Οι συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου με θέμα την απόδοση δικαιοσύνης για το συστημικό έγκλημα των Τεμπών ήταν από κάθε άποψη ιστορικές. Το εύρος και το βάθος του χτυπήματος που επέσυραν στο πολιτικό σύστημα ίσως είναι νωρίς ακόμα για να το αποτιμήσουμε. Όμως τι ήταν αυτό που κατέβασε τόσο κόσμο στη διαδήλωση; Τι ενοποίησε όλη αυτή τη διάχυτη κοινωνική διαθεσιμότητα, δίνοντάς της, έστω και για λίγο, τρόπο να εκφραστεί; Σίγουρα το μέγεθος της ανθρώπινης τραγωδίας είναι αρκετό για να συγκινηθεί βαθύτατα ο καθένας, αλλά ίσως όχι για να συν-κινηθεί ένας ολόκληρος λαός.

Όλος αυτός ο κόσμος συνευρέθηκε κάτω από αμιγώς πολιτικά αιτήματα, που παράχθηκαν μέσα από την ίδια την κοινωνία. Το αίτημα για Πραγματική Δικαιοσύνη, για τιμωρία των υπευθύνων, για κατάργηση των θεσμών του ακαταδίωκτου και της ατιμωρησίας των εκλεκτών αυτού του συστήματος. Ενάντια στη συμπαιγνία κυβέρνησης, «δικαιοσύνης», δημοσιογράφων, ενάντια στη μανιώδη επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος, ο λαός δήλωσε παρών, δήλωσε ότι δεν μπορεί πια να τον αγνοούν και ότι αυτή του η παρουσία θα πρέπει να ληφθεί υπόψη για να υπάρξει οποιαδήποτε λύση αυτού του πολιτικού αδιεξόδου.

Σε αυτή τη συνθήκη ωστόσο βλέπουμε ξανά (το είχαμε ξαναδεί την εποχή των Πλατειών το 2010-2012) μέσα από τους αποκλίνοντες πολιτικούς λόγους να αναδύονται δύο διακριτές αντιλήψεις για την πολιτική. Η μία είναι αυτή που απορρέει από οργανωμένες πολιτικές δυνάμεις, όπου ο πολιτικός λόγος τους έχει μια κυρίως αυτοαναφορική απόβλεψη, δηλαδή αποβλέπει στη συσσώρευση δυνάμεων υπό τη στέγη μιας ορισμένης κομματικής/οργανωτικής ταμπέλας, στο αυτο-πλασάρισμα ως δήθεν πρωτοπορία του κινήματος, στην αυτο-επιβεβαίωση μιας προϋπάρχουσας ιδεολογικής ταυτότητας· με λίγα λόγια, αυτό που κοινώς αναφέρεται ως «καπέλωμα». Από την άλλη μεριά, αναδύεται ένας πολιτικός λόγος πιο πρωτόλειος και αντιφατικός, πιο λαϊκός και ενωτικός, πιο ριζοσπαστικός και, ταυτόχρονα, πιο δυναμικός ως προς τη διαμόρφωσή του. Ένας λόγος που πηγάζει από το ίδιο το κίνημα (μέσω των μορφών οργάνωσης που παράγονται από την κίνησή του) και, ως εκ τούτου, εκφράζει τη δυναμική που αυτό κυοφορεί. Ένας λόγος υψηλά συμβολικός, που στοχεύει και απονομιμοποιεί το πολιτικό σύστημα. Ένας λόγος που ακόμα κι αν δεν αυτοχαρακτηρίζεται ρητά ως πολιτικός, επιβάλλει τη μεταβολή του πολιτικού συστήματος και, με αυτόν τον τρόπο, ξαναδίνει στην πολιτική το νόημά της.

Παρακάτω έχουμε συγκεντρώσει αποσπάσματα από ορισμένους συγγενείς θυμάτων σε μια προσπάθεια να αναδείξουμε ορισμένες ποιότητες αυτού του λόγου. Κάθε προσπάθεια άσκησης πολιτικής σε αυτή τη συγκυρία κρίνεται από το αν μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη αυτού του κινήματος και, σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει τουλάχιστον να μπορεί να ακούει τι έχει αυτό να πει.


