Ακόμα και ιδωμένη σε κενό αέρος, αποκομμένη από τα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτήν, η ανακοίνωση του υπουργείου Προ.Πο. θα ήταν από μόνη της ένα μνημείο θράσους. […]
Θα ήταν μνημείο θράσους ακόμα κι αν δεν αναφερόταν σε βιντεοσκοπημένο περιστατικό, προσπαθώντας να μας πείσει ότι δεν είδαμε αυτό που δείχνει το βίντεο, αλλά κάτι έτερο, μια «συμπλοκή κατά τη διαδικασία ελέγχου».
Θα ήταν μνημείο θράσους ακόμα κι αν έτσι γίνονταν όλοι οι «έλεγχοι» της ΕΛ.ΑΣ., με ριγμένη τη μοτοσυκλέτα του «ελεγχόμενου» και αστυνομικούς χωρίς διακριτικά να τον πετούν με κεφαλοκλείδωμα στο έδαφος, να τον χτυπούν και να απειλούν περαστικούς που διαμαρτύρονται. […]
Είναι όμως μνημείο απύθμενου θράσους, για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για έναν ακόμα. Διότι αυτή η ανακοίνωση εκδόθηκε εκ μέρους του ενδεχομένως πιο αναξιόπιστου πολιτικού της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Του ανθρώπου που ως βουλευτής παραδέχτηκε ότι ψήφισε ένα από τα σημαντικότερα για τις ζωές των πολιτών πολυνομοσχέδια που έχουν περάσει ποτέ από το ελληνικό κοινοβούλιο, δίχως να διαβάσει ούτε λέξη του. Που ενώ η πολιτική του καριέρα έπρεπε να είχε αυταναφλεγεί και να είχε πεθάνει ανεπιστρεπτί εκείνη τη στιγμή τον Ιανουάριο του 2012, μυστηριωδώς και ξαφνικά αναστήθηκε, σαν ένα τσαρλατάνικο ζόμπι — ένα τέρας του Φράνκενσταϊν που γεννήθηκε για να τραβήξει επάνω του τις τσουγκράνες και τους πυρσούς των χωρικών, κάνοντας τη βρώμικη δουλειά για τον δόκτορα-δημιουργό του.
Το βίντεο είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Το να ισχυρίζεται το υπουργείο ότι η εικόνα δεν δείχνει αυτό που δείχνει, απλά και μόνο επειδή ο άνθρωπος που το ανάρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι μέλος του Ρουβίκωνα, είναι επιεικώς γελοίο και θρασύ. Ακριβώς όπως ο πολιτικός του προϊστάμενος.
Ανδρέας Κοσιάρης (απόσπασμα από Infowar)
