Αμερικανικά βομβαρδιστικά stealth έπληξαν προχθές την Υεμένη, σε μια επίδειξη δύναμης και προειδοποίησης προς το Ιράν. Οι ισραηλινοί δηλώνουν ότι οι στόχοι στο Ιράν έχουν ήδη «κλειδώσει» σε άμεση συνεργασία με τις ΗΠΑ, ενώ ήδη 100 Αμερικανοί ειδικοί βρίσκονται στο Ισραήλ για να λειτουργήσουν το νέο σύγχρονο αντιπυραυλικό σύστημα THAAD, που θεωρείται το πιο αποτελεσματικό όπλο ενάντια σε πυραυλικές επιθέσεις· άλλο ένα δείγμα της προετοιμασίας για επίθεση στο Ιράν. Στη γύρω περιοχή (σε διάφορες αμερικανικές βάσεις) έχουν ήδη συγκεντρωθεί περίπου 40.000 Αμερικανοί στρατιώτες, καθώς και αεροπλανοφόρα κ.ά. δυνάμεις.
Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη διεξάγεται η ΝΑΤΟϊκή άσκηση Steadfast Noon: άσκηση-πρόβα πυρηνικού πολέμου σε εφαρμογή του δόγματος του πρώτου πυρηνικού πλήγματος. Όπως άλλωστε δήλωσε και ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Ολλανδός πρώην πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε: «Η άσκηση Steadfast Noon είναι μια σημαντική δοκιμή της πυρηνικής αποτροπής της Συμμαχίας, που στέλνει σαφές μήνυμα σε κάθε αντίπαλο». Η άσκηση διαρκεί 2 εβδομάδες και παίρνουν μέρος 60 αεροσκάφη ικανά να φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Κινητοποιεί άμεσα 2.000 στρατιωτικά στελέχη που επιχειρούν από 8 αεροπορικές βάσεις του ΝΑΤΟ.
Στην άσκηση αυτή συμμετέχει και η Ελλάδα με τρία μαχητικά αεροπλάνα. Εξάλλου, πέρα από την Αλεξανδρούπολη, τη Λάρισα και τη Σούδα, που λειτουργούν ακατάπαυστα το διάστημα αυτό, η βάση στον Άραξο έχει ειδικό ρόλο στο πυρηνικό οπλοστάσιο. Οι υποδομές της –που εκσυγχρονίζονται διαρκώς– προορίζονται για την αποθήκευση πυρηνικών βομβών. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να ζητηθεί η ενεργοποίηση αυτών των δυνατοτήτων. Στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ ο Άραξος έχει ιδιαίτερη σημασία. Η εμπλοκή της Ελλάδας ολοένα και μεγαλώνει…
Είναι φανερό ότι μια κλιμάκωση του πολέμου στην Ευρώπη (Ουκρανία) και στη Μέση Ανατολή (που ήδη εμπλέκει Γάζα, Λίβανο, Συρία, Υεμένη και Ιράν), συν το πιθανό άνοιγμα μετώπου και στη Ν.Α. Ασία, βάζουν ολόκληρη την ανθρωπότητα στον επικίνδυνο προθάλαμο ενός παγκόσμιου πολέμου. Ήδη διεξάγεται ένας σπονδυλωτός πόλεμος παγκοσμίων διαστάσεων στον οποίο μετέχουν πολλές χώρες, και η διάρκειά του δεν είναι μικρή. Να θυμίσουμε ότι μελετητές ορίζουν την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου όχι το 1939 ή 1940, αλλά το 1931, με την εισβολή της Ιαπωνίας στη Μαντζουρία της Κίνας.
Υπάρχει όμως και μια άλλη αναλογία: η τότε Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ), που περιλάμβανε 58 χώρες, δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει την επιθετικότητα των Ιαπώνων. Η Κοινωνία των Εθνών ήταν Διεθνής Οργανισμός-Σύνδεσμος που ιδρύθηκε το 1920, αμέσως μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Παρίσι. Οι στόχοι της περιλάμβαναν τον αφοπλισμό, την πρόληψη του πολέμου μέσω της συλλογικής ασφάλειας, τη διευθέτηση των διαφορών μεταξύ των χωρών μέσω διαπραγματεύσεων και διπλωματίας, και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής παγκόσμια.
Η έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου απέδειξε ότι η ΚτΕ είχε αποτύχει στον πρωταρχικό σκοπό της, που ήταν η αποφυγή κάθε Παγκόσμιου Πολέμου στο μέλλον. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) θα αντικαταστήσει την ΚτΕ –που καταργήθηκε επίσημα το 1946– και θα κληρονομήσει μια σειρά από φορείς και οργανισμούς που ιδρύθηκαν από αυτήν. Η Κοινωνία των Εθνών είχε ζωή περίπου 20 χρόνια, όσα και ο μεσοπόλεμος (1918-1938). Ο ΟΗΕ έχει μεγαλύτερη ζωή, 79 χρόνια, χωρίς να μπορέσει να αποτρέψει πολέμους μεγάλης κλίμακας (ιδιαίτερα μετά το 1990), ενώ τώρα δέχεται γερές αμφισβητήσεις από το «κόμμα του πολέμου» (ΗΠΑ-Ισραήλ).
Η παγκόσμια ειρήνη είναι σε τεράστιο κίνδυνο. Η ανθρωπότητα είναι σε μεγάλο κίνδυνο. Οι μικρές και μεσαίες χώρες είναι σε κίνδυνο. Οι λαοί και τα έθνη που θέλουν ειρήνη και όχι πόλεμο μπορεί να γίνουν παρανάλωμα, όπως ακριβώς βλέπουμε να γίνονται η Γάζα και ο Λίβανος. Η επιλογή του πολέμου είναι λογική και όχι παράλογη: την κάνουν οι βασικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις για να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία τους και να αντιμετωπίσουν τη μεγάλη κρίση που μαστίζει το σύστημα.
Η Ελλάδα είναι πολύ κοντά στα επίκεντρα του πολέμου. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος, κι από πολλές πλευρές. Η χώρα μας γίνεται στόχος και θα καλεστεί σε τυχοδιωκτικές ΝΑΤΟϊκές ενέργειες. Ο εφησυχασμός και η αταραξία δεν βοήθησαν ποτέ. Το αίτημα «να σταματήσουμε τη μηχανή του πολέμου» περνά μέσα από τον αγώνα να απεμπλακεί η Ελλάδα, να πάρει αποστάσεις από τη ΝΑΤΟφροσύνη, να κατευθυνθεί προς την ουδετερότητα. Να υπερασπιστεί θέσεις ειρήνης και όχι πολέμου.
