Απαγορεύτηκε οριστικά η συμμετοχή του Αρνάλντο Οτέγκι στις βασκικές εκλογές
Αυτήν την εβδομάδα το ισπανικό κράτος ξανάκανε το θαύμα του, επιβεβαιώνοντας ότι διεκδικεί επάξια το ρόλο του συνεχιστή του φρανκισμού: οριστικοποίησε την απαγόρευση συμμετοχής του Αρνάλντο Οτέγκι, του ηγέτη της βασκικής Πατριωτικής Αριστεράς, ως υποψήφιου στις περιφερειακές εκλογές που θα διεξαχθούν στη Χώρα των Βάσκων τη μεθεπόμενη Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου. Συγκεκριμένα, το ισπανικό Συνταγματικό Δικαστήριο αρνήθηκε έστω και να παραλάβει την προσφυγή που κατέθεσαν ενώπιόν του οι δικηγόροι του Οτέγκι ενάντια στη σχετική απόφαση της κρατικής Εφορευτικής Επιτροπής… Η δε «υπηρεσιακή» κυβέρνηση του Ραχόι (κοντεύει χρόνος που το ισπανικό κατεστημένο αδυνατεί να σχηματίσει κυβέρνηση, παρά τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις) δεν δίστασε να επικροτήσει την απαγόρευση, χαρακτηρίζοντας τον Οτέγκι «αμετανόητο εξτρεμιστή»!
Η απαγόρευση υποψηφιότητας στον επικεφαλής ενός εκλογικού συνασπισμού που εκπροσωπεί ένα ιστορικό και μαζικό πολιτικό ρεύμα δεν ιδρώνει βέβαια το αυτί κανενός «θεσμικού» παράγοντα, είτε στο ισπανικό κράτος είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση – την κατά τα άλλα λαλίστατη για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες στην άλλη άκρη της γης. Δεν τους συγκινεί καν το γεγονός ότι ο Αρνάλντο Οτέγκι είναι ο ενσαρκωτής της αλλαγής στρατηγικής του βασκικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, με την επιλογή της εγκατάλειψης της ένοπλης σύγκρουσης και της ειρηνικής διεκδίκησης μιας δημοκρατικής συμφωνίας με τη Μαδρίτη, η οποία θα σέβεται τη βούληση της βασκικής κοινωνίας. Ίσως μάλιστα αυτό ακριβώς να είναι που ενοχλεί και φοβίζει το ισπανικό κράτος, το οποίο με τον αυταρχισμό του συντηρεί το αδιέξοδο ή και προβοκάρει την επανέναρξη της σύρραξης. Αυτό φαίνεται να επιχειρούν οι κυβερνώντες με τις συνεχιζόμενες προκλητικές διώξεις εναντίον των υποστηρικτών της Πατριωτικής Αριστεράς, από δίκες και φυλακίσεις ως βασανιστήρια σε αστυνομικά τμήματα (με ιδιαίτερη προτίμηση στη νεολαία…).
Χλιαρές οι «επίσημες» αντιδράσεις
Στη Χώρα των Βάσκων πάντως η απαγόρευση στον Οτέγκι να είναι υποψήφιος αποτελεί κεντρικό ζήτημα συζήτησης εν μέσω προεκλογικής περιόδου, αν και τα παραδοσιακά κόμματα παριστάνουν τους… κινέζους. Το δεξιό Λαϊκό Κόμμα και οι «σοσιαλιστές» επιχαίρουν μάλιστα για την απαγόρευση – αλλά δεν έχουν και τίποτα να χάσουν, αφού πατώνουν συστηματικά στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις στη Χώρα των Βάσκων. Το θέμα αφορά περισσότερο τη συμμαχία Podemos-Ενωμένης Αριστεράς, που αρχικά περιορίστηκε σε μια τυπική καταδίκη, ενώ αυτή την εβδομάδα «διαρρέει» ότι έχει ευθύνη και ο Οτέγκι για την απαγόρευση, αφού «θα έπρεπε να προβεί σε ακόμη πιο σαφή καταδίκη της βίας»! Ακόμη και στα πλαίσια της GUE, της ομάδας της Αριστεράς στην ευρωβουλή, στην οποία συμμετέχει η βασκική Πατριωτική Αριστερά, οι αντιδράσεις ήταν «μετρημένες». Είναι εντυπωσιακό πώς δεν ενοχλεί τη «δημοκρατική» Ευρώπη, και ιδίως την ευρωπαϊκή Αριστερά, μια τέτοια εξέλιξη σε ένα από τα μεγαλύτερα κράτη μέλη της!
Υπενθυμίζεται ότι ο Οτέγκι καταδικάστηκε και φυλακίστηκε επί 5 χρόνια, μαζί με 4 ακόμη μέλη της ηγεσίας της Πατριωτικής Αριστεράς, με τη γελοία κατηγορία ότι αποτελεί μέλος της… ΕΤΑ ή/και ότι επιχειρεί να αναβιώσει το ιστορικό κόμμα Μπατασούνα, που τέθηκε εδώ και χρόνια εκτός νόμου από τη Μαδρίτη! Η συνέχιση της καταδίωξής του Οτέγκι, που σήμερα είναι επικεφαλής ενός μεγάλου νόμιμου κόμματος το οποίο εκλέγει δεκάδες βουλευτές και δημάρχους, μοιάζει να εξυπηρετεί τον κοντόφθαλμο εκλογικό καιροσκοπισμό ακόμη και «ριζοσπαστικών» πολιτικών δυνάμεων. Θα αποδειχθεί όμως, για ακόμη μία φορά, ότι κανείς δεν μπορεί να ξεμπερδέψει έτσι με ένα κίνημα που εκφράζει τη βούληση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών για αυτοδιάθεση, πραγματική δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Από την άλλη, αντίθετα, εδώ και χρόνια δεν χρειάζεται καμιά παραπάνω απόδειξη για το γεγονός ότι το ισπανικό κράτος αποτελεί μια οπισθοδρομική και διεφθαρμένη οντότητα που απορρίπτεται από εκατομμύρια «υπηκόων» του. Ούτε για το γεγονός ότι η Ε.Ε. μια χαρά βολεύεται με την παγίωση «μεταδημοκρατιών» ισπανικού τύπου.
Γ.Α.