 «Η αλήθεια θα βρεθεί, η δικαιοσύνη θα έρθει»

Αποσπάσματα από την ομιλία της Μ. Καρυστιανού, μητέρας της Μάρθης Ψαροπούλου, από την ομιλία της στο Σύνταγμα (28/02/2025)

Η οργή μας αρχίζει να παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση. Ο πόνος φούντωσε και έγινε ορμή. Αντιλαμβανόμαστε καθημερινά όλο και περισσότερο το βάθος της σήψης και της προδοσίας. Καθημερινά εμφανίζεται μπροστά μας το τέρας της διεφθαρμένης εξουσίας. Σε συνεχή εγρήγορση αποφεύγουμε τις πονηρές παγίδες τους και τον δόλο που ντύνεται κουστούμια, προσποιητά χαμόγελα και ξεδιάντροπες παραπλανητικές δηλώσεις. […]

Στο χάος που επικράτησε στην καρδιά μας από την απουσία των παιδιών μας ανακαλύψαμε δυνάμεις που πρωτύτερα αγνοούσαμε πως υπάρχουν. Τις μητέρες μας ευλόγησε η Φύση και ο Θεός να θρέφουμε, να θεραπεύουμε και να προστατεύουμε τα παιδιά μας. Ως μανάδες οφείλουμε να διαφυλάξουμε ό,τι απέμεινε από τα παιδιά μας· τη μνήμη τους. Ως μανάδες έχουμε χρέος να επιφέρουμε την ασφάλεια για τα παιδιά που είναι στη ζωή και αυτά που θα έρθουν στη ζωή. Όποιος τα βάζει με τη φύση νομοτελειακά γίνεται δέκτης πολλών δεινών και συμφορών.

Η αγάπη της οικογένειας δεν κατάφερε να δώσει το πολύτιμο οξυγόνο εκείνη τη φονική στιγμή στους ανθρώπους της. Όμως, στο σήμερα η αγάπη μας δημιούργησε μια πελώρια ένωση και αγκαλιά στην οποία ανήκουμε όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ, όσοι συναντήθηκαν απανταχού στη γη με ιερό σκοπό την κάθαρση ενός ολόκληρου λαού. Μια ένωση πολυπόθητη για την κάθαρση της ελληνικής ψυχής. Μπορούμε και θα φέρουμε το θαύμα της δικαιοσύνης στη χώρα μας και πάλι. Μέσα από την αληθινή και όχι την κατ’ επίφαση εξιχνίαση του εγκλήματος στα Τέμπη, έχουμε ως λαός την ευκαιρία να δώσουμε οξυγόνο σε κάθε τσακισμένη πτυχή της ταλαιπωρημένης χώρας μας.

Απευθύνομαι στους φονιάδες των παιδιών μας. Προσβάλλατε και φερθήκαμε απαξιωτικά στους νεκρούς μας. Μέλη και οστά των παιδιών μας βρίσκονται άταφα σε μέρη κρυφά. Διαπράξατε τη μέγιστη ύβρη και θα λάβετε τα δέοντα μέσα από τον παλμό της νέμεσης. Είναι οι ψυχές των παιδιών μας που μας οδηγούν και δεν υπάρχει για μας ιερότερο κάλεσμα από αυτό. Και εγώ να μην υπήρχα σήμερα εδώ, το θεϊκό ποτάμι της αλήθειας κυλά με ταχύτητα φωτός και δεν έχει γυρισμό. Είναι γραμμένο στον ουρανό. Η αλήθεια θα βρεθεί, η δικαιοσύνη θα έρθει, μαζί της θα φέρει άφθονο οξυγόνο για μας και τα παιδιά μας. Για τις αδικοχαμένες ψυχές και τις επόμενες γενιές. Τους το οφείλουμε γιατί τις αγαπάμε και η αγάπη τα πάντα νικά! Σας ευχαριστώ πολύ!


«Να μπορεί επιτέλους ξανά ο νέος να ονειρευτεί»

Αποσπάσματα από την ομιλία του π. Χριστόδουλου, πατέρα του 23χρονου Κυπριανού Παπαϊωάνου, στην παγκύπρια συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στη Λευκωσία (28/02/2025)

 Αδέρφια μου, με την αυταπάρνηση που έχετε και βγήκατε στους δρόμους για να τιμήσετε τη μνήμη των ανθρώπων που έφυγαν στα Τέμπη […] και να σπρώξετε και εσείς προς τον επαναπροσανατολισμό της όλης κοινωνίας μας, προς το φωτεινό δρόμο της αλήθειας, σας ζητώ να απαιτήσουμε όλοι:

Πρώτον, να δοθεί ο χρόνος που χρειάζεται για να γίνει μια δίκαιη δίκη χωρίς να πιέζονται οι λειτουργοί της δικαιοσύνης και στο τέλος να βγάλουν βεβιασμένα συμπεράσματα.

