Η πρόσφατη σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ χαρακτηρίστηκε από τον Τραμπ ως «φανταστική και μεγάλη επιτυχία». Σε αυτήν είδε όλους τους ηγέτες της Ευρώπης να κάνουν τεμενάδες, το γλείψιμο να φθάνει σε ύψη ρεκόρ. Ο γραμματέας του ΝΑΤΟ και πρώην πρωθυπουργός της Ολλανδίας κ. Ρούτε εκθείασε τον Τραμπ και εκδήλωσε την υποτέλεια ολόκληρης της Ευρώπης στον «μπαμπάκα» (ναι, έτσι τον αποκάλεσε, λέγοντας ότι «δικαιολογημένα ο μπαμπάκας βάζει κάπου-κάπου τις φωνές»!). Και όλοι μαζί υπέγραψαν απόφαση που δεσμεύει τις χώρες της συμμαχίας να ανεβάσουν τις στρατιωτικές δαπάνες στο 5% των προϋπολογισμών τους.
Ο Τραμπ μάλιστα έδωσε στη δημοσιότητα το μήνυμα που του έστειλε ο Ρούτε: «Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ Ντόναλντ, συγχαρητήρια και ευχαριστώ για την αποφασιστική σου ενέργεια στο Ιράν, που ήταν πραγματικά εξαιρετική, και κάτι που κανείς άλλος δεν τόλμησε να κάνει. Μας κάνει όλους πιο ασφαλείς. Κατευθύνεσαι προς μια ακόμη μεγάλη επιτυχία στη Χάγη. Δεν ήταν εύκολο, αλλά τους έχουμε όλους να υπογράφουν στο 5%! Ντόναλντ, μας οδήγησες σε μια πραγματικά, πραγματικά σημαντική στιγμή για την Αμερική και την Ευρώπη, και τον κόσμο. Θα πετύχεις κάτι που ΚΑΝΕΝΑΣ Αμερικανός πρόεδρος δεν κατάφερε εδώ και δεκαετίες. Η Ευρώπη πρόκειται να πληρώσει ΠΟΛΛΑ, όπως πρέπει, και θα είναι δική σου νίκη».
Είπαμε: πρωταθλητής γλειψίματος, αλλά και εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής υποτέλειας προς τις ΗΠΑ, και ειδικά προς τον Τραμπ. Μόνο που δεν γκρέμισαν τείχη και πύλες για να διαβεί ο νικηφόρος Τραμπ! Τέτοια γελοιότητα, τέτοια κατάπτωση… Μάλιστα ο «μπαμπάκας» στη συνέντευξη Τύπου κυνικά δήλωσε: «Είναι ζωτικής σημασίας αυτά τα επιπλέον χρήματα να δαπανηθούν σε πολύ σοβαρή αγορά στρατιωτικού υλικού –όχι σε γραφειοκρατία– και ελπίζουμε ότι το υλικό θα κατασκευάζεται στην Αμερική, επειδή έχουμε το καλύτερο στον κόσμο». Άρα προσδιόρισε σε μεγάλο βαθμό προς τα πού θα πάνε οι παραγγελίες! Παράλληλα έκλεισε και μια συμφωνία 100 δισεκατομμυρίων με την ερντογανική Τουρκία, η οποία προσφέρθηκε να φιλοξενήσει την επόμενη σύνοδο κορυφής.
Όταν λέμε «λάιτ μοτίβ» εννοούμε μόνιμο κύριο θέμα, σταθερά επαναλαμβανόμενο μοτίβο, συνδεδεμένο με μια συγκεκριμένη ιδέα ή στόχο, ή ακόμα σαν θεματική εμμονή σε κάποιον κεντρικό άξονα. Η συλλογική Δύση επομένως, μετά από μια επίθεση στο Ιράν για την οποία υπερηφανεύεται ο Τραμπ και όλοι οι Ευρωπαίοι «γίγαντες» (παρά τα πολλά αντίθετα δεδομένα και στοιχεία), μέσα από τον βασικό στρατιωτικό επιθετικό βραχίονα, το ΝΑΤΟ, επιβάλλει σε όλες τις χώρες μέλη του να ξεκινήσουν μια εντατική προετοιμασία, μια τεράστια κούρσα εξοπλισμών, μια πολεμική οικονομία που θα αφαιρέσει πόρους από άλλους τομείς για να συνεχιστεί το κεντρικό θέμα: η προώθηση του πολέμου.
Δια του πολέμου και της προετοιμασίας του πολέμου θα επιχειρηθεί να ανακοπεί η καθοδική πορεία του δυτικού imperium. Πρόκειται για βασική επιλογή. Πρόκειται για το λάιτ μοτίβ που θα ζήσουμε τα προσεχή χρόνια. Τα περί ειρήνης, ανακωχών, εκεχειριών, διεθνών διασκέψεων και συνομιλιών αποσκοπούν στο αποκοίμισμα του κόσμου. Είναι ρητορική που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Η Δυτική συμμαχία ετοιμάζεται για τους πολέμους που έρχονται (και θα εξαπολύσει), και οι υπόλοιποι αναγκαστικά προετοιμάζονται για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον νέο γύρο.
Ο Μητσοτάκης –σαν ο πιο καλός μαθητής, ο πιο επιμελής της τάξης– καυχήθηκε ότι «η Ελλάδα ούτως ή άλλως σήμερα είναι μέσα στις πέντε πρώτες χώρες ως προς τις αμυντικές της δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ. Έχουμε ήδη ξεπεράσει το 3% και έχουμε ένα μεγάλο πρόγραμμα επενδύσεων στην αμυντική μας βιομηχανία για τα επόμενα 12 χρόνια, το οποίο ενδεχομένως να αγγίξει και τα 28 δισεκατομμύρια ευρώ». Ήταν βέβαια για λύπηση όλες οι προσπάθειες που έκανε προκειμένου να εισπράξει ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, μια λέξη από τον Τραμπ. Μάταια: ο Αμερικάνος τον αγνόησε επιδεικτικά. Η πιο σημαντική λύπηση όμως είναι για την Ελλάδα, που έχει τέτοια ηγεσία, τέτοιο πολιτικό σύστημα, τέτοια υποτέλεια και ραγιαδισμό. Σκέτη ντροπή.
Το πολεμικό λάιτ μοτίβ της Δυτικής συμμαχίας πρέπει να αναχαιτιστεί από μια μεγάλη Έξοδο λαών και χωρών από τη σφαίρα της προετοιμασίας για τους επόμενους πολέμους. Μια Έξοδο για την υπεράσπιση της ειρήνης, και της ελευθερίας των χωρών και λαών να καθορίζουν την τύχη τους, αντί οι Δυνάστες να τους βομβαρδίζουν κατά βούληση. Επίσης η Ελλάδα έχει ανάγκη μιας άλλης πολιτικής, που θα επιβάλλει τον σεβασμό της χώρας από όλους και θα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την Ουδετερότητά της απέναντι στις πολεμικές προετοιμασίες και την επιθετικότητα της Δύσης, υπερασπιζόμενη τις δικές της προτεραιότητες και τη δική της ανεξαρτησία και ακεραιότητα. Δεν είναι όλα για πούλημα! Αυτό πρέπει να το καταλάβει ο «μπαμπάκας» και οι φίλοι του, όσο ισχυροί κι αν αισθάνονται…
