- Το Ισραήλ κτύπησε με μεγάλη αεροπορική επιχείρηση εγκαταστάσεις του Ιράν. Δολοφόνησε 3 ηγέτες του στρατού και των Φρουρών της Επανάστασης, και 7 επιστήμονες του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Σκότωσε και πολλούς αμάχους.
- Πρόκειται για μια εξέλιξη που κλιμακώνει εκθετικά τον πόλεμο. Θα υπάρξουν αλυσιδωτές αντιδράσεις: απάντηση του Ιράν, εμπλοκή και άλλων χωρών στον πόλεμο, νέες συμμαχίες και νέοι συσχετισμοί στην περιοχή.
- Όσοι νόμιζαν ότι η επανεκλογή Τραμπ θα οδηγούσε σε έναν τερματισμό των 2 μεγάλων πολέμων (Ουκρανία – Μέση Ανατολή) ας το ξανασκεφτούν. Η πραγματικότητα πλήττει σκληρά τις φαντασιώσεις τους.
Ο Τραμπ και η πολιτική των ΗΠΑ είναι ο πιο στενός και αποφασιστικός σύμμαχος του σιωνιστικού Ισραήλ. Φυσικά οι ΗΠΑ ήξεραν για την επίθεση. Είχαν εκκενώσει υπηρεσίες τους από ορισμένες περιοχές, και σίγουρα συνέπραξαν με το Ισραήλ (σε πολλαπλά επίπεδα) και σ’ αυτήν την επίθεση. Όποιος νομίζει ότι ο Νετανιάχου ρυμουλκεί τις ΗΠΑ σε τυχοδιωκτισμούς, πάλι κάνει λάθος. Το Ισραήλ είναι το κράτος-δολοφόνος, το κράτος-τραμπούκος, που έχει τον ειδικό ρόλο προώθησης επιθετικών σχεδίων του Δυτικού ιμπεριαλισμού –και ιδίως των ΗΠΑ– στην περιοχή, με άμεσο στόχο την επαναχάραξη των συνόρων και την αναδιάταξη όλων των δυνάμεων υπέρ του Δυτικού παράγοντα. Και βεβαίως τη συντριβή κάθε δύναμης αντίστασης ή άλλης επιρροής (π.χ. Κίνας, Ρωσίας, BRICS).
Ισραήλ και ΗΠΑ κυρίως (αλλά και άλλες Δυτικές δυνάμεις) προωθούν το σχέδιο μιας Νέας Μεγάλης Μέσης Ανατολής χωρίς τις κρατικές οντότητες που στέκονταν εμπόδιο, και χωρίς δυνάμεις αντίστασης. Η Συρία διαμελίζεται. Η Γάζα ισοπεδώνεται και επιχειρείται η εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων. Έχουν δολοφονηθεί ηγεσίες της Χεζμπολά, της Χαμάς. Ο πρόεδρος και ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν σκοτώθηκαν σε «ατύχημα». Τρομοκρατικές επιθέσεις και δολοφονίες (π.χ. του Χανίγια) γίνονταν ακόμα και την ημέρα της ορκωμοσίας του νέου προέδρου του Ιράν. Και τώρα έρχεται το μεγάλο κτύπημα στην καρδιά νευραλγικών εγκαταστάσεων και της ιρανικής στρατιωτικής και επιστημονικής ηγεσίας.
- Η Τουρκία «παρακολουθεί» και συνεργάζεται με τις ΗΠΑ, παίρνει εύσημα από Τραμπ και όλη την Ευρωπαϊκή ηγεσία για Ουκρανία, και μετέχει στο πρόγραμμα επανεξοπλισμού της Ευρώπης ως απαραίτητη δύναμη.
- Αίγυπτος και Σαουδική Αραβία πιέζονται από τις ΗΠΑ να ευθυγραμμιστούν ξανά, ώστε να πάρουν μέρος μαζί με χώρες του Κόλπου στο νέο σχεδιασμό της Μέσης Ανατολής.