Δεύτερον, να παρθούν υπεύθυνες μαρτυρίες από αυτόπτες μάρτυρες του δυστυχήματος που είδαν άκουσαν οσφράνθηκαν και βίωσαν τα γεγονότα. […]

Τρίτον, να δοθεί η άδεια να αποκαλυφθούν οι τηλεφωνικές συνομιλίες και το οπτικοακουστικό υλικό όλων όσων εμπλέκονται στην υπόθεση των Τεμπών, από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας μέχρι και τον τελευταίο επιβάτη ή εργαζόμενο στο ξεμπάζωμα και το μπάζωμα του χώρου.

Τέταρτον, θέλουμε επιτέλους να μάθουμε τι κουβαλούσε το εμπορικό τρένο και προκάλεσε την πυρόσφαιρα και την κόλαση που μπήκε μέσα και αφαιρέθηκε η ζωή τόσων ανθρώπων και τραυμάτισε τόσους άλλους και να δοθούν ερμηνείες για τις αναθυμιάσεις που προκλήθηκαν από τα εύφλεκτα υλικά.

Πέμπτον, να επιτραπεί σε όσους θέλουν να κάνουν εκταφή των νεκρών τους, ώστε να γίνει σωστά η όλη διαδικασία και να ησυχάσουν και αυτοί έστω σε αυτό το σημείο.

Έκτον, να διορθωθεί πάραυτα η τηλεδιοίκηση και φωτοσήμανση των τρένων και ανεξάρτητοι ελεγκτές να μας διαβεβαιώσουν ότι, έστω και τώρα, αυτοί που ταξιδεύουν με το τρένο είναι ασφαλείς.

Έβδομο, να φανερωθεί η αλήθεια για το τι απέγιναν τα κονδύλια που δόθηκαν στην Ελλάδα για τη διόρθωση του σιδηροδρόμου τα τελευταία 20 χρόνια.

Τέλος, αδερφοί μου, θέλω να σας παρακαλέσω να μην χρωματίσετε την εκδήλωσή μας με κομματικά χρώματα και άλλες σκοπιμότητες. Το μόνο που ζητούμε είναι το δυστύχημα των Τεμπών να οδηγήσει σε έναν προβληματισμό που θα ανεβάσει ποιοτικά τη ζωή που ζούμε και τη ζωή που θα παραδώσουμε στα δικά μας παιδιά. Να μπορεί επιτέλους ξανά ο νέος να ονειρευτεί έναν κόσμο που θα μπορεί να ζήσει και να φτιάξει το μέλλον του με ασφάλεια, έχοντας και τα αναγκαία για τη ζωή. Να μπορεί ο πολίτης να εμπιστεύεται τους ανθρώπους που τον διοικούν και να τους νιώθει ως βράχους που μπορεί να ακουμπήσει επάνω τους και όχι ως κινούμενη άμμο. Το τελευταίο και πιο σημαντικό, να γίνουν τέτοιες αλλαγές ώστε να μπορούμε να εμπιστευτούμε τη δικαιοσύνη, η οποία θα αποδοθεί αμερόληπτα και ανεξάρτητα. Αιωνία η μνήμη!


«Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών πρέπει να καταργηθεί»

Αποσπάσματα από την ομιλία του Ν. Πλακιά, πατέρα της Θώμης και της Χρύσας και θείο της Αναστασίας Πλακιά, στο μνημόσυνο στο χώρο του δυστυχήματος (28/02/2025)

Εδώ να έρθουν όλοι αυτοί που μας αμφισβήτησαν. Σε αυτό εδώ το σημείο να δούνε πώς μαύρισε ο κάμπος, πώς μαύρισε η Ελλάδα από χαροκαμένες μάνες και χαροκαμένους συγγενείς. Εδώ να ‘ρθουν και οι 300 απ όλες τις πλευρές. Εδώ να ‘ρθείτε κ. Βορίδη και οι υπόλοιποι και μετά πείτε μας αν αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό. […]

