Πώς θα ανακτήσουμε τις χαμένες δυνάμεις μας; Πώς θα υπερασπιστούμε και θα αξιοποιήσουμε τον πολιτισμό μας μπροστά σ’ αυτή τη μεγάλη βαρβαρότητα που έρχεται από την εξελιγμένη και πολιτισμένη Ευρώπη;
Και πώς θα συνδυάσουμε καλύτερα τα ζητήματα της πολιτικής με τα ζητήματα του πολιτισμού χωρίς το ένα να βιάζει και να εκβιάζει το άλλο, αλλά να είναι σε αρμονική σχέση; Πώς θα το κάνουμε αυτό και πόσο απαραίτητο και πιεστικό είναι να γίνει, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εντόπιες αντιδραστικές δυνάμεις, από τους κυβερνώντες μέχρι τους παρακρατικούς, χρησιμοποιούν σήμερα στοιχεία του πολιτισμού για να εκτρέψουν την προσοχή του κόσμου από την ουσία των προβλημάτων και για να δημιουργήσουν στρατιές φτωχών και ανέργων ανθρώπων οι οποίοι θα ακολουθούν πολιτικές και ιδεολογίες που στρέφονται εναντίον του ίδιου του εαυτού τους;
Σκέψεις με αφορμή την καπηλεία στοιχείων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού από την άκρα Δεξιά. Στη Δεξιά του κέντρου, μπορούμε να βρούμε πολλές διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις, από πολύ οπισθοδρομικές μέχρι, θα έλεγα, προοδευτικές. Αλλά στην άκρα Δεξιά τι να αναζητήσεις και τι να βρεις μέσα στον οχετό της χυδαιότητας, της διαστρέβλωσης και της κακογουστιάς! ‘Ομως, δεν πρέπει να υποτιμηθεί η διεισδυτικότητα των ακροδεξιών αντιλήψεων στα πιο απαίδευτα και ευάλωτα κοινωνικά στρώματα. Η σαβούρα που σερβίρεται επιχρυσωμένη δεν αποκρούεται με αφορισμούς. Χρειάζεται διεξοδική αντίκρουση. Να εξηγήσει κανείς υπομονετικά πως διαμορφώνονται αυτές οι πολιτικές και πως γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από την άκρα Δεξιά. Να ξετυλιχτεί το νήμα από μια αφετηρία στο παρελθόν για να φτάσει αισίως στην κατανόηση του σήμερα.
Η άκρα Δεξιά δεν πρωτοτυπεί στην εκμετάλλευση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Είναι ετερόφωτη. Δεν ανακαλύπτει τον τροχό. Είναι εξάρτημα μιας κουλτούρας που έχει ρίζες στις αυλές αυταρχικών ηγεμόνων και παρατρεχάμενων, που χρειάζονταν τη σύνδεση με τον πολιτισμό που θεωρείτο ανώτερος όλων, προκειμένου να εκλαμπρύνουν και να επεκτείνουν σε βάρος των λαών και των ανταγωνιστών τους την κυριαρχία τους. Αυτή η τάση δεν ταυτίζεται με τον φιλελληνισμό. Είναι ιδιοτελής και πολλές φορές πρωτοστατεί στη βλάβη της Ελλάδας. Ο διάχυτος στην Ευρώπη ηγεμονικός «φιλελληνισμός» ευθύνεται για τις μεγαλύτερες καταστροφές που υπέστη η Ελλάδα. «Φιλέλληνες» οι Άγγλοι στη Μικρασιατική Καταστροφή (1919-22), «φιλέλληνες» και οι Γερμανοί στην κατοχή (1940-44)!
Έτσι, μπορεί κανείς να πάει στην περίοδο που ακόμα δεν έχει δημιουργηθεί το ελληνικό κράτος, πριν από την επανάσταση του 1821. Στη φάση που η οθωμανική αυτοκρατορία αισθάνεται ότι η εποχή που μπορούσε να κάνει περίπατο μέχρι τα προάστια της Βιέννης έχει οριστικά παρέλθει, ότι το έδαφος δεν είναι πια τόσο σταθερό κάτω από τα πόδια της και για να επιβιώσει στη νέα πραγματικότητα πρέπει να κάνει συμβιβασμούς και παραχωρήσεις στις επεκτατικές μεγάλες δυνάμεις.
