις μεγαλύτερες βεβαιότητές τους, από όλους αυτούς που γεύτηκαν, έστω για μια στιγμή, την προσωπική επαφή με την ζωή και τον κόσμο έξω από την παραδεδομένη εικόνα.
Οι Αδέσποτες Σκύλες είναι μια αυτοργανωμένη ομάδα. Η παρουσία τους στο χώρο των παραστατικών τεχνών από το 2008 είναι μια θέση πολιτική. Πληρώνονται με ελεύθερη συνεισφορά, αφενός υποστηρίζοντας την ελεύθερη πρόσβαση στην τέχνη και αφετέρου, δίνοντας στο θεατή την ευκαιρία εκτιμήσει ουσιαστικά αυτό που βλέπει. Θα τις βρούμε σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους, σε πεζόδρομους και σε καταλήψεις, να τραγουδούν, να ξεσηκώνουν και να εμπνέουν, «…για όσους έχουν κουράγιο να ξαναπροσπαθήσουν…» και «…για το παλικάρι που θα ξαναγαβγίσω…»
Αδέσποτες Σκύλες: Δήμητρα Γκλιάτη, Νάντια Καβουλάκου, Φραγκίτσα Κατωγυρίτη, Ντίνα Καφτεράνη, Τατιάνα Πίττα, Ανθούλα Χαιροπούλου.
Τύμπανα: Λέανδρος Φράτνικ, Κόντρα Μπάσο: Στάθης Διαμαντίδης.
Ήχος: Μανώλης Παντελιάς.
Φώτα: Αδάμ Τσαπέκος.
Κουστούμια: Mύρα Μεϊμάρη.
Οργάνωση: Ευγνωσία Κοκκινίδου
Facebook: adespoteskyles