Αυτό που αντικρίζω σήμερα είναι αυτό που λέμε από την αρχή. Το «δεν ξεχνώ», το «μέχρι τέλους», γιατί αυτό γίνεται σήμερα σε όλη την Ελλάδα. Σκύβω το κεφάλι μου σε όλους εσάς εδώ και σε όλη την Ελλάδα που αφήσατε ό,τι κάνατε. […] Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι για εμάς. Κάνω έκκληση σε όλους τους πολιτικούς, όπου κι αν βρίσκονται: επιτέλους αφήστε τις μικροπολιτικές σας, αφήστε τις διαφωνίες σας, σκύψτε το κεφάλι πάνω από το θέμα των Τεμπών, σκύψτε το κεφάλι πάνω από το θέμα της δικαιοσύνης. Επιτέλους καθίστε, συζητήστε. Επιτέλους αυτός ο νόμος έκτρωμα, ο νόμος περί ευθύνης υπουργών πρέπει να καταργηθεί γιατί πλέον πρέπει ο κάθε υπεύθυνος, όσο ψηλά κι αν βρίσκεται, να τεθεί στη διάθεση της δικαιοσύνης και αυτή θα κρίνει.

Στην αρχή ένα ερώτημα μας κάνανε όπου πηγαίναμε: Τι θα καταφέρετε; Έλεγα ίσως τίποτα, έλεγα ίσως και πολλά. Σήμερα είμαι σίγουρος ότι με όλους εσάς θα καταφέρουμε πάρα πολλά. Μείνετε μαζί μας, αγκαλιάστε τους συγγενείς και κανέναν άλλον και να γνωρίζετε ότι η ιστορία έχει διδάξει: Όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι δεν ηττηθήκανε ποτέ!


«Θέλουμε αλήθεια, φως και ηθική»

Ανάρτηση της Μ. Καρυστιανού (03/03/2025)

Θέλω να ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου τα εκατομμύρια των συμπολιτών μας, που ήταν παρόντες μαζί μας στα μνημόσυνα των παιδιών μας, στις πόλεις τις Ελλάδας, της Ευρώπης, της Αμερικής και του κόσμου όλου!

Άγγιξαν τις καρδιές όλων μας, όχι όμως και των υπευθύνων για την κατάντια της χώρας μας, οι οποίοι εμφανίστηκαν ως δήθεν συμπάσχοντες μαζί μας μιλώντας στα λόγια για Δημοκρατία, πλην όμως πολύ γρήγορα με άνεση και σιγουριά είπαν, σας κατανοούμε μεν αλλά… ό,τι πει η δικαιοσύνη!

Τα δακρυγόνα σε μια ειρηνική συγκέντρωση νέων, ηλικιωμένων οικογενειών, ενάρετων πολιτών, ΔΕΝ είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ κύριε ΠΘ.

Και η Δικαιοσύνη, την ηγεσία της οποίας εσείς έχετε διορίσει, έχει γίνει ο συνεργός του εγκλήματος των Τεμπών και της συγκάλυψής του!

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ…

Η «δικαιοσύνη»… η οποία δεν είδε καμία ευθύνη για την επί χρόνια μη εκτέλεση της Σύμβασης 717 και τη διασπάθιση των εκατομμυρίων που δόθηκαν για τα συστήματα ασφαλείας των σιδηροδρόμων και αρχειοθετώντας την ποινική δικογραφία της Σύμβασης 717, άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για τη δολοφονία των παιδιών μας.

Χρειάστηκε να έρθει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για να ανασύρει την αρχειοθετημένη αυτή μελανή δικογραφία, στην οποία ουδέν μεμπτόν είχαν εντοπίσει οι Εισαγγελείς της χώρας μας!

Η «δικαιοσύνη»… η οποία δεν έχει βάλει εδώ και δυο χρόνια στη δικογραφία των Τεμπών και δεν παραδίδει στους διαδίκους τα αρχεία ΗΧΟΥ και ΕΙΝΟΝΑΣ που κατασχέθηκαν από το Εγκληματολογικό άμεσα μετά το έγκλημα των Τεμπών!

Η «δικαιοσύνη»… που ενώ έχει αυτό το χρυσάφι στα χέρια της και δεν μας το παραδίδει, καταδέχεται να ασχοληθεί με μονταρισμένα video που βρέθηκαν το 2025 (!) σε κάδο σκουπιδιών υπολογιστών!