Ο κλέψας του κλέψαντος
Από το 1801 μέχρι το 1817, επί 16 συναπτά έτη, ο αξιότιμος πρέσβης της βρετανικής αυτοκρατίας στην Κωνσταντινούπολη Thomas Bruce Elgin, με άδεια από τον σουλτάνο, μετέφερε στην Αγγλία τα γλυπτά του Παρθενώνα και εκατοντάδες άλλα αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τέχνης, αγάλματα, ταφικές επιγραφές και αμφορείς… Με πλοία βρετανικά και ελληνικά. Ένας από τους μεγαλύτερους πλιατσικολόγους στην ιστορία! Αυτή η λεηλασία σηματοδοτεί τη διείσδυση για την μετέπειτα κυριαρχία του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού στην Ελλάδα. Και πρέπει μέσα απ’ αυτή την οπτική να δούμε τη λεηλασία. Η αρπαγή στην ευρύτερη περιοχή εντασσόταν στον οξύ ανταγωνισμό ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις που διεκδικούσαν, με κάθε μέσο και σε κάθε τομέα, την πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη και την εδραίωση και επέκταση της αποικιοκρατικής παρουσίας τους στη Μεσόγειο. Οι ανταγωνισμοί δεν εκδηλώνονταν μόνο στα πεδία των μαχών. Μένεις έκθαμβος στα ευρωπαϊκά μουσεία μπροστά στις ελληνικές αρχαιότητες. Δεν είναι μόνο τα γλυπτά του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο, η Νίκη της Σαμοθράκης και η Αφροδίτη της Μήλου στο Λούβρο ή ο Βωμός της Περγάμου στο Βερολίνο. Όταν πήγα στο Μουσείο της Περγάμου, και βρέθηκα μπροστά σ’ αυτό το εξαιρετικό μνημείο, έμεινα! Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τον εαυτό μου απ’ αυτό που έβλεπα.
Τα κράτη είχαν επιδοθεί σε έναν αγώνα θανάτου για το ποιος θα βρει τα περισσότερα και ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα για να επιβεβαιωθεί η ισχύς, το μεγαλείο, το κλέος και η ανωτερότητα των αρχουσών τάξεων, αφού όλη η ευρωπαϊκή παιδεία θεμελιωνόταν πάνω στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και συμπληρωματικά στον ρωμαϊκό.
Όπως γράφει ο αείμνηστος Κυριάκος Σιμόπουλος στα έργα του «Ξενοκρατία, μισελληνισμός και υποτέλεια» και «Η καταστροφή και λεηλασία των ελληνικών αρχαιοτήτων» (εκδόσεις Στάχυ, βιβλιοπωλείο Πιρόγα, Σόλωνος 114), οι αρχαιοκάπηλοι των αυλών και των κοινοβουλίων της Ευρώπης, σύμφωνα με τα ντοκουμέντα, είχαν εντολές να καταστρέφουν τα ευρήματα, που δεν μπορούσαν να μεταφέρουν στις χώρες τους, προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των ανταγωνιστών τους! Τόσο φιλέλληνες ήταν! Είναι αποκρουστικά ρεαλιστικό αυτό που αναφέρει γραπτώς ο Αβάς Φουρμόν, επικεφαλής επίσημης γαλλικής αρχαιολογικής αποστολής, στο βασιλιά του: «Τα ισοπέδωσα, τα ξεθεμελίωσα όλα… Έψαξα να ανακαλύψω τις αρχαίες πόλεις αυτής της χώρας και κατέστρεψα μερικές. Την Ερμιόνη, την Τίρυνθα, την Τροιζηνία, τη μισή Ακρόπολη του Άργους, τη Φλιούντα, τη Φενεό… Εδώ και έξι βδομάδες είμαι απασχολημένος με τον ολοκληρωτικό όλεθρο της Σπάρτης… Τώρα καταστρέφω το ναό του Απόλλωνος στις Αμύκλες… Το έκαμα για τη Γαλλία, για την Αυτού Εξοχότητα…»
Ανατριχιαστικό! Έργα και μνημεία που είχαν μείνει για δύο χιλιάδες-και χρόνια, επίγεια και υπόγεια, άρτια και πλημμελή, όταν δεν φορτώνονταν σε πλοία με προορισμό τη Γαλλία, την Αγγλία ή τη Γερμανία, θρυμματίζονταν για να μην τα βρουν οι επόμενοι αρχαιοκάπηλοι, από το εχθρικό στρατόπεδο.
