Επιμέλεια: Γιάννης Σχίζας
Επιστήμονες «ανέστησαν» εν μέρει εγκεφάλους νεκρών γουρουνιών!
Επιστήμονες επανεκκίνησαν κυτταρικές λειτουργίες σε 32 εγκεφάλους γουρουνιών που ήταν νεκρά για ώρες, σε ένα επίτευγμα το οποίο ενδεχομένως να αλλάξει τα δεδομένα ως προς το τι ακριβώς ερμηνεύεται ως εγκεφαλικός θάνατος.
Σε άρθρο τους στο Nature οι ερευνητές της Σχολής Ιατρικής του Yale University παρουσίασαν ένα σύστημα που είναι παρεμφερές σε μηχανή αιμοκάθαρσης, ονόματι BrainEx. Όπως αναφέρει το National Geographic,το σύστημα αυτό έχει τη δυνατότητα να επαναφέρει τη ροή αίματος και οξυγόνου σε έναν νεκρό εγκέφαλο.
Οι ερευνητές δεν σκότωσαν ζώα για τους σκοπούς του πειράματος, μα χρησιμοποίησαν κεφάλια από εργοστάσιο επεξεργασίας κρέατος στο Κονέκτικατ, αφού τα γουρούνια είχαν σφαγεί για το κρέας τους.
«Από κλινικής άποψης, δεν πρόκειται για ζωντανό εγκέφαλο» είπε ο Νενάντ Σεστάν, νευροεπιστήμονας και ένας εκ των συντελεστών της έρευνας, προσθέτοντας ωστόσο πως είναι «κυτταρικά ενεργός».
Παρόλα αυτά, το σύστημα αυτό κράτησε τους εγκεφάλους σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σχέση με εγκεφάλους που είχαν αφεθεί να αποσυντεθούν από μόνοι τους, επαναφέροντας λειτουργίες όπως η λήψη γλυκόζης και οξυγόνου για έξι ώρες τη φορά. Σύμφωνα με ερευνητές, η τεχνική αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά τις μελέτες πάνω στην ανθρώπινη υγεία, παρέχοντας πλούσιο πεδίο δοκιμών για εγκεφαλικές παθήσεις και διαταραχές. Ειδικότερα, μπορεί να οδηγήσει σε νέους τρόπους μελέτης του εγκεφάλου, μέσω εξέτασης λειτουργιών στο σύνολό του σε βαθμό που δεν ήταν δυνατός στο παρελθόν.
Παρόλα αυτά, η έρευνα αυτή θέτει υπό αμφισβήτηση πολλά αξιώματα για τη νευροεπιστήμη, όπως το κατά πόσον η απώλεια οξυγόνου στον εγκέφαλο αποτελεί μια μη αναστρέψιμη πορεία προς τον θάνατο. Σημειώνεται πως, ανά τα χρόνια, η εξέλιξη της ιατρικής έχει οδηγήσει σε αναθεωρήσεις των αντιλήψεων του θανάτου – όπως π.χ. το κατά πόσον το σταμάτημα της αναπνοής ή του χτύπου της καρδιάς αποτελούν απόδειξη θανάτου.
Όπως αναφέρει το Live Science,ο Σεστάν σημείωσε πως ο εγκέφαλος ενός μεγάλου θηλαστικού επιδεικνύει μια «υποτιμημένη δυνατότητα αποκατάστασης» της κυκλοφορίας και συγκεκριμένων κυτταρικών δραστηριοτήτων για ώρες μετά τον θάνατο. Αυτό, με τη σειρά του, υποδεικνύει πως ο κυτταρικός θάνατος στον εγκέφαλο λαμβάνει χώρα σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου από ό,τι πιστευόταν μέχρι τώρα.
Το BrainEx είναι στην ουσία ένα δίκτυο αντλιών που κυκλοφορούν ένα συνθετικό διάλυμα –υποκατάστατο αίματος– στις αρτηρίες του εγκεφάλου, σε κανονική θερμοκρασία σώματος. Οι 32 εγκέφαλοι συνδέθηκαν στο σύστημα 4 ώρες μετά τον θάνατο των γουρουνιών, και λειτουργούσαν μαζί του για 6 ώρες. Κατά το χρονικό αυτό διάστημα το σύστημα διατηρούσε τη δομή των εγκεφαλικών κυττάρων, ενώ επίσης μείωνε τον βαθμό θανάτου κυττάρων και αποκαθιστούσε κάποιες κυτταρικές δραστηριότητες: Για παράδειγμα, κάποια κύτταρα ήταν μεταβολικά ενεργά, χρησιμοποιώντας γλυκόζη και οξυγόνο και παράγοντας διοξείδιο του άνθρακα, ενώ άλλα ερεθίζονταν όταν έρχονταν σε επαφή με συγκεκριμένα μόρια.
Πηγή: Ναυτεμπορική
Το Facebook εκτιμάται ότι θα έχει 4,9 δισεκατομμύρια νεκρούς χρήστες μέχρι το 2100
Περίπου 4,9 δισεκατομμύρια νεκρούς χρήστες αναμένεται ότι θα έχει το Facebook μέχρι το 2100, σύμφωνα με ερευνητές της Οξφόρδης. Εάν η άνοδος των χρηστών συνεχιστεί, τότε οι λογαριασμοί των νεκρών χρηστών θα είναι περισσότεροι από αυτούς των ζωντανών, γεγονός που εγείρει ερωτήματα για το τι συμβαίνει με τα δεδομένα μας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές της Οξφόρδης, ακόμη κι αν η αύξηση των λογαριασμών στο Facebook σταματούσε τελείως πέρυσι, η πλατφόρμα θα είχε 1,4 δισεκατομμύρια νεκρά μέλη μέχρι το 2100. Μέχρι το 2070, σε αυτό το σενάριο, οι νεκροί χρήστες θα μπορούσαν ήδη να ξεπεράσουν τους ζωντανούς.
Βεβαίως, η λέξη «χρήστες» θα μπορούσε να είναι λανθασμένη στην περίπτωση των νεκρών, αφού δεν θα είναι ενεργοί στην πλατφόρμα. Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα τους θα είναι «ζωντανά». Ως εκ τούτου, οι ερευνητές χαρακτηρίζουν «ακανθώδες ζήτημα» το θέμα των φωτογραφιών, των ενημερώσεων καθώς και όλων των δεδομένων που έχουν οι χρήστες στον λογαριασμό τους.
Η έρευνα στηρίχθηκε σε στοιχεία του ΟΗΕ για τον πληθυσμό και πληροφορίες από το Facebook. Τα ευρήματα θέτουν ερωτήματα σχετικά με το ποιος έχει το δικαίωμα σε αυτά τα δεδομένα, πώς θα πρέπει να γίνεται η διαχείρισή τους προς το καλύτερο συμφέρον των οικογενειών και των φίλων του νεκρού χρήστη και ώστε οι ιστορικοί του μέλλοντος να κατανοήσουν το παρελθόν», ανέφερε ο Καρλ Οχμάν του Ινστιτούτου Διαδικτύου της Οξφόρδης.
«Ποτέ πριν στην ιστορία δεν έχει συγκεντρωθεί ένα τόσο μεγάλο αρχείο ανθρώπινης συμπεριφοράς και κουλτούρας σε ένα μέρος» πρόσθεσε ο Ντέιβιντ Ουότσον, που επίσης συνυπογράφει την έρευνα. «Ο έλεγχος αυτού του αρχείου θα είναι, υπό μία έννοια, ο έλεγχος της ιστορίας μας», πρόσθεσε, προειδοποιώντας ότι η πρόσβαση δεν θα πρέπει να αφεθεί σε μία επιχείρηση κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
Ως εκ τούτου, οι ερευνητές ζητούν αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης του ζητήματος, με τη συμμετοχή ιστορικών, αρχειοφυλάκων, αρχαιολόγων κ.λπ., προκειμένου να συζητήσουν τη διαδικασία αποκατάστασης του τεράστιου όγκου των δεδομένων που αφήνουμε πίσω μας. Μάλιστα οι λύσεις θα πρέπει να σχεδιαστούν όχι με προοπτική τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά τις επόμενες δεκαετίες.
Πηγή: Πρώτο Θέμα
Στρατός «μικρορομπότ» για την καταστροφή βακτηρίων στα δόντια
Μικρορομπότ με αντικείμενο τον καθαρισμό των δοντιών από βακτηρίδια ανέπτυξαν ερευνητές του School of Dental Medicine και του School of Engineering and Applied Science του University of Pennsylvania (Penn).
Η επίσκεψη στον οδοντίατρο, ως γνωστόν, περιλαμβάνει χρονοβόρες και πολύ συχνά οδυνηρές διαδικασίες ξυσίματος με μηχανικά εργαλεία για την απομάκρυνση της πλάκας από τα δόντια. Η αντιπρόταση μηχανικών, οδοντιάτρων και βιολόγων του Penn,είναι η χρήση ενός μικροσκοπικού ρομποτικού συνεργείου καθαρισμού: Αξιοποιώντας δύο είδη ρομποτικών συστημάτων –το ένα για να εργάζεται σε επιφάνειες και το άλλο σε περιορισμένους– οι ερευνητές έδειξαν πως ρομπότ με καταλυτική δραστηριότητα μπορούν να καταστρέφουν αποτελεσματικά τη βιομεμβράνες (ή βιοφίλμ), κολλώδη αμαλγάματα βακτηρίων εγκατεστημένων σε προστατευτικές δομές. Τέτοιου είδους ρομποτικά συστήματα αφαίρεσης βιοφίλμ θα μπορούσαν να είναι πολύτιμα σε ένα μεγάλο εύρος πιθανών εφαρμογών –από τον καθαρισμό σωλήνων νερού και καθετήρων μέχρι τον καθαρισμό των δοντιών, την αντιμετώπιση ενδοοδοντικών μολύνσεων και μολύνσεων εμφυτευμάτων.
Της έρευνας, που δημοσιεύτηκε στο Science Robotics,ηγήθηκαν οι Χιουν (Μισέλ) Κου και Έντουαρντ Στίγκερ. «Αξιοποιούμε την εξειδίκευση των μικροβιολόγων και κλινικών επιστημόνων, καθώς και μηχανικών, για να σχεδιάσουμε το καλύτερο σύστημα εξόντωσης μικροβίων που είναι δυνατόν. Αυτό είναι σημαντικό και σε άλλους τομείς της βιοϊατρικής, που είναι αντιμέτωποι με ανθεκτικά στα φάρμακα βιοφίλμ, καθώς πλησιάζουμε την εποχή μετά τα αντιβιοτικά» λέει ο Κου.
«Η αντιμετώπιση των βιοφίλμ που εμφανίζονται στα δόντια απαιτεί πολλή χειρωνακτική εργασία, τόσο από πλευράς καταναλωτή όσο και από πλευράς επαγγελματία. Ελπίζουμε να βελτιώσουμε τις επιλογές θεραπείας, καθώς και να μειώσουμε τη δυσκολία της φροντίδας» σημειώνει ο Στίγκερ.