Η «δικαιοσύνη»… που έδωσε εντολή να καταστραφεί το βιολογικό υλικό των παιδιών μας 40 μέρες μετά το έγκλημα των Τεμπών μέσα από το οποίο άμεσα θα μπορούσε να ανιχνευτεί η ύπαρξη χημικών!

Η «δικαιοσύνη»… η οποία δεν έκανε το στοιχειώδες που ορίζει ο νόμος! Δεν διαφύλαξε τα πειστήρια του εγκλήματος και τα κόκαλα των παιδιών μας! Και επέτρεψε στους κυβερνώντες να μπαζώσουν τα πάντα στον χώρο του εγκλήματος των Τεμπών και έτσι να χαθούν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία! Όλα τα στοιχεία που άμεσα θα έβγαζαν την αλήθεια στο φως!

Η «δικαιοσύνη»… η οποία καμία ευθύνη δεν αναζήτησε από τους Ιατροδικαστές, οι οποίοι δεν έκαναν τις υποχρεωτικές κατά τα πρωτόκολλα τοξικολογικές εξετάσεις, από τις οποίες επίσης θα μπορούσε άμεσα να προκύψει ύπαρξη χημικών!

Η «δικαιοσύνη»… η οποία δεν έχει καλέσει τους επιζώντες μάρτυρες, οι οποίοι δηλώνουν στα κανάλια ότι μέσα στα συντρίμμια της τραγωδίας μύριζαν καύση καυσίμων-χημικών!

Η «δικαιοσύνη»… η οποία δεν έψαξε από τι προκλήθηκαν τα εγκαύματα από χημικά στο σώμα των πυροσβεστών.

Η «δικαιοσύνη»… που δεν ακουμπά τίποτα που έχει να κάνει με τη μεταφορά των χημικών, που έκαψαν τα παιδιά μας. Ούτε καν το ερευνά!

Μπροστά στα χημικά η δικαιοσύνη στρίβει το κεφάλι αλλού, δεν θέλει να ξέρει τίποτα που τα αφορά!

Αυτή η «δικαιοσύνη»!

Η «δικαιοσύνη»… η οποία δεν αναζήτησε τις ευθύνες όλων όσων με θράσος και με δόλο παρέδωσαν αλλοιωμένο και παραπλανητικό αποδεικτικό υλικό, με «πειραγμένες» συνομιλίες και μονταρισμένα πλάνα.

Η «δικαιοσύνη»… η οποία είπε όχι στο αίτημα που έκανε γονέας για εκταφή του νεκρού παιδιού του ώστε να γίνουν οι εξετάσεις που μπορούν να αποδείξουν την ύπαρξη χημικών!

Αλήθεια πόσο απάνθρωπος πρέπει να είσαι για να απαγορεύεις στον χαροκαμένο γονιό την εκταφή του παιδιού του για να βρει το δίκιο του!

Η «δικαιοσύνη»… που μπροστά σε αυτά τα έκτροπα υποχρεούνταν να έχει κινήσει κάθε προβλεπόμενη πειθαρχική και ποινική διαδικασία κατά δικαστών, εισαγγελέων και ανακριτικών υπαλλήλων που παρέβησαν επανειλημμένα και κατάφωρα το καθήκον τους.

Η «δικαιοσύνη»… η οποία αδιαφορεί και δεν διατάσσει όπως υποχρεούται διώξεις για το ότι ακόμη και σήμερα! τα τρένα μεταφέρουν ανθρώπινες ζωές, χωρίς να έχουν τοποθετηθεί τα συστήματα ασφαλείας που απαιτεί ο νόμος! Και άρα οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να έχουμε τα επόμενα Τέμπη!

Αυτή είναι η φθηνή «δικαιοσύνη», στην οποία με άνεση μας παραπέμπουν οι κυβερνώντες!

Τόσο πολύ υποτιμούν τη νοημοσύνη μας!

Δεν έχουν ακόμη καταλάβει ότι έχουμε αφυπνιστεί! ;Eχουμε κρίση και μπορούμε να καταλάβουμε πολύ καλά τα συνεχή εγκλήματα συγκάλυψης που γίνονται μπροστά στα μάτια όλων μας!

Δεν είμαστε άβουλα όντα!

Το αποδείξαμε όλοι μαζί, ενωμένοι για άλλη μια φορά την Παρασκευή 28/2!

Επιτέλους! Είμαστε δυνατοί και έχουμε λόγο! Θέλουμε αλήθεια, φως και ηθική και θα τα έχουμε!

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!