Του Γιώργου Γιαλούρη
Μόνο τα παιδιά θα έπρεπε ν’ ακούμε, ποια παιδιά όμως, αυτά που κάνουμε σαν τα μούτρα μας, αυτά τα παιδιά, όχι αυτά τα παιδιά, μα ποια παιδιά, ποια είναι αυτά τα παιδιά που πρέπει ν’ ακούμε, είναι τα παιδιά που θα γράψουν στον τοίχο, θα ζωγραφίσουν, θ’ αγαπήσουν το ένα το άλλο και θα πετάξουν πέτρες σε αυτούς που τους λένε να μην πετούν πέτρες, keep off the grass, keep off the grass, κουφάλες εσείς και τα γρασίδια σας, γαμήστε τους τα γρασίδια, αστράψτε και βροντήξτε, αίσχος, τι λέει στα παιδιά μας, τι λένε τα παιδιά μας, αίσχος και ντροπή, πάρτε τους τα κινητά, γεμίστε τους ναρκωτικά, τσιγάρα και σουγιάδες, γαμήστε τους τα μυαλά με ομάδες κι οπαδικά συνθήματα αλλά εσείς μικρά μην βρίζετε, μην βρίζετε τα Θεία και Κυριακή στην εκκλησία, σας φάγανε κουφάλες, σαν τα μούτρα τους σας έκαναν, σαν τα μούτρα μας σας κάναμε, πήξατε στην συμπερίληψη και σ’ έναν σιχαμερό χυλό εσείς που αγοράζετε από skroutz και online super market, ρε γαμιόληδες pummaro σας είπα εγώ, τι μαράτα και μαλακίες, τι είμαι εγώ κάνας αναρχικός που τινάζει διαμερίσματα στον αέρα, θέλω τους πελτέδες μου να μαγειρέψει η νταντά και στην παιδική χαρά όλα τα παιδιά κι εγώ στην Ολλανδία να τραβάω μαλακία με ανέσεις και πουτάνες και Χριστούγεννα στις Άλπεις, να πάρω το Discovery να πάω στο σαλέ να πάρω τη φαμίλια, τα παιδιά, βρε κοίτα πώς μεγάλωσαν, πώς σε λεν’ καμάρι μου, ξέχασα το όνομά σου, Nawal με λένε μπαμπά, έχω ξανθά μαλλιά, γαλάζια μάτια, είμαι η Nawal και κουβαλώ ξυπόλητη το αδερφάκι μου στο νοσοκομείο πριν το μακελέψουν ξανά οι φασίστες δολοφόνοι, οι δυο φορές φασίστες, χειρότεροι από τα τέρατα τους Ναζί που σκοτώναν τα παιδιά τους, που πνίγαν τους ανθρώπους τους, χειρότερα τέρατα είναι αυτοί κι εμείς ανεχόμαστε τα δεκατρείς χιλιάδες μέχρι τώρα δολοφονημένα παιδιά και πόσα ακόμη κάτω από τα ερείπια εκ των οποίων κοντά στα χίλια κάτω του ενός έτους, κ ά τ ω τ ο υ ε ν ό ς έ τ ο υ ς, κι εμείς τους δίνουμε βόμβες, κι άλλες βόμβες, τι παράνοια είναι αυτή, ποιο διεστραμμένο μυαλό άφησε αυτό το κτήνος που ονομάζεται άνθρωπος να μακελέψει τον πλανήτη, ρε ανοίγουν τις μάνες με καισαρική χωρίς αναισθησία, γεννούν τα παιδιά, γάλα σκόνη με μολυσμένα νερά, πεθαίνουν τα μωρά από την πείνα, δεν βγάζει η μάνα γάλα, δεν έχει να φάει η μάνα, δεν έχει να φάει και τα νεογέννητα στον τρίτο σκοτώθηκαν από JDAM βόμβα ακριβείας των Αμερικανών, να τη χαίρεστε ρε τη χώρα σας, κάποιος να τους σταματήσει, κάποιος να σταματήσει αυτόν τον καρκίνο, αρκετά πια με αυτήν την τερατώδη άβυσσο, αρκετά με αυτό το ον, αρκετά με αυτό το αίσχος, ποιο ελεεινό, αποτρελαμένο μυαλό τα κάνει όλα αυτά, αρκετά με αυτό το σύμπαν που επιτρέπει τον βομβαρδισμό και τον διαμελισμό βρεφών, που επιτρέπει μία φρικτή κι αδιανόητη γενοκτονία να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας, τότε δεν ξέρανε, τώρα όμως ξέρουμε, πού είσαι μπαμπά, πού είναι ο μπαμπάς σου Nawal, ο μπαμπάς μου σκοτώθηκε κύριε, μήπως ξέρετε προς τα πού είναι το νοσοκομείο να πάω το αδερφάκι μου κύριε, είναι εδώ πιο κάτω Nawal αλλά μην πας, το βομβάρδισαν και αυτό πριν λίγο, περίμενε, περίμενε λιγάκι, θα το βομβαρδίσουν ξανά, περιμένουν να μαζευτεί ο κόσμος να βοηθήσει και ξαναρίχνουν για να σκοτώσουν περισσότερους.
