Στις 2 Νοεμβρίου δύο πλοία με 27 επιβαίνοντες, ανάμεσά τους τον Ιρλανδό ευρωβουλευτή της Αριστεράς Πολ Μέρφι, ξεκίνησαν ένα νέο εγχείρημα με την ονομασία «Κύματα Ελευθερίας», για το σπάσιμο από θαλάσσης του παράνομου και απάνθρωπου αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας, μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια αξίας χιλιάδων δολαρίων.

Επρόκειτο για το καναδικό «Ταχρίρ» (στα αραβικά «Απελευθέρωση») που είχε σταματήσει επεισοδιακά το καλοκαίρι στον Αγ. Νικόλαο Κρήτης και το ιρλανδικό «Σίρσε» (στα ιρλανδικά «Ελευθερία») το οποίο είχε σαμποταριστεί «από αγνώστους» στην Τουρκία, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είχε σαμποταριστεί το ελληνο-σκανδιναβικό «Τζουλιάνο», στη μαρίνα του Αλίμου. Σε αντίθεση με την εθνικιστική προπαγάνδα που διαδόθηκε σε ελληνικούς ιστότοπους, τα πλοία όχι μόνο δεν ήταν τουρκικά αλλά απέπλευσαν από την Τουρκία με υποτιθέμενο προορισμό τη Ρόδο, κάτω από τη μέγιστη δυνατόν μυστικότητα. Ανακοίνωσαν δε την πρόθεσή τους να κατευθυνθούν προς τη Γάζα, μόνο όταν βρίσκονταν πια στα διεθνή ύδατα. Είναι χαρακτηριστικό της μυστικότητας ότι το ταξίδι έγινε σε μέρες σύσκεψης των υπόλοιπων συνιστωσών του Στόλου της Ελευθερίας. Ο λόγος προφανής: η κυβέρνηση Ερντογάν είχε, όπως και η κυβέρνηση Παπανδρέου, εμποδίσει το καλοκαίρι τον «Στόλο της Ελευθερίας ΙΙ – Ας παραμείνουμε άνθρωποι», μόνο πολύ πιο αθόρυβα: σταματώντας ουσιαστικά το μεγαλύτερο πλοίο-σύμβολο, το τουρκικό «Μάβι Μαρμαρά», αφήνοντας απροστάτευτο το «Σίρσε» στις ορέξεις των σαμποτέρ και -κάτι που δεν έγινε γνωστό- εμποδίζοντας άλλο ένα πλοίο που ανήκε σε οργάνωση της παλαιστινιακής διασποράς.
Αντίθετα με την εθνικιστική προπαγάνδα στη χώρα μας, ο στολίσκος δεν είχε τουρκική αλλά ελληνική συμμετοχή, αφού και οι δύο καπετάνιοι ήταν από την Κρήτη: ο Γιώργος Κλώντζας ένας από τους δύο καπετάνιους που έσπασαν πρώτοι τον αποκλεισμό τον Αύγουστο του 2008 και συμμετείχε και σε άλλες επιτυχημένες αποστολές εκείνη τη χρονιά και ο Ζαχάρης Στυλιανάκης που επίσης συμμετείχε σε άλλες αποστολές και ως καπετάνιος του -ακόμα κατασχεμένου- «Ελεύθερη Μεσόγειος» είχε απαχθεί κατά την περσινή αιματηρή ισραηλινή επίθεση στον πρώτο «Στόλο της Ελευθερίας». Οι δύο καπετάνιοι μας περιέσωσαν έτσι την τιμή του ελληνικού λαού.
Το φετινό ρεσάλτο στα διεθνή ύδατα περιλάμβανε επίθεση με κανόνια νερού, με τέιζερ, απειλή με όπλα, βίαιη μεταχείριση, (όπως κατήγγειλε και ο Γ. Κλώντζας) εξονυχιστικούς σωματικούς ελέγχους που βιντεοσκοπούνταν, απαγόρευση τηλεφωνήματος επί 48 ώρες καθώς και κλοπή δημοσιογραφικού εξοπλισμού αξίας δεκάδων χιλιάδων δολαρίων.
Μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, 6 μέρες μετά την επιδρομή, 18 άτομα παρέμεναν υπό κράτηση αρνούμενα να υπογράψουν χαρτιά όπου να «ομολογούν ότι εισήλθαν παράνομα στο Ισραήλ»: 14 Ιρλανδοί, 1 Αυστραλός, 2 Καναδοί και 1 Βρετανός, αν και διαδιδόταν η επικείμενη απέλασή των περισσοτέρων από αυτούς, με ανησυχίες να εκφράζονται όμως για τον Σκωτσέζο πακιστανικής καταγωγής ρεπόρτερ του ιρανικού Press TV, Hassan Ghani.
Κλείνοντας, δεν μπορούμε να μη στηλιτεύσουμε τη μέχρι τώρα εκκωφαντική… σιωπή των διεθνών ΜΜΕ, των μεγάλων οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ίδιου του Ευρωκοινοβουλίου για τις ισραηλινές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των επιβαινόντων. Τελικά, ούτε η παρουσία ευρωβουλευτή δεν κατάφερε να σπάσει τη φιλο-ισραηλινή ομερτά!

Σύλλογος Ιντιφάντα
https://intifadagr.wordpress.com/

 

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!