Του Μάριου Διονέλλη. Και τώρα σύντροφοι που ήρθαν οι εκλογές, θα έλεγα να γίνουμε, όσο είναι δυνατόν, πιο ξεκάθαροι.
Επειδή βλέπω και πάλι να φτάνουμε πριν από την κάλπη και σεις να διστάζετε, ας κάνω εγώ τα ξεκαθαρίσματα που είμαι από χωριό και δεν καταλαβαίνω από κρυμμένα νοήματα πίσω από τις λέξεις, ειδικά εδώ που φτάσαμε..
Τι θα ψηφίσω ακόμα δεν ξέρω, μια που δεν λέτε να βάλετε κάτω τις κούτρες σας και να μου προτείνετε κάτι όλοι μαζί.
Όμως νομίζω πως ξέρω τι ΔΕΝ θα ψηφίσω. Λοιπόν, για να εξηγούμαστε:
Δεν θα ψηφίσω όποιον θέλει να επαναδιαπραγματευτεί το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Είναι σαν να μου λέει ότι θα επαναδιαπραγματευτεί την καταστροφή της δικής μου ζωής και όλων των υπολοίπων ημών των πτωχών συγγενών εδώ κάτω… Για να συζητήσουμε, θα πρέπει να μου πείτε αν πιστεύετε στην ακύρωση και την κατάργησή του.
Δεν θα ψηφίσω όποιον λέει ότι με δεσμεύουν οι υπογραφές μιας παράνομης κυβέρνησης για την αποπληρωμή ενός παράνομου χρέους.
Δεν θα ψηφίσω όποιον μου λέει ότι η Ευρώπη είναι για μένα μονόδρομος ή ευκαιρία. Γιατί την ευκαιρία αυτή δεν την είδα ποτέ μέχρι σήμερα και δεν βλέπω ορατό τρόπο να μετατραπεί σε κάτι τέτοιο, τουλάχιστον στο δικό μου προσδόκιμο ζωής.
Δεν θα ψηφίσω όποιο μου λέει άρον-άρον έξω από την Ευρώπη, χωρίς να έχει πρόταση για την επόμενη μέρα, για το πώς θα καρπίσει ξανά η γη και πώς θα ζήσω με τις δικές μου δυνάμεις, συνεχίζοντας να δουλεύω σκληρά, όπως κάνω μέχρι σήμερα.
Δεν θα ψηφίσω όποιον υποψιαστώ να έχει πειστεί ότι ένα «όχι» θα άδειαζε τα ράφια των σούπερ μάρκετ· όποιον μιλά για πατρίδες και για έθνη ερεθίζοντας τις ευαίσθητες χορδές του ελληνικού πλήθους· όποιον ρίχνει το βάρος του να μεγαλώσει το δικό του κομματικό μαγαζάκι, θυσιάζοντας την ευκαιρία μου να αλλάξω τα πράγματα.
Δεν θα ψηφίσω όποιον μιλά για τον αυτοσκοπό της οικολογίας τώρα που κρίνεται η επιβίωσή μας, ούτε όποιον βλέπει μόνο μακριά σε μια ανταρσία και μια επανάσταση που κάποτε θα ‘ρθει και δεν βάζει λίγο νερό στο κρασί του για να δούμε τι θα κάνουμε εδώ και τώρα. Είναι πολλά στη λίστα. Είναι πιο εύκολα τα ΔΕΝ.
Το δύσκολο είναι το ανάποδο ερώτημα. Ας πούμε ότι ειδικά αυτή τη φορά, ο στόχος είναι να μη μετανιώσω μέσα στο πρώτο δίμηνο από την απομάκρυνση εκ της κάλπης.
Που πάει να πει ότι θέλει πολλή σκέψη το πράγμα…
Τι θα ψηφίσω ακόμα δεν ξέρω, μια που δεν λέτε να βάλετε κάτω τις κούτρες σας και να μου προτείνετε κάτι όλοι μαζί.
Όμως νομίζω πως ξέρω τι ΔΕΝ θα ψηφίσω. Λοιπόν, για να εξηγούμαστε:
Δεν θα ψηφίσω όποιον θέλει να επαναδιαπραγματευτεί το Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Είναι σαν να μου λέει ότι θα επαναδιαπραγματευτεί την καταστροφή της δικής μου ζωής και όλων των υπολοίπων ημών των πτωχών συγγενών εδώ κάτω… Για να συζητήσουμε, θα πρέπει να μου πείτε αν πιστεύετε στην ακύρωση και την κατάργησή του.
Δεν θα ψηφίσω όποιον λέει ότι με δεσμεύουν οι υπογραφές μιας παράνομης κυβέρνησης για την αποπληρωμή ενός παράνομου χρέους.
Δεν θα ψηφίσω όποιον μου λέει ότι η Ευρώπη είναι για μένα μονόδρομος ή ευκαιρία. Γιατί την ευκαιρία αυτή δεν την είδα ποτέ μέχρι σήμερα και δεν βλέπω ορατό τρόπο να μετατραπεί σε κάτι τέτοιο, τουλάχιστον στο δικό μου προσδόκιμο ζωής.
Δεν θα ψηφίσω όποιο μου λέει άρον-άρον έξω από την Ευρώπη, χωρίς να έχει πρόταση για την επόμενη μέρα, για το πώς θα καρπίσει ξανά η γη και πώς θα ζήσω με τις δικές μου δυνάμεις, συνεχίζοντας να δουλεύω σκληρά, όπως κάνω μέχρι σήμερα.
Δεν θα ψηφίσω όποιον υποψιαστώ να έχει πειστεί ότι ένα «όχι» θα άδειαζε τα ράφια των σούπερ μάρκετ· όποιον μιλά για πατρίδες και για έθνη ερεθίζοντας τις ευαίσθητες χορδές του ελληνικού πλήθους· όποιον ρίχνει το βάρος του να μεγαλώσει το δικό του κομματικό μαγαζάκι, θυσιάζοντας την ευκαιρία μου να αλλάξω τα πράγματα.
Δεν θα ψηφίσω όποιον μιλά για τον αυτοσκοπό της οικολογίας τώρα που κρίνεται η επιβίωσή μας, ούτε όποιον βλέπει μόνο μακριά σε μια ανταρσία και μια επανάσταση που κάποτε θα ‘ρθει και δεν βάζει λίγο νερό στο κρασί του για να δούμε τι θα κάνουμε εδώ και τώρα. Είναι πολλά στη λίστα. Είναι πιο εύκολα τα ΔΕΝ.
Το δύσκολο είναι το ανάποδο ερώτημα. Ας πούμε ότι ειδικά αυτή τη φορά, ο στόχος είναι να μη μετανιώσω μέσα στο πρώτο δίμηνο από την απομάκρυνση εκ της κάλπης.
Που πάει να πει ότι θέλει πολλή σκέψη το πράγμα…
Σχόλια