Του Λευτέρη Αρβανίτη. Πριν από μια εβδομάδα γράφαμε από αυτές εδώ τις σελίδες ότι η κατάσταση στο ΑΠΘ έχει φτάσει στο απροχώρητο με τη σύγκρουση εργολαβικών και Πρυτανείας του ΑΠΘ να παίρνει μεγάλες διαστάσεις.
Γράφαμε, επίσης, ότι ο πρύτανης κ. Μυλόπουλος έχει χάσει, μάλλον, τη μπάλα και με ακραίες δηλώσεις δημιουργεί την εικόνα ότι βρίσκεται απέναντι σε εργαζόμενους και φοιτητές. Προειδοποιούσαμε, μάλιστα, ότι δεν θέλει πολύ για να μετατραπεί από τον αντάρτη πρύτανη που δίνει μάχη απέναντι στο υπουργείο, στον πρύτανη που βάζει τα ΜΑΤ στο πανεπιστήμιο. Και το κακό έγινε…
Το περασμένο Σάββατο, μετά την πορεία του Πολυτεχνείου, μερικές δεκάδες πιτσιρίκια βγήκαν από το Αριστοτέλειο και επιτέθηκαν στη Βόρεια Πύλη της ΔΕΘ με πέτρες και μολότοφ. Εκτός Πανεπιστημίου, για να είμαστε σαφείς, και ενώ την ίδια στιγμή εντός του ΑΠΘ δεν έγινε το παραμικρό. Καμια ώρα μετά, ένας στρατός των ΜΑΤ εισέβαλε από διαφορετικές πλευρές στο πανεπιστημιακό ίδρυμα, εγκαταστάθηκε στο Κτίριο Διοίκησης και αφού χτύπησε όποιον βρήκε μπροστά του, συνέλαβε 16 φοιτητές που περιφρουρούσαν την απεργία των εργολαβικών. Οι αστυνομικοί πανηγύριζαν για την είσοδο στο μέχρι τώρα άβατο, μετρούσαν συλλήψεις και περιέφεραν τα ανθρώπινα τρόπαια από περιπολικό σε περιπολικό. Η Πρυτανεία του ΑΠΘ και η πανεπιστημιακή κοινότητα ήταν απούσες -όπως άλλωστε είχαν δηλώσει- και έσπασαν την παράδοση του Ιδρύματος, που ακόμη και ο υπερσυντηρητικός πρύτανης, Αναστάσιος Μάνθος, έμπαινε μπροστά στις αστυνομικές δυνάμεις και απέτρεπε την είσοδό τους στο χώρο.
Λίγες ώρες μετά η Πρυτανεία, με μια χυδαία ανακοίνωση, επέρριπτε τις ευθύνες στους εργολαβικούς υπαλλήλους του Ιδρύματος που δεν επιτρέπουν την ομαλή λειτουργία του πανεπιστημίου. Και αν προσπάθησε να επανορθώσει με νέα ανακοίνωση στην οποία υπερασπιζόταν τους συλληφθέντες φοιτητές, η ιστορία έγραψε ότι οι πραίτορες, επί πρυτανείας Μυλόπουλου, συνέλαβαν φοιτητές στο κτίριο που στεγάζει το γραφείο του. Και αυτός ήταν σπίτι του και έψαχνε πού θα ρίξει τις ευθύνες.
Ό,τι και να γίνει τώρα το γυαλί έχει σπάσει. Ένας άνθρωπος, βάζοντας μπροστά τη μεγαλομανία του, κατάφερε να διαλύσει το κοινό μέτωπο ενάντια στο υπουργείο που είχαν στήσει φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι. Και χωρίς να υποτιμούμε τις ευθύνες που έχει κάθε πλευρά, δεν μπορούμε να μην πούμε ότι το περασμένο Σάββατο γράφτηκε μια μελανή σελίδα στην Ιστορία του Ιδρύματος, με βασική ευθύνη του πρύτανή του.