Οι Γερμανοί, το 1879, άρχισαν να μεταφέρουν ολόκληρο τον πελώριο Βωμό της Περγάμου, το πρόπυλο της Ακρόπολης της Περγάμου, διαστάσεων 35,64μ.Χ33,4μ., σε κομμάτια, τα οποία ανασυγκόλλησαν στο Βερολίνο, με τις σκάλες, τα περιστύλια κ.λπ. Ο Θεόρρητος και άλλοι 40 καλλιτέχνες είχαν φιλοτεχνήσει τα εξαίσια γλυπτά που αντιστοιχούν σε δεκάδες μυθικούς ήρωες, ηγεμόνες, θεούς, γίγαντες και τιτάνες, και διακοσμούν περιμετρικά το Βωμό σε μήκος 113μ. Το μεγαλύτερο σύμπλεγμα μετά τις μετώπες του Παρθενώνα. Ένα μνημείο εξαιρετικά υψηλής αισθητικής που ήθελαν να αποτελέσει το σήμα κατατεθέν του μεγαλείου της γερμανικής αυτοκρατορίας.
Με αυτά τα αριστουργήματα, τα οποία είναι άπειρα, οι Ευρωπαίοι «έντυναν» πολιτισμικά τη βαρβαρότητά τους που εκφραζόταν με συνεχείς αιματηρούς πολέμους, γενοκτονίες και υποδουλώσεις λαών σε όλη την υφήλιο. Πολιτική που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους μέχρι σήμερα. Το μουσείο της Περγάμου είναι το πρώτο σε επισκεψιμότητα μουσείο τέχνης στη Γερμανία. Γι’ αυτό, μάλλον, οι ιθύνοντες Γερμανοί, κατά τη διεκδίκηση των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2000, δεξιώθηκαν τους εκπροσώπους της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στο χώρο που υπάρχει μπροστά στο Βωμό, επαναλαμβάνοντας αυτό που έκαναν οι ναζί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936! Οι χιτλερικοί ήθελαν να ταυτιστούν με τις πράξεις που προέρχονται από τις μυθολογικές εξιστορήσεις των γλυπτών και να αναδείξουν μέσα από τεχνητούς συσχετισμούς τη γερμανική φυλετική και πολιτισμική ανωτερότητα.
Οι Ευρωπαίοι εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρον τις ελληνικές αρχαιότητες που πλημμυρίζουν τα μουσεία, τα δημόσια κτήρια και τις συλλογές τους, για να προεκτείνουν το παρελθόν τους, να υπερκεράσουν τους ανταγωνιστές τους, να τονίσουν την υπεροχή τους και να επιβληθούν στους υποτελείς τους.
Γι’ αυτό, ο αγώνας για την προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων, αλλά και για την ανάκτηση των κλοπιμαίων, αποτελεί, σήμερα περισσότερο από ποτέ, μέρος του αγώνα κόντρα στην υποτέλεια και την εξάρτηση, τον εκβαρβαρισμό και την ηθική εξαθλίωση.
Διαχρονικός αγώνας
Οι Χρυσαυγίτες, που εμφανίζονται ως αρχαιολάτρες, δεν συγκινούνται ούτε από την υψηλή αισθητική των έργων τέχνης ούτε από τα νοήματα δημοκρατίας που εκπέμπει ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός. Και μόνο οι εμφανίσεις τους παραπέμπουν κατευθείαν σε ναρκοσυμμορίες του Μεξικού. Οι Χρυσαυγίτες είναι αρχαιολάτρες μέσω της ναζιστικής Γερμανίας.
Οι ναζί χρειάζονταν τη σύνδεση με έναν πολιτισμό υψηλού επιπέδου για να περιτυλίξουν την εγγενή τους αγριότητα, να την ωραιοποιήσουν και να τη δικαιολογήσουν. Όχι πως οι Γερμανοί δεν είχαν σύγχρονο πολιτισμό. Είχαν και μάλιστα, σπουδαίο. Η δε διάδοση του αρχαιοελληνικού πολιτισμού στην Ευρώπη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους Γερμανούς. Αυτοί μεταφράσανε, μελετήσανε κι εκδόσανε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής γραμματείας. Αλλά ο ναζισμός δεν ενδιαφερόταν να αναδείξει τους μεγάλους Γερμανούς διανοητές, όπως ο Μαρξ και ο Ένγκελς, ο Μπρεχτ και ο Αϊνστάιν. Αντιθέτως, τους κυνήγησε δια πυρός και σιδήρου. Ο ναζισμός πήρε από την αρχαία Ελλάδα ό,τι μπορούσε να στηρίξει το μεγαλοϊδεατισμό του. Με πυρσούς και λάβαρα, τελετές και πομπές χιλιάδων ανθρώπων έτοιμων να βγουν να κάψουν βιβλία, να σπάσουν μαγαζιά και να λιντσάρουν τους μη Άριους. Κι ακόμα παραπέρα, να αιματοκυλήσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Τι σχέση έχουν αυτά με την αρχαία ελληνική δημοκρατία, τις τέχνες και τα γράμματα, τις επιστήμες και τη φιλοσοφία; Πετρέλαια, αποικίες, φτηνά χέρια, αγορές ήταν το ζητούμενο. Τα αρχαία ελληνικά αγάλματα, οι ναοί και οι κολόνες, ο Βωμός της Περγάμου, ήταν το ντεκόρ ενός φασιστικού, ρατσιστικού, αντιδημοκρατικού και πολεμοχαρούς ρεύματος που προκάλεσε ανυπολόγιστα δεινά στον κόσμο και στον ίδιο το γερμανικό λαό. Στα κιλά τους, οι Χρυσαυγίτες πάσχουν ακριβώς από τον ίδιο μεγαλοϊδεατισμό. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από νεροκουβαλητές του Χίτλερ και του Χίμλερ. Επικίνδυνοι, όμως, γιατί οργανώνουν και καθοδηγούν συμμορίες ανεγκέφαλων κακοποιών και γιατί διαβρώνουν το κράτος και την κοινωνία με τις παρανοϊκές και εγκληματικές τους ιδέες και πρακτικές. Καρικατούρες του χιτλερικού προτύπου, καρτούν, αλλά δηλητηριώδεις. Από τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό δεν αναδείχνουν τον Σωκράτη και τον Αριστοτέλη, τον Κλεισθένη και τον Περικλή, τον Ηρόδοτο και τον Δημοσθένη, τον Ευρυπίδη και τη Σαπφώ, αλλά την πολεμική μηχανή, τη βία, τον εξανδραποδισμό, τη δουλεία. Η αθηναϊκή Δημοκρατία τούς προκαλεί αλεργία. Καμία σχέση οι μπράβοι με τα γράμματα, τις τέχνες και τη φιλοσοφία. Αντιγράφουν από τους ναζί τη ρατσιστική και δικτατορική ιδεολογία, με σατανιστικές τελετουργίες σφαγών και διωγμών, με λαμπαδηδρομίες και σύμβολα που υποτίθεται ότι παραπέμπουν στην Αρχαία Ελλάδα, ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν παραλλαγές των ναζιστικών συμβόλων, που κι αυτά έχουν υπεξαιρεθεί από την ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα, αυτούσια ή τροποποιημένα. Ο Μαίανδρός «τους» παραπέμπει στη ναζιστική Γερμανία και όχι στη Μίλητο με τον τρόπο που χρησιμοποιείται και προβάλλεται από τη Χρυσή Αυγή στα τυπωμένα μπλουζάκια made in Turkey! Αντί να σε παραπέμπει στο διαχρονικό πολιτισμό της ελληνικής αρχαιότητας, σου θυμίζει τους τραμπούκους που έσπαγαν τα μαγαζιά των Εβραίων στη Γερμανία.
