Αναπολώντας ίσως κοινωνικά συστήματα από όπου έλκει και την καταγωγή του το επώνυμο το οποίο φέρει, ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, κατέθεσε πρόσφατα ένα δικό του μανιφέστο για την έξοδο από την κρίση.
Μεταξύ άλλων 90+ προτάσεων -τις οποίες προφανώς δεν πρόλαβε να υλοποιήσει επί υπουργίας του – περιλαμβάνει και μια εντελώς ρηξικέλευθη που αφορά την ανεργία: «Όλοι οι άνεργοι να κληθούν να δουλέψουν όπου τους χρειάζεται η Πολιτεία, η Τοπική Αυτοδιοίκηση και ο Ιδιωτικός τομέας… Ταυτόχρονα, να ζητηθεί από τις επιχειρήσεις αν θα τους ενδιέφεραν κάποιοι εργάτες ή υπάλληλοι για 3 μήνες χωρίς επιβάρυνση (για τις επιχειρήσεις, κ.λπ.)».
Η πρότασή του έδωσε τροφή για άπειρα σχόλια στο Διαδίκτυο και τον Τύπο, αν και αντιμετωπίστηκε μάλλον ως γραφικότητα ενός πρώην πολιτικού που αποσύρθηκε κατηγορούμενος για εμπλοκή σε σκάνδαλα (π.χ. Βατοπέδιο) και ελέγχεται για μη αναγραφή στο «πόθεν έσχες» του ενός εκατομμυρίου ευρώ.
Οι απόψεις Δούκα, ιδιαίτερα ο κραυγαλέος όρος «ταξιαρχίες εργασίας» που παραπέμπει σε καθεστώτα τύπου Γ΄ Ράιχ και Μεταξά, είναι όντως προκλητικές, αλλά δεν τις βρίσκουμε καθόλου περιθωριακές. Αντίθετα θα λέγαμε, διαπνέουν τη φιλοσοφία του σχεδίου δράσης για την απασχόληση των νέων που ανήγγειλαν προχτές οι νυν υπουργοί της συγκυβέρνησης.
Αναρωτιόμαστε αν η δωρεάν «επαφή με τους αυριανούς εργοδότες», που προτείνει ο πρώην πολιτικός της Ν.Δ., αποκλίνει από την κεντρική ιδέα της απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, με την «καθοδήγηση» (ή mentoring) από τους εργοδότες, που νομοθετεί ο νυν υπουργός Εργασίας. Κι αναζητούμε τη διαφορά των παραπάνω προτάσεων από την «προαγωγή της ιδέας του εθελοντισμού» που τίθεται ως στόχος στο πρόγραμμα κοινωφελούς εργασίας.
Φαίνεται ότι όσο βαθαίνει η κρίση, οι συστημικοί πολιτικοί ανατρέχουν στην… ταξική τους προϊστορία. Σε εποχές όπου δούκες- εργοδότες «κατείχαν» δούλους – εργαζόμενους, δίχως να παρεμβαίνουν οι ενοχλητικές ελεγκτικές αρχές και τα συνδικάτα. Εκεί στο βαθύ παρελθόν ανήκουν οι πολιτικές δυνάμεις, που προσπαθούν να αποτρέψουν με κάθε μέσον την ιστορική αλλαγή, που θα σημάνει απαλλαγή από τους δούκες και τους μέντορες και το πολιτικό τους σύστημα.
Γιώργος Κατερίνης