- Κίνα και Ρωσία βλέπουν συμμάχους τους να δέχονται αποφασιστικά πλήγματα. Η Κίνα μέσω της «αρμονίας» των κινεζικών ιδιαιτεροτήτων θέλει μια ειρηνική παγκοσμιοποίηση, άρα μέχρι τώρα δεν ρισκάρει τις σχέσεις με το Ισραήλ.
- Η Ρωσία έχει τους πονοκεφάλους της αντιμετώπισης του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας, βλέπει να μειώνεται η δυνατότητά της στη Μέση Ανατολή και να κινδυνεύουν οι βάσεις της στη διαμελισμένη Συρία, και φυσικά δεν θέλει να οδηγηθεί σε ρήξη με το Ισραήλ.
Όμως το Ιράν είναι μέλος των BRICS. Η Ρωσία και η Κίνα έχουν ειδικές σχέσεις και συμφωνίες μαζί του. Πλήττεται σκληρά ένας στενός τους σύμμαχος. Δηλαδή δοκιμάζονται και αυτές… Επομένως η τάση προς τον πόλεμο δυναμώνει. Η βαθιά κρίση του καπιταλιστικού συστήματος οδηγεί προς αυτή τη «διέξοδο», που για τους λαούς, τα έθνη, τις μικρές και μεσαίες χώρες σημαίνει ανάδυση της κόλασης σε επίγεια πραγματικότητα. Ο πυρηνικός όλεθρος δεν είναι μακριά. Είναι κι αυτός μέσα στη λογική των εξελίξεων και των σχεδιασμών.
Η Ελλάδα φρόντισε με τις εξαρτημένες ηγεσίες και ελίτ της να προσφέρει αφειδώς υπηρεσίες στον πολεμικό τυχοδιωκτικό σχεδιασμό της συλλογικής Δύσης σε όλα τα μέτωπα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδέχονται η χώρα να γίνεται ορμητήριο των ΗΠΑ και του Ισραήλ· τα λιμάνια και τα αεροδρόμια να εφοδιάζουν με πολεμοφόδια του ΝΑΤΟ τις εμπόλεμες ζώνες· να αδειάζουν οι αποθήκες του στρατού για χάρη του Ζελένσκι· F16 να συμμετέχουν σε «δραστηριότητες» του ΝΑΤΟ σε Ρουμανία και Ουκρανία· πλοία του στόλου να περιπολούν πολύ μακριά από τις ελληνικές ακτές· να δηλώνεται υπερηφάνεια για την (κατ’ εντολή ΗΠΑ-ΝΑΤΟ) Συμφωνία των Πρεσπών, και να γίνονται αποδεκτές όλες οι υποδείξεις για «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου και υποχωρήσεις απέναντι στην Τουρκία.
Αν δούμε τη μεγάλη εικόνα· αν ανατρέξουμε στην ιστορία της περιοχής· αν πάρουμε σοβαρά υπόψη μας τις στοχεύσεις Δυτικών Μεγάλων Δυνάμεων, Τουρκίας, Ισραήλ, Αιγύπτου… δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός.
Τα τύμπανα του πολέμου μας εμπλέκουν, και δημιουργούνται μεγάλες απειλές γενικά για την ειρήνη αλλά και για την ίδια την υπόσταση της χώρας. Ο εν εξελίξει αναδασμός στην περιοχή μάς συμπεριλαμβάνει, με δυσμενέστατους όρους. Η γεωπολιτική θα είναι η βασική παράμετρος των εξελίξεων, όχι η αγορά και η οικονομία. Δεν θα κρίνει ο τουρισμός το τι θα γίνει στην περιοχή και στην Ελλάδα.
Τα τύμπανα του πολέμου, οι φλόγες της κολάσεως, οφείλουν να οδηγήσουν σε άλλες στρατηγικές ώστε να υπάρχει ο Τόπος και η Ελλάδα.