Καθαρόαιμοι δειλοί
Ο Χίτλερ υπεξαίρεσε στοιχεία από την ελληνική αρχαιότητα, επιλεκτικά, και τους άλλαξε τα φώτα προσαρμόζοντάς τα στη ναζιστική ιδεολογία και την ιμπεριαλιστική σκοπιμότητα. Το ίδιο κάνει η ηγεσία της Χρυσής Αυγής, απομεινάρι της νεοελληνικής επιχειρηματικότητας, που πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες στους εντόπιους ιθαγενείς.Οικογενειακή εταιρία μερικών καπάτσων που πλασάρουν μπαγιάτικες ιδέες σε πνευματικά στερημένους, δυστυχείς και προδομένους ανθρώπους. Είναι η εποχή τους: ληγμένα τρόφιμα, ληγμένα φάρμακα, ληγμένες ιδέες. Στερημένους που δημιούργησε το σύστημα, εύκολη λεία για του φασίστες. Με προσωπικό της «εταιρίας» μποντιμπιλντεράδες από τα γυμναστήρια και πορτιέρηδες στις ντισκοτέκ, πολύ χαμηλού μορφωτικού επιπέδου που υποδύονται τους αρχαίους Έλληνες και πάνε, οι παλικαράδες!, δέκα-δέκα να μαχαιρώσουν και να λιντσάρουν με λοστούς και σιδερογροθιές ένα καχεκτικό άοπλο και υποσιτισμένο Πακιστανό. Τόση ανδρεία έχουν να επιδείξουν οι φερόμενοι ως γνήσιοι απόγονοι του Λεωνίδα και του Μεγαλέξανδρου! Γνήσιοι και αψεγάδιαστοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων στρατηλατών με εβραϊκά, αλβανικά, λατινικά, σλάβικα και τούρκικα ονόματα! Οι καθαρόαιμοι! Σε ένα άρθρο του, ο Δημήτρης Φύσσας παραθέτει ονόματα βουλευτών της Χρυσής Αυγής που είναι κατευθείαν διάδοχοι του Μεγαλέξανδρου και του Λεωνίδα, ανέγγιχτοι από τα 2500 χρόνια που μεσολάβησαν. Καθαρό αίμα, πεντακάθαρο, χωρίς προσμίξεις. Πολιτισμικά ατόφιοι. Τώρα, πώς φέρουν τα παρακάτω ονόματα, ας απαντήσουν οι ιστορικοί:
Επώνυμα: Αρβανίτης, Γερμενής, Γκλέτσος, Γρέγος, Ζαρούλια, Κασιδιάρης, Κουζήλος, Κρέσπης, Σιώης, Μπαρμπαρούσης, Μπούκουρας… Και τα μικρά ονόματα των περισσοτέρων: Μιχαήλ, Ηλίας και Ιωάννης, δηλαδή εβραϊκά, Αντώνης και Κωνσταντίνος, δηλαδή ρωμαϊκά.
Για γέλια ή για κλάματα;
Δηλαδή, εκατομμύρια Έλληνες που επίσης έχουν ονόματα ξενικής προέλευσης, δεν θα πρέπει να αισθάνονται Έλληνες; Το αντίθετο. Eίσαι Έλληνας επειδή έχεις ένα πλήθος γνωρισμάτων που σε συνδέουν με τον ελληνικό πολιτισμό, και επειδή ο ίδιος αισθάνεσαι Έλληνας. Όχι επειδή έχεις ελληνικό όνομα ή χαρτιά με κρατική σφραγίδα. Άλλοι τόσοι Έλληνες που γεννιούνται στο εξωτερικό δεν έχουν κανένα κρατικό χαρτί που να πιστοποιεί ότι είναι Έλληνες, στην Αμερική, τη Ρωσία, την Αγγλία ή τη Βραζιλία. Έχουν υπηκοότητες των κρατών στα οποία ζουν, κάνουν μικτούς γάμους, ψηφίζουν και εκλέγονται στα κοινοβούλια αυτών των χωρών. Είναι χριστιανοί, ορθόδοξοι ή καθολικοί, άθεοι και δωδεκαθεϊστές, βουδιστές και μουσουλμάνοι. Ποιο αίμα και ποιο οινόπνευμα!
