Στην εποχή της κρίσης, των αλλεπάλληλων κρίσεων (που από σύμφυτες του Συστήματος έγιναν η φύση του), οι λαοί βρέθηκαν σε πολιτική εξορία από την ίδια τους τη ζωή, στις περιοχές του φόβου, της απογοήτευσης και της ανοργάνωτης οργής. Αυτό συνέβη τη φροντίδι του Συστήματος που προνόησε για την πολιτισμική αποδόμηση των λαών, των εθνών και των κοινωνιών. Ο εξοστρακισμός των ταυτοτήτων οδήγησε στην υπονόμευση των αντιστάσεων
ή στον αποπροσανατολισμό τους σε συμπεριφορές ανώδυνες για το Σύστημα – όπως ο κούφιος δικαιωματισμός.
***
Στη χώρα μας η διαδικασία που έκανε κάθε φορά τα αποτελέσματα μιας κρίσης αιτίες της επόμενης, άρχισε με τον «εκσυγχρονισμό» και ολοκληρώθηκε με την προδοσία μιας Αριστεράς που επί μακρόν ενσωματωνόταν ώσπου, εν τέλει προσκύνησε. Η «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως.
Το άγος αυτό του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να οδηγηθεί στην Κάθαρση, αλλιώς αυτό το μόρφωμα θα επανέρχεται υπό τη δορά της Αριστεράς τη φιλολαϊκή δύναμη ποιούμενο, ενώ
δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σέχτα ανδρεικέλων, κάτι σαν ΜΚΟ των ΗΠΑ ή κάτι σαν προστατευόμενος βιότοπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
***
Ο Τσίπρας και το σταλινικού τύπου Ιερατείο του (το Ιερατείο των μετρίων ή ουτιδανών που διαθέτει) χτύπησε τον λαό κατάστηθα, στον πολιτισμό του και στην παράδοσή του, καθαιρώντας ταυτόχρονα τον χαρακτήρα και την Ιστορία της Αριστεράς σε επίπεδο κουτοπονηριάς, ιδιοτέλειας και κατιμά.
Απέδωσαν εις εαυτούς το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» με την αλαζονεία του αδαούς, καθότι το ηθικό πλεονέκτημα στο απονέμουν οι άλλοι με τα «δύσκολα εύγε» κι όχι εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου σαν να λες «ξέρεις, ρε, ποιος είμαι εγώ;»
Ο Τσίπρας και η παρέα του διέφθειραν τη σχέση της Αριστεράς με τον λαό (ομνύοντας στον Βελουχιώτη, έκοβαν συντάξεις), υποθήκευσαν την περιουσία της πατρίδας, εκχώρησαν τους πόρους της και νομιμοποίησαν το Καθεστώς Εντολής που η Ξενοκρατία επέβαλε στη χώρα.
Αλλά κυρίως, ο ΣΥΡΙΖΑ χτύπησε την καρδιά του λαού στην εκπαίδευση και την ταυτότητά του, την αυτογνωσία του. Με ουτιδανούς Μπαλτάδες και Γαβρόγλου να ολοκληρώνουν την προσπάθεια των Λιακορεπούσηδων να ραγιαδέψουν τον λαό μέσω των αντιεπιστημονικών θεωριών της ασυνέχειας του έθνους και της γλώσσας.
Ο Τσίπρας και οι πραιτοριανοί του ανέσυραν μια κενή εμφυλιοπολεμική γλώσσα, διχαστική
για τον λαό, ως φερετζέ της υποταγής τους στους Δυνατούς, στη Διαπλοκή, στις Τράπεζες και στους Επικυρίαρχους. Ξανάνοιξαν τον δρόμο για την επιστροφή της Δεξιάς ακολουθώντας μια βάρβαρη δεξιά πολιτική οι ίδιοι.
Κατάντησαν ένας συφερτός δηθενιάς με τη βρισιά στο στόμα για όλους τους «άλλους». Με τη συκοφαντία στη γλώσσα για τους συντρόφους τους. Με τη δίωξη και την καταδίωξη έως την πολιτική ή επαγγελματική εξόντωση όλων όσων ο Τσίπρας κάθε φορά προέγραφε.
…………..
Η Αριστερά του Ρίτσου έγινε στον κόσμο των οπαδών αυτής της κλάκας η «Αριστερά» της Ε. Ακρίτα, ενώ ως άλλη Κίρκη αυτό το μόρφωμα εκμαύλισε ομάδες και οργανώσεις της υπόλοιπης Αριστεράς
μεταμορφώνοντάς τες σε συγκοινωνούντα μαντριά οπαδών, εκλογικούς κι εξουσιαστικούς μηχανισμούς πασοκικού τύπου.
***
Το Σύστημα παντού, διεθνώς, ρηγματώνεται. Στα καθ’ ημάς ο ΣΥΡΙΖΑ, όσον υπάρχει, θα εκτονώνει και θα ενσωματώνει (ίσως όλο και λιγότερο) τις όποιες αντιστάσεις, αλλά μόνον αυτό θέλει να κάνει, για να μπορεί να αναπαραγάγει τον εαυτόν του.
Εκ των πραγμάτων η εποχή θα αφήσει τον ΣΥΡΙΖΑ πίσω της. Το Σύστημα βρίσκεται πλέον μπροστά σε επιλογές ζωής ή θανάτου και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» δεν θα του είναι πλέον χρήσιμοι,
αλλά απλώς χρησιμοποιημένοι…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
14•VII•2022