Το τι είσαι είναι ένα αίσθημα, ένας πολιτισμός, μια παράδοση, μια σχέση, ένας τόπος, μια γλώσσα, μια ιστορία, ένα σύνθετο πράγμα, κάτι απ’ αυτά ή όλα αυτά μαζί. Αίμα δεν υπάρχει. Το επιβεβαιώνει και η επιστήμη. Γι’ αυτό, το αίμα που δίνει ο αιμοδότης μπορεί να μεταγγιστεί και να σώσει οποιονδήποτε χωρίς να του αλλάξει τις πεποιθήσεις, την πίστη και την πατρίδα, απ’ όπου κι αν προέρχεται, ό,τι χρώμα κι αν έχει, σε όποιο φύλο και φυλή κι αν ανήκει. Μόνο οι νεοναζί και οι γιεχωβάδες πιστεύουν, για διαφορετικούς λόγους, στο αίμα! Από τον τόπο μας έχουν περάσει και εγκατασταθεί κάθε είδους φύλα και φυλές, περσικές, ιλλυρικές, λατινικές, σλαβικές, γερμανικές, αραβικές και τουρκικές, μπολιάζοντας τους εντόπιους με τα δικά τους πολιτισμικά γνωρίσματα σε μια πολύχρονη διαδικασία αλληλοεπηρεασμού, αφομοίωσης, ενσωμάτωσης και συνύπαρξης. Παλαιστίνιοι, Εβραίοι και Ρωμαίοι φέρανε τον χριστιανισμό. Διαμορφώσαμε καινούριες κουλτούρες, στερηθήκαμε κάτι από το παλιό και προσθέσαμε κάτι καινούριο. Είμαστε αυτό που πιστεύουμε κι αυτό που κουβαλάμε. Οι Αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν 20 διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους και είχαν ακόμα περισσότερες κουλτούρες. Το μακρόβιο Βυζάντιο είχε δύο επίσημες γλώσσες, τα λατινικά και τα ελληνικά, ήτανε πολυφυλετικό και πολυπολιτισμικό, περιλαμβάνοντας Άραβες, Λατίνους, Εβραίους, και πάρα πολλούς άλλους λαούς. Πολλοί δε αυτοκράτορες (και σύζυγοι ) ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από Έλληνες στην καταγωγή, στο αίμα.
Οι Χρυσαυγίτες είναι φανατικοί οπαδοί του πολυθεϊστή Λεωνίδα και του πολυθεϊστή Αλέξανδρου και ταυτόχρονα πιστοί χριστιανοί ορθόδοξοι! Διατρανώνουν την αμιγή ελληνικότητά τους και ταυτόχρονα έχουν σαν χαρακτηριστικό τους γνώρισμα τον κέλτικο σταυρό, που είναι σύμβολο των πιο ακραίων νεοφασιστικών και ρατσιστικών οργανώσεων σε Ευρώπη και Αμερική!
Ο κέλτικος σταυρός ή «σταυρός του Όντιν» φιγουράρει στις ασπίδες της Χρυσής Αυγής και στον ώμο του ρατσιστή Wade Michael Page που δολοφόνησε έξι ανθρώπους σε ινδικό ναό στο Γουισκόνσιν της Αμερικής. Συγγενείς αρχαίοι Έλληνες ή ομόδοξοι φασίστες; Οι «καθαρόαιμοι», με ολική άγνοια και ένα τεράστιο κομφούζιο στο μυαλό τους, εύκολα γίνονται υποχείρια των καπάτσων και των πονηρών που έστησαν την εταιρία που λέγεται Χρυσή Αυγή.
Στις μέρες μας, οι νεοναζί έχουν ακριβώς την ίδια ιδεολογία και πρακτική με τους νεοφασίστες Ισραηλινούς που δημιουργούν το πιο ρατσιστικό κράτος στον κόσμο, με φυλετικές διακρίσεις χειρότερες και από το απαρτχάιντ που εφάρμοζε το ρατσιστικό καθεστώς της Νότιας Αφρικής. Ο Μιχαλολιάκος είναι ίδιος με τον ακροδεξιό Εβραίο υπουργό του Ισραήλ Αβιγκντόρ Λίμπερμαν!
Το βαρύ πυροβολικό
Τώρα, λοιπόν, η υπεράσπιση και η ανάδειξη των φώτων του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, ξαναμπαίνει στην ημερήσια διάταξη. Συνδέεται αναπόσπαστα με τον επαναπροσδιορισμό της παιδείας, με την ανάκτηση της χαμένης γνώσης, με την ανανοηματοδότηση της δημοκρατίας, με την επανεξέταση και αναδιαμόρφωση της φθαρμένης πολιτισμικής μας ταυτότητας. Σήμερα, η διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα, της Νίκης της Σαμοθράκης και της Αφροδίτης της Μήλου, και κάθε άλλου αριστουργήματος, συνδέεται με τον αγώνα για την ανεξαρτησία του τόπου, με τον αγώνα κόντρα στη σύγχρονη μορφή υποτέλειας που οδηγούν τη χώρα και το λαό τα κόμματα που βρίσκονται στην εξουσία, που έχουν επικεφαλής τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη. Η ανάδειξη όλων των στοιχείων του πολιτισμού και των πολιτισμών που άνθισαν σ’ αυτό τον τόπο, γύρω από το Αιγαίο, το Ιόνιο, τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα κι ακόμα παραπέρα… από τον Όμηρο ως το «Άξιον Εστί» και από την άμεση δημοκρατία ως την εθνική αλληλεγγύη και το ΕΑΜ… αποτελεί συστατικό στοιχείο της πάλης για μια κοινωνία ανεξάρτητων, ελεύθερων, δημοκρατικών και πολιτισμένων ανθρώπων. Δεν θα δικαιολογήσουμε την αγγλική, γαλλική ή γερμανική βαρβαρότητα επειδή έχουν έδρες ελληνικών στα πανεπιστήμιά τους, ούτε επειδή έχουν χτίσει τα δημόσια μέγαρά τους με αρχαιοελληνικές κολόνες και αετώματα. Θα διεκδικήσουμε ό,τι ανήκει σ’ αυτό τον τόπο, στους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν εδώ, όχι μόνο γιατί τα μνημεία έχουν το φυσικό και ιστορικό τους χώρο που πρέπει να γίνεται σεβαστός, αλλά και γιατί η υπεράσπιση των έργων τέχνης και των συμβόλων συνδέεται με τον αγώνα για την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία, κόντρα στην υποτέλεια και το φασισμό. Είναι ένας αγώνας κοινός και ενιαίος. Ο Σαμαράς και ο Μιχαλολιάκος αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο ένας, συνεπικουρούμενος από όλους τους διαθέσιμους, μέχρι και Κουβέλη, παραδίδει τη χώρα στους κατακτητές αμαχητί και οικειοθελώς, κι ο άλλος πυρπολεί, αλλοιώνει και καταστρέφει ό,τι συνδέεται με τα λαμπρότερα επιτεύγματα ενός μακρόχρονου και πολυσύνθετου πολιτισμού, που έχει στον πυρήνα του τα γράμματα, τις τέχνες, τη φιλοσοφία, τις επιστήμες, και πάνω απ’ όλα, τη δημοκρατία. Αμφότεροι είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι. Και υπάρχει πολύς κόσμος που δεν το καταλαβαίνει, όχι τόσο από συμφέρον όσο από άγνοια και αμορφωσιά. Φρόντισαν, επί δεκαετίες, οι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και εργολάβοι, να κατασκευάσουν πολίτες με πολύ χαμηλό πολιτισμικό επίπεδο, χωρίς πολιτικά κριτήρια, χωρίς ηθικό έρμα. Δηλαδή, διαμόρφωσαν το κατάλληλο αντιπνευματικό πεδίο για να καλλιεργηθεί και να εδραιωθεί η υποτέλεια και ο φασισμός.
Η Αριστερά, μαζί με όλη την προοδευτική κοινωνία, πρέπει να ρίξει το βαρύ πυροβολικό της στον πολιτισμό. Να ξαναπιάσει τον πολίτη από κει που τον άφησε. Να μην χαρίσει τίποτα στη στυγνή ολιγαρχία και στις επικίνδυνες καρικατούρες του ναζισμού. Ο πολιτισμός είναι συστατικό στοιχείο της Ελλάδας, αλλά και της Αριστεράς. Γι’ αυτό, ο κάθε δημοκρατικός πολίτης, ο κάθε πολίτης με ηθικές αρχές και ανθρωπιστικές αξίες, που είναι φορέας αυτού του πολιτισμού, πρέπει ο ίδιος να επιστρατεύσει τον εαυτό του σ’ αυτή τη μάχη εναντίον της συμφοράς, της διαφθοράς, της κακογουστιάς, της αμορφωσιάς, της ξενοδουλείας και του αυταρχισμού. Χωρίς καμία αναβολή και καθυστέρηση. Δεν μας παίρνει! Ας μηδενίσουμε την ανοχή μας! Στέλιος Ελληνιάδης
